Κυριακή 28 Φεβρουαρίου 2010

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΕΙΝΑΙ ΜΕΡΑ ΧΩΡΙΣ ΦΩΣ. ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ !!!!!!!!




Είναι τέσσερις φίλοι σ’ ένα καφέ και συζητάνε. Κάποια στιγμή η συζήτηση φτάνει στο θέμα “ποίος τρώει το
μεγαλύτερο κέρατο!”
Και λέει ο πρώτος “το μεγαλύτερο κέρατο το τρώνε οι στρατιωτικοί”. Γιατί το λες αυτό;
του λέει ο δεύτερος. “Γιατί, εξηγεί, λείπουν συνέχεια από το σπίτι, τρέχουν από εδώ και από εκεί με ασκήσεις
και ιστορίες τι να κάνει η γυναίκα μόνη τόσο ελεύθερο χρόνο έχει, να μην τον γεμίσει;
Δεν συμφωνώ λέει ο δεύτερος, εγώ πιστεύω πως το χειρότερο κέρατο το τρώνε οι γιατροί. “Γιατί το λες αυτό;” του λένε οι άλλοι,
και συνεχίζει εξηγώντας, “Εκεί που κάθονται όμορφα και ωραία με την οικογένεια χτυπάει το κινητό τους,
επείγοντα περιστατικά από τη μία, εφημερίες από την άλλη, όλο ιστορίες με αποτέλεσμα ολημερίς και
ολονυκτίς να λείπουν.
“Όχι”, πετάγεται ο τρίτος, το χειρότερο κέρατο το τρώνε λέει οι ναυτικοί. Γιατί λείπουν κάνα 6μηνο, τι
να σου κάνει γυναίκα μόνη τόσο καιρό;
Ο τέταρτος της παρέας δεν μιλούσε και άκουγε μόνο πικραμένος. Τι έχεις ρε, του λένε οι άλλοι. Εσύ γιατί
δεν λες τίποτα; Και απαντάει:
“Tι να πω και εγώ που είμαι Στρατιωτικός Γιατρός του Πολεμικού Ναυτικού…”

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μπαίνει ο τύπος στο μπαρ και παραγγέλνει ένα διπλό μαρτίνι. Μόλις το ήπιε, ρίχνει μια
ματιά στο τσεπάκι του πουκαμίσου του και παραγγέλνει και δεύτερο διπλό. Μόλις το
ήπιε, ρίχνει μια ματιά στο τσεπάκι του πουκαμίσου του και παραγγέλνει και τρίτο
διπλό. Μόλις το ήπιε, ρίχνει μια ματιά στο τσεπάκι του πουκαμίσου του και παραγγέλνει
και τέταρτο διπλό. Η ιστορία…
συνεχίζεται και ο μπάρμαν, απορημένος, τον ρωτάει:
- Ακου φίλε. Θα σου σερβίρω μαρτίνι όλη τη νύχτα, αν θες. Μήπως όμως μπορείς να μου
πεις γιατί κοιτάζεις στην τσέπη του πουκαμίσου σου, πριν παραγγείλεις;
- Έχω μια φωτογραφία της γυναίκας μου εκεί, απαντάει αυτός. Μόλις αρχίσει να μου
φαίνεται ωραία, ξέρω ότι είναι καιρός να πάω σπίτι!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------




Μια ξανθιά πάει στο super marker στον υπάλληλο στα γαλακτοκομικά είδη.
"θα ήθελα 500γρ φέτα!", του λέει.
"Συγγνώμη έβαλα 550 γραμμάρια. Να τα αφήσω;", λέει ο υπάλληλος.
Και απαντά η ξανθιά "Αφησε τα. Βάλε τώρα τα 500 γραμμάρια".

------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Βράδυ , μεσάνυχτα , χιονίζει και ένας τυπάκος αναγκάζεται να περάσει μέσα από ένα νεκροταφείο για να κόβει δρόμο , αν και τρέμει από το φόβο του .
Καθώς περπατάει ακούει ένα "τικ - τακ ,τικ - τακ , τικ-τακ ".... πλησιάζει στο σημείο απ όπου προερχόταν ο ήχος κατατρομαγμένος .. Βλέπει λοιπόν έναν τύπο να σκαλίζει κάτι πάνω σε μια ταφόπλακα ...
- Τι ...τι κάνετε εκεί ; του λέει με τρεμάμενη φωνή !
- Τι να σε πω ρε φιλαράκι ! Αυτοί οι βλάκες έγραψαν το όνομά μου λάθος !

------------------------------------------------------------------------------------------


Μια κύρια επισκέπτεται τον γιατρό της καθώς ενδιαφέρεται να κάνει λίφτινγκ στο πρόσωπο " Λοιπόν ," λέει ο γιατρός , " μπορώ να σας κανό το λίφτινγκ , αλλά θα πρέπει να με επισκεφτείτε πάλι σε έξι μήνες για παρακολούθηση . "
"Α , όχι ." απαντάει η κύρια . " Θέλω να κάνω την επέμβαση μια και έξω . Δεν θέλω να ξαναέρθω . "
Ο γιατρός το σκέφτεται για λίγο , και της προτείνει : " Υπάρχει μια νέα μέθοδος , σύμφωνα με την οποία τοποθετείτε μια βίδα στο κεφάλι σας . Έτσι , όποτε εμφανίζονται ρυτίδες , απλός γυρίζετε λίγο την βίδα , η οποία τραβάει πάλι την επιδερμίδα και οι ρυτίδες εξαφανίζονται . :
" Αυτό είναι ! " απαντάει η κύρια . " Ας το κάνουμε έτσι . "
Μετά από έξι μήνες η κύρια ξαναπηγαίνει στο γιατρό . " Πως πάει η μέθοδος ; "
ρωτάει ο γιατρός .
" Χαλιά ! " απαντάει η κύρια . " Ήταν η χειρότερη επιλογή που έκανα ποτέ . "
" Ποιο είναι το πρόβλημα ; " ρωτάει ο γιατρός .
" Μα κοίταξε τις σακουλές κάτω από τα μάτια μου ! " Ούρλιαξε η κύρια .
" Κύρια μου " απαντάει ο γιατρός , " αυτά δεν είναι σακουλές , είναι τα στήθη σας . Και αν δεν αφήσετε ήσυχη την βίδα , θα αποκτήσετε και μούσι ! "

-----------------------------------------------------------------------------------------


Ήταν ένας Ινδός και περνούσε με την νταλίκα του το τελωνείο.
Τελωνειακός: "Έχετε τίποτα να δηλώσετε κύριε;"
Ινδός: "Όχι"
Τελωνειακός: "Καλά. Ανοίξτε λίγο την καρότσα να δούμε..."
Ανοίγουν και βλέπει μέσα έναν ελέφαντα με μια φέτα ψωμί σε κάθε αυτί
Τελωνειακός: "Καλά ρε, εδώ έχεις ολόκληρο ελέφαντα και δεν θα το δηλώσεις"
Ινδός:" Σωπα ρε! Δεν ήξερα ότι πρέπει να δηλώνω και τι θα βάλω στο τοστ..."

------------------------------------------------------------------------------------------


Πάνω σ ένα βραχάκι δίπλα στη θάλασσα ήταν τοποθετημένη μια ταμπέλα που
έγραφε: <<Απαγορεύεται το ψάρεμα>>.
Δίπλα καθόταν ένας άνθρωπος κρατώντας ένα καλάμι ψαρέματος, που η πετονιά
του βουτούσε στη θάλασσα.
Πλησιάζει ένας λιμενοφύλακας.
-Ξέρεις γράμματα; ρώτησε.
-Πως, ξέρω, απάντησε ο άλλος.
-Την πινακίδα τη βλέπεις;
-Τη βλέπω.
-Τότε γιατί ψαρεύεις;
-Και ποιος σου είπε ότι ψαρεύω;
-Α, είσαι και θρασύς! Αυτό που κρατάς τι είναι;
-Καλάμι.
-Κι αυτό που βουτάει στη θάλασσα;
-Η πετονιά. Και στην πετονιά είναι δεμένο ένα αγκίστρι κι απάνω στο αγκίστρι
έχω βάλει ένα σκουλήκι.
-Α, μπράβο! Και δεν ψαρεύεις;
-Όχι!
-Τότε λοιπόν τι κάνεις, ξεφώνησε ο φύλακας έτοιμος να εκραγεί από το κακό
του.
-Μαθαίνω στο σκουλήκι να κολυμπάει!!

------------------------------------------------------------------------------------------


Τρεις γριές συζητάνε για αυτά που τους συμβαίνουν καθώς γερνάνε. Μια
λέει:
- Κάτι φορές σταματάω με το βούτυρο στο χέρι και δεν μπορώ να θυμηθώ
αν πρέπει να το βάλω στο ψυγείο, ή να φτιάξω ένα σάντουιτς.
- Εγώ σταματάω καμιά φορά στη μέση της σκάλας και δεν μπορώ να θυμηθώ
αν ανεβαίνω ή κατεβαίνω, λέει η δεύτερη.
- Εγώ, λέει η τρίτη, δεν έχω κανένα τέτοιο πρόβλημα, δόξα τω θεώ και
να χτυπήσω ξύλο, (τοκ-τοκ, χτυπάει στο τραπέζι). Α, η πόρτα είναι,
συνεχίζει. Πάω ν ανοίξω.

------------------------------------------------------------------------------------------
Ήταν ένας φάρμερ που αγαπούσε πολύ τα ζώα του, αλλά είχε τρομερή αδυναμία στην Μίτσι, μια αγελάδα που την είχε από πολλά χρόνια και την είχε σαν παιδί του.
Φαντάσου λοιπόν τη στεναχώρια του όταν ξύπνησε ένα πρωί και πήγε να ταΐσει τη Μίτσι και τη βρήκε νεκρή. Τον έπιασε τέτοια μαύρη απελπισία, που σαν να λέμε ότι η ζωή του δεν είχε πλέον νόημα, τι κάνει λοιπόν ο δικός σου, παίρνει τη καραμπίνα και τινάζει τα μυαλά του στον αέρα.
Ξυπνάει μετά από ώρα η γυναίκα του, τι να δει: η αγελάδα νεκρή και ο άντρας της με τα μυαλά σούπα. Μαύρη απελπισία κι' αυτή, παίρνει ένα σκοινί και κρεμιέται από ένα δέντρο.
Σε λίγο βγαίνει ο μεγάλος ο γιος (18 χρονών) και ψάχνει τον πατέρα του γιατί είχαν κάτι δουλειές με τα ζώα,οπότε τι βλέπει κι αυτός: η γελάδα ψόφια, ο πατέρας του πυροβολημένος και η μάνα του κρεμασμένη.
Μια από τα ίδια με τις μαύρες απελπισίες, οπότε πάει στη λίμνη που ήταν εκεί κοντά, δένει μια πέτρα στο λαιμό του και ετοιμάζεται να φουντάρει.
Ξαφνικά, παρουσιάζεται μια γοργόνα - γκομενάρα και γαμώ - και του λεει:
-Μην αυτοκτονήσεις, μπορώ να σε βοηθήσω. Αν με π........ 3 φορές σερί, έχω τη δύναμη να τους επαναφέρω και τους τρεις στη ζωή όπως ήταν πρώτα. Αλλά πρόσεξε, αν με αφήσεις ανικανοποίητη, θα σε σκοτώσω. Δέχεσαι;
-Δέχομαι, λεει ο δικός σου.
Να την πρώτη φορά, να καπάκι τη δεύτερη, πάμε για την τρίτη, βρε ντε...,βρε ντε ... πρόβλημα... Και η γοργόνα τον σκοτώνει.
Μετά από ώρα ξυπνάει και ο δεύτερος γιος (14 χρονών), ψάχνει τον πατέρα του και βλέπει πάλι τα ίδια.
Ξανά στη λίμνη, βλέπει και τον αδερφό του νεκρό και ετοιμάζεται να φουντάρει.
Βγαίνει πάλι η γοργόνα και του λεει:
-Αν με π.......4 φορές σερί, μπορώ να τους επαναφέρω και τους τέσσερις στη ζωή όπως πρώτα.
Το σκέφτεται για λίγο ο πιτσιρικάς και λεει στη γοργόνα:
-Αν σε π...... 8 φορές σερί, μπορώ να ζητήσω και κάτι έξτρα;
-Αν με π........ 8 φορές σερί, μπορείς να μου ζητήσεις ότι θέλεις.
-Εντάξει, θέλω να τους επαναφέρεις όλους στη ζωή και επιπλέον να με
κάνεις πάμπλουτο.
-Κανένα πρόβλημα, λεει η γοργόνα, θα γίνει αυτό που θέλεις.
-Εντάξει, λεει ο πιτσιρικάς, αλλά θα κάνουμε ακόμα μια συμφωνία.
-Τι συμφωνία;
-Δεν θα μου μείνεις ξερή στα χέρια, όπως η αγελάδα ε?

------------------------------------------------------------------------------------------

Μια ξανθιά ήθελε να πουλήσει το αυτοκίνητο της, αλλά δεν έβρισκε αγοραστή.
Αποφασίζει να ρωτήσει ένα φίλο της τι φταίει. Αυτός την ρωτάει πόσα
χιλιόμετρα έχει κάνει και αυτή του απαντάει 300.000. Τότε αυτός την
συμβουλεύει να βρει ένα μηχανικό να αλλάξει τα χιλιόμετρα σε λιγότερα και
ίσως το πουλήσει...
Αυτή πηγαίνει στο μηχανικό και της αλλάζει τα χλμ. από 300.000 σε 40.000.
Μετά από λίγες μέρες της τηλεφωνεί:
-Τι έγινε το πούλησες το αμάξι σου;
-Όχι.
-Γιατί;
-Με έχεις για χαζή; Αφού έχει κάνει μόνο 40.000 !!!

------------------------------------------------------------------------------------------

Ήταν ένας πολύ μορφωμένος νεαρός που ερωτεύτηκε μια κουκλάρα χαζή ξανθιά.
Μια μέρα έστελναν sms o ένας στον άλλο και το αγόρι καθώς ήταν μορφωμένο, της έστελνε στοίχους από σπουδαίους ποιητές. Εκείνη για να δείξει ότι είναι επίσης μορφωμένη, εύρισκε στοίχους στο internet και του έστελνε.
Έγραφε εκείνη Καβάφη, απαντούσε εκείνος Ελύτη. Έγραφε ύστερα Παλαμά, απαντούσε ο άλλος Σεφέρη...
στο τέλος της λέει εκείνος που πίστευε ότι είναι μια χαζή ξανθιά:
- Μένω ΑΝΑΥΔΟΣ!!!
… κι εκείνη απαντάει:
- Κι εγώ ΦΟΡΜΙΩΝΟΣ!!!!
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΜΗΝΑ ΜΑΡΤΗ
Ο Μάρτης πήρε το όνομα του από το λατινικό όνομα του θεού Άρη (Mars = Άρης). Είναι ο πρώτος μήνας του ρωμαϊκού ημερολογίου και αντιστοιχεί με τον Ελαφηβολιώνα των Αρχαίων Ελλήνων..Στο βυζάντιο γιόρταζαν την πρώτη Μαρτίου με σπουδαίες δραστηριότητες. μεγάλος λαογραφος Λουκάτος αναφέρει τα <χελιδονίσματα> που προέρχονται απο την αρχαιότητα. Την Πρώτη Μαρτίου οι μικροί έφτιαχναν ένα ομοίωμα χελιδονιού και τραγουδώντας το ανάλογο τραγούδι πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι για να μαζέψουν αυγά.


Η ΚΑΤΕΡΓΑΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ
Στα πολύ παλιά χρόνια ο Μάρτης ήταν ο πρώτος μήνας του έτους. Μια κατεργαριά όμως που έκαμε σε βάρος των άλλων μηνών που ήταν τα αδέλφια του στάθηκε αιτία για να του πάρει την πρωτοκαθεδρία ο Γενάρης.
«Μια φορά κι έναν καιρό αποφασίσανε οι δώδεκα μήνες να φτιάξουνε κρασί σε ένα βαρέλι ώστε να πίνουνε όποτε τους ερχόταν η όρεξη.
Έτσι λοιπόν είπε ο Μάρτης:
- Εγώ θα ρίξω πρώτος μούστο στο βαρέλι και ύστερα ρίχνετε και σεις.
- Καλά, ρίξε εσύ πρώτος του είπαν οι άλλοι.
Ετσι και έγινε. Έριξε πρώτα εκείνος στο βαρέλι το μούστο και ύστερα ακολούθησαν και οι άλλοι μήνες. Όταν λοιπόν ζυμώθηκε ο μούστος και έγινε το κρασί, είπε πάλι ο Μάρτης.
- Εγώ που έριξα πρώτος, πρώτος θ' αρχίσω και να πίνω.
-Βέβαια, είπαν οι άλλοι.
Έτσι λοιπόν τρύπησε το βαρέλι στο κάτω μέρος, και άρχισε και έπινε, ως που το ήπιε όλο και δεν άφησε ούτε στάλα. Κατόπιν ήρθε η σειρά του Απρίλη να πάει να πιεί κρασί. Πηγαίνει και το βρίσκει άδειο. Θυμώνει, το λέει στους άλλους. Τ' ακούνε εκείνοι θυμώνουνε, σκέφτωνται τι να κάνουνε και συμφωνούν να τον τιμωρήσει ο Γενάρης που ήταν και ο μεγαλύτερος αδελφός. Τον πιάνει λοιπόν ο Γενάρης και του τραβάει ένα ξύλο που είπε αμάν. Του αφαιρεί και το πρωτείο που είχε να αρχίζει το έτος κάθε Μάρτη, και από τότε αρχίζει το έτος από το Γενάρη.
Από τότε όταν ο Μάρτης θυμάται το παιχνίδι που έκανε στα αδέλφια του και τους ήπιε όλο το κρασί, γελάει και ο καιρός ξαστερώνει. Όταν πάλι θυμάται το ξύλο που έφαγε κλαίει και βρέχει».
Η παράδοση, που με μικρές παραλλαγές τη συναντάμε και αλλού είναι αιτιολογική και σκοπεύει στην εξήγηση της ακασταστασίας του καιρού που συνήθως χαρακτηρίζει το Μάρτη.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------


ΜΗΠΩΣ ΞΕΧΑΣΑΤΕ ΝΑ ΦΟΡΕΣΕΤΕ ΜΑΡΤΗ; Από τη 1η ως τις 31 του Μάρτη, τα παιδιά φορούν στον καρπό του χεριού τους ένα βραχιολάκι, φτιαγμένο από στριμμένη άσπρη και κόκκινη κλωστή, τον «Μάρτη» ή «Μαρτιά».
Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, ο «Μάρτης» προστατεύει τα πρόσωπα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην καούν
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ..ΜΕ ΤΟ ΝΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΙ Η ΠΕΘΑΝΕ ΣΤΗ ΨΑΘΑ Η ΤΟΝ ΚΟΛΛΗΣΕ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ Η ΒΓΗΚΕ ΑΣΠΡΟΠΡΟΣΩΠΟΣ Η ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΖΗΤΩ ;;;Η .....




Τί είναι η μπέμπελη; (Έβγαλε την μπέμπελη)

Μπέμπελη, είναι η ιλαρά (μεταδοτική, εξανθηματική νόσος). Η λέξη είναι σλαβικής προέλευσης (pepeli=στάχτη).

Η φράση «έβγαλε την μπέμπελη», σημαίνει ότι κάποιος ζεσταίνεται και ιδρώνει υπερβολικά.

Ο συσχετισμός της ζέστης με την ιλαρά, προκύπτει από την πρακτική ιατρική, σύμφωνα με την οποία, κάποιος που νοσεί από ιλαρά θα πρέπει να ντύνεται βαριά, έτσι ώστε να ζεσταθεί και να ιδρώσει και να «βγάλει» ή να «χύσει» έτσι από πάνω την αρρώστια (δηλαδή την μπέμπελη).

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Βγήκε ασπροπρόσωπος

Ένας Οθωμανός στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας, ήθελε να πάει στη Μέκκα, για να προσκυνήσει. Βρήκε, λοιπόν έναν συγχωριανό του Οθωμανό και του άφησε τα πενήντα του πρόβατα να τα προσέχει μέχρις ότου γυρίσει.

Την άλλη μέρα, όταν είχε κιόλας αναχωρήσει ο φίλος του για το μεγάλο ταξίδι της Μέκκας βρήκε την ευκαιρία και πούλησε τα πρόβατα, που του είχε αφήσει να τα φυλάει.
Όταν με τον καιρό επέστρεψε ο γείτονάς του από τη Μέκκα, πήρε μια «τσανάκα» γιαούρτι και το πήγε στο φίλο του, για να τον καλωσορίσει και να του πει πως αυτό το γιαούρτι είναι, ό,τι έμεινε από τα πενήντα του πρόβατα.

Τούτο δε έγινε, όπως του είπε, γιατί έμαθε από άλλους συνταξιδιώτες του ότι είχε αρρωστήσει από πανώλη και αφού έδωσε τα μισά πρόβατα στους φτωχούς παρακάλεσε τον Αλλάχ να τον κάνει καλά. Τα δε άλλα μισά τα έδωσε προ ημερών στους φτωχούς, γιατί έμαθε ότι ο Αλλάχ τον έκανε καλά και γυρίζει πίσω στην πατρίδα.

Αλλά, όταν τον άκουσε να του λέει τα ψέματα αυτά, τόσο αγανάκτησε, που πήρε την «τσανάκα» με το γιαούρτι και του την πέταξε στα μούτρα, λέγοντάς του να ξεκουμπιστεί από το σπίτι του. Αυτός τότε, έφυγε απαθέστατα.

Όταν κάποιος άλλος συγχωριανός του τον ρώτησε που τον είδε βγαίνοντας από το σπίτι, γιατί είναι έτσι άσπρο το πρόσωπό του απάντησε: «Α, φίλε μου, όποιος δίνει καλό λογαριασμό, βγαίνει ασπροπρόσωπος».

Αυτή είναι μια από τις επικρατέστερες εκδοχές, απ’ την οποία έμεινε η φράση «βγήκε ασπροπρόσωπος», που την λέμε σήμερα, όταν κάποιος βγαίνει αλώβητος από μια δοκιμασία, μια δύσκολη περιπέτεια, ένα μπλέξιμο. Λέμε επίσης και «τον έβγαλε ασπροπρόσωπο», εννοώντας πως κάποιος δικαιώνει κάποιον άλλον που πίστεψε σ’ αυτόν.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σαρδάμ:
Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι η πρώτη ελληνική κινηματογραφική ταινία
γυρίστηκε από τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Αχιλλέα Μαδρά, ο οποίος γεννήθηκε
το 1875 στην Κωνσταντινούπολη. Ο ίδιος, πάντως, φρόντισε για την
υστεροφημία του, κάνοντας έναν αναγραμματισμό στο επώνυμό του. Έτσι από


Μαδράς έγινε Σαρδάμ, σατιρίζοντας τον εαυτό του για τα δεκάδες λάθη που
έκανε κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων. Όπως λέμε... λάθη είμαστε ανθρώπους
κάνουμε!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Με το «νι» και με το «σίγμα»

Παλαιότερα, όταν τα παιδιά μάθαιναν τα υποκοριστικά, ο δάσκαλος τούς έλεγε ότι η αρχική τους κατάληξη ήταν σε -ιo και ότι στα μεσαιωνικό χρόνια ήταν σε -ιον και -ιν, για να καταλήξει στο τέλος στο απλό -ι. Π.χ. παιδίον, παιδίν, παιδί. Επίσης, τους δίδασκε ότι ο τύπος των θηλυκών τριτόκλιτων ήταν σε -ις και κατέληξε να φύγει το τελικό -ς. Π.χ. πόλις, πόλι.

Όταν στους τελευταίους αιώνες άρχισαν να γράφουν το χέρι, το πόδι, χωρίς το -ν και η πίστι, η πόλι χωρίς το -ς, οι τύποι που είχαν το νι και σίγμα θεωρούνταν οι πιο σωστοί και οι κομψότεροι. Γι’ αυτό, όποιος μιλούσε με το νι και με το σίγμα, μιλούσε σωστό και τέλεια. Απ’ αυτό, λοιπόν, βγήκε η φράση: «Του τα είπα με το νι και με το σίγμα», που σήμερα σημαίνει επακριβώς, αυτολεξεί, με κάθε λεπτομέρεια.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΤΟΝ ΚΟΛΛΗΣΕ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ
Η φράση «τον κόλλησε στον τοίχο», που τη λέμε συνήθως, όχι μονάχα όταν ένα άτομο αδικεί ένα άλλο, αλλά κι όταν ακόμη βάζουμε κάποιον αναιδή στη θέση που του αξίζει, έχει τις ρίζες τις, σ’ ένα παράξενο περιστατικό που συνέβη στο Βυζάντιο.

Στον καιρό του Ρωμανού του Διογένη, ένας από τους στρατηγούς του, ο Ιωάννης Δημαράς, βγήκε μια νύχτα στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης μαζί με τη συντροφιά του και όσους διαβάτες έβλεπε μπροστά του, τους έπιανε μαζί με την παρέα του και τους…κολλούσε για πλάκα στον τοίχο μ’ ένα είδος ρετσινιού και πίσσας, που υπήρχαν σε κάθε γωνιά, για να φωτίζονται οι δρόμοι.

Το…αστείο αυτό έκανε τόση εντύπωση την επόμενη το πρωί, ώστε από εκείνη την ημέρα πολλοί άρχοντες της Κωνσταντινούπολης, έβγαιναν σχεδόν κάθε νύχτα στους δρόμους, για να βρουν κανέναν αργοπορημένο και να τον κολλήσουν στον τοίχο. Από τότε, έμεινε ως τα χρόνια μας η συγκεκριμένη φράση.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ !!!!!





Τρεις φίλοι, ένας Τούρκος, ένας Αμερικανός κι ένας Πόντιος, συζητάνε για το ποιό πράγμα είναι το πιό γρήγορο. Ξεκινάει ο Τούρκος και λέει:
- Το πιο γρήγορο πράγμα στον κόσμο είναι το φώς. Τρέχει με 300000χλμ ανά δευτερόλεπτο.
- Λάθος, το πιο γρήγορο πράγμα στον κόσμο είναι η σκέψη, αφού μπορώ να αλλάζω σκέψεις πάρα πολύ γρήγορα, λέει ο Αμερικάνος.
Και ο Πόντιος απαντάει:
- Κάνετε λάθος και οι δύο. Το πιο γρήγορο πράγμα στον κόσμο είναι το κόψιμο. Εμένα, όταν με πιάνει κόψιμο, ούτε το φώς να ανάψω μπορώ, αλλά ούτε και να σκεφτώ τίποτα.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Έγινε το κουτσομπολιό της πόλης, το γεγονός ότι ένας ογδοντάχρονος παντρεύτηκε μια εικοσάχρονη. Μετά από ένα χρόνο ευτυχισμένου έγγαμου βίου, η νεαρή σύζυγος έμεινε έγκυος και μια μέρα εισήχθη στο μαιευτήριο για να γεννήσει.
Η νοσοκόμα μετά από κάποια ώρα βγήκε για να συγχαρεί τον πατέρα λέγοντάς του:
- Συγχαρητήρια! Να σας ζήσει ο γιός! Αυτό είναι απίστευτο. Πώς το κάνατε αυτό στην ηλικία σας;
- Πρέπει να κρατάμε τη “μηχανή” σε καλή κατάσταση” απάντησε αυτός.
Τον επόμενο χρόνο η γυναίκα του γέρου γεννά ξανά.
Η ίδια νοσοκόμα κι αυτή τη φορά του ανακοινώνει τα καλά νέα:
- Συγχαρητήρια! Να σας ζήσει η κόρη! Αυτό είναι πραγματικά απίστευτο. Πώς τα καταφέρατε; ρωτά η νοσοκόμα.
- Ε, δεν θέλω να το παινευτώ αλλά πρέπει να κρατάμε τη “μηχανή” σε καλή κατάσταση, ξανα-απάντησε ο γέρος.
Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και την επόμενη χρονιά.
Η ίδια νοσοκόμα και πάλι του λέει:
- Συγχαρητήρια! Πρέπει πραγματικά να είστε πολύ καλός.
- Πρέπει να κρατάμε τη “μηχανή” σε καλή κατάσταση, ξανα-απάντησε ο γέρος και του λέει η νοσοκόμα:
- Καλύτερα όμως να αλλάξετε λάδια στη “μηχανή”, γιατί αυτό το μωρό είναι μαύρο!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ήταν ένας παπάς σε μία εκκλησία και ήθελε κάποιον να ζωγραφίσει τον Μυστικό Δείπνο στον τρούλο.
Έψαχνε λοιπόν για αγιογράφο, αλλά ο μόνος που βρήκε να είναι σχετικά φτηνός ήταν και μπεκρής.
Παρόλα αυτά, επειδή τα λεφτά ήταν λίγα, αποφασίζει να τον φωνάξει.
Αρχίζει να ζωγραφίζει ο μάστορας, αρχίζει και να πίνει, γίνεται ντίρλα, και κάνει τον Ιησού να ρίχνει ζεμπεκιές, τον Ιούδα να χτυπάει παλαμάκια, τον Ματθαίο να σπάει πιάτα, και τέτοια…
Πηγαίνει την άλλη μέρα ο παπάς, τα βλέπει και αρχίζει να φωνάζει:
- Πω πώ ρε αθεόφοβε, τι είναι αυτά που έκανες εκεί; Δε ντρέπεσαι αλήτη!
Οπότε λέει και ο μπεκρής αγιογράφος:
- Τί να σου πω, πάτερ… Εγώ όταν τους άφησα, τρώγανε ακόμα…

ια γυναίκα είναι στο κρεββάτι με τον καλύτερο φίλο του άντρα της. Κατά τη διάρκεια των ερωτικών περιπτύξεων, χτυπάει το τηλέφωνο και απαντά:
- Μμμμ, ναι. Εντάξει, σε καταλαβαίνω. ΟΚ, κανένα πρόβλημα. Τα λέμε αργότερα.
Ρωτάει ο εραστής:
- Ποιός ήταν;
- Ο άντρας μου, αλλά μην ανησυχείς, θα έρθει στο σπίτι σε τέσσερις ώρες. Τώρα είπε ότι παίζει χαρτιά μαζί σου.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Επί δικτατορίας είναι κάποιος νυχτιάτικα έξω από ένα σπίτι και φωνάζει:
-Μωρήηηηη… μωρήηηηηηηη…
Περιμένει λίγο, δεν του απαντάει κανείς οπότε συνεχίζει:
-Μωρήηηηηη… μωρήηηηηηηηη…
Κάποιος περαστικός πλησιάζει από περιέργεια και ρωτάει:
-Με συγχωρείτε, αλλά ποιόν φωνάζετε;
-Τη γυναίκα μου να ανοίξει την πόρτα επειδή ξέχασα τα κλειδιά.
-Δεν θέλω να σας κάνω παρατήρηση, αλλά το βρίσκετε σωστό να φωνάζετε μωρή τη γυναίκα σας;
-Άκουσε να δείς, αν θες φώναξέ την εσύ… Ελευθερία τη λένε…


------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-Μια ξανθιά γύρισε μετά από μερικές μέρες στο σπίτι της και κλαίγοντας
"Μαμά μπαμπά τρεις νεαροί με βίαζαν τρεις μέρες"
Μα καλά λέει ο μπαμπάς, εσύ έλειπες μόνο δυο μέρες"
"Ναι αλλά θα πάω και σήμερα"

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Πως μπορείς να σκοτώσεις μια ξανθιά αεροσυνοδό;
Απλά την ρωτάς ενώ το αεροπλάνο βρίσκεται στον αέρα "τι καιρό κάνει έξω;"
Κι αυτή φυσικά ανοίγει την πόρτα για να δει!!!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Είναι λοιπόν ένας τύπος σε ένα ταξί , οπότε θέλει να πει κάτι στον ταξιτζή . Όπως είναι από πίσω του λοιπόν , κάνει λίγο μπροστά και τον χτυπάει ευγενικά στον ώμο με τα δάχτυλα . Ο ταξιτζής τρελαίνεται ! Χάνει τον έλεγχο του αυτοκινήτου , πέφτει πάνω σε ένα σκουπιδοτενεκέ , ανεβαίνει στο πεζοδρόμιο , περνάει ξυστά από μία γριούλα , και σταματάει λίγα εκατοστά μπροστά από μία βιτρίνα σε ένα μαγαζί . Γυρίζει στον πελάτη έξαλλος και του λέει :
" Μα είσαι τρελός ; Κόντευα να πάθω καρδιακή προσβολή ! "
" Μα κύριε , απλά σας ακούμπησα λίγο στον ώμο για να σας μιλήσω ! "
" Χμ .. Ναι , ξέρετε , δίκιο έχετε , αλλά είναι η πρώτη μέρα που δουλεύω ταξιτζής . Τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια οδηγούσα νεκροφόρα ! "
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο Θανάσης διαβάζει την εφημερίδα του, στη διάρκεια του πρωινού. Βλέπει
μια είδηση για μια πολύ όμορφη ηθοποιό, που ήταν να παντρευτεί έναν
ποδοσφαιριστή, ο οποίος ήταν γνωστό ότι είχε IQ πατάτας.
Γυρνάει προς τη γυναίκα του, με την απορία ζωγραφισμένη στο πρόσωπο
και λέει:
- Ποτέ μου δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς τα καταφέρνουν όλοι οι ηλίθιοι
και παντρεύονται πανέμορφες γυναίκες.
Και η γυναίκα του απάντησε:
- Σ ευχαριστώ πολύ, αγάπη μου!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ένας παπάς κι ένας καλόγερος στέκονται στην άκρη του δρόμου κρατώντας ένα
πανώ που γράφει:
"Το τέλος είναι κοντά. Αλλάξτε δρόμο πριν να είναι πολύ αργά!"
Περνάει το πρώτο αυτοκίνητο κι ο οδηγός του βγάζει το κεφάλι έξω απ το
παράθυρο και φωνάζει:
-Τραβάτε σπίτια σας μουρλοπαπάδες, και πατάει γκάζι .
Δεν περνάνε 5 δευτερόλεπτα και ακούγεται φρενάρισμα και στο τέλος ένα
τρομερό τρακάρισμα, οπότε γυρίζει ο παπάς στον καλόγερο και λέει:
-Ρε συ, μήπως θα έπρεπε να γράψουμε καλύτερα: "Προσοχή, πεσμένη γέφυρα";

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ...ΑΠ ΕΞΩ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΤΩΤΑ; Η ΚΑΘΟΜΑΙ ΣΤ ΑΓΚΑΘΙΑ; Η ΔΕ ΧΑΡΙΖΩ ΚΑΣΤΑΝΑ;Η ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΤΑ ΛΑΧΑΝΑ;;Η ΤΟΥΡΘΕ ΤΑΜΠΛΑΣ;;Η ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΟΜΥΤΑ;;;





Απ’ έξω κι ανακατωτά (απ’ την καλή και την ανάποδη)

Τον Σεπτέμβριο του 1155, σ’ ένα μοναστήρι της Κωνσταντινούπολης συνέβησαν τέτοια έκτροπα, που ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου, Εμμανουήλ Κομνηνός, διέταξε να τιμωρηθούν όλοι με τις πιο βαριές ποινές εκείνης της εποχής. Έτσι, πολλοί τυφλώθηκαν, άλλοι εξορίστηκαν και άλλοι ρίχτηκαν στα φοβερά κελιά των φυλακών του Επταπυργίου. Οι τελευταίοι, πέραν του εγκλεισμού τους στην φυλακή, είχαν υποβληθεί και σε μια επιπλέον πρωτότυπη τιμωρία-μαρτύριο: Κάθε μέρα, ήταν υποχρεωμένοι να προσεύχονται και να ψάλλουν, φωναχτά, είκοσι ώρες το εικοσιτετράωρο!

Οι φύλακες δεν τους άφηναν να πάρουν ανάσα και ουαί κι αλίμονο αν οι τιμωρημένοι σταματούσαν τις προσευχές και τους ψαλμούς, έστω και για ένα λεπτό. Οι προσευχές διαβάζονταν μέσα από μεγάλα και χοντρά εκκλησιαστικά βιβλία. Όταν οι προσευχές τελείωναν, αντί οι φυλακισμένοι να αρχίσουν το βιβλίο από την αρχή, ήταν υποχρεωμένοι να τις διαβάσουν απ’ το τέλος προς την αρχή. Δηλαδή ανάποδα.
Απ’ αυτό το περίεργο γεγονός προέκυψαν και οι παροιμιώδεις φράσεις «του τα ‘ψαλα απ’ την καλή και την ανάποδη» και «τα έμαθα απ’ έξω κι ανακατωτά»*, που σημαίνει σήμερα «γνωρίζω κάτι πολύ καλά», γιατί οι τιμωρημένοι έφτασαν στο σημείο από τις πολλές φορές που έλεγαν τις προσευχές, να τις μαθαίνουν από έξω κι ανακατωτά.

* Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, η φράση «τα έμαθα απ’ έξω κι ανακατωτά», προέρχεται από την εκπαιδευτική διδασκαλία στα σχολεία του Βυζαντίου: Οι δάσκαλοι για να διαπιστώσουν αν οι μαθητές γνώριζαν καλά το αλφάβητο απ’ έξω και δεν το «παπαγάλιζαν» απλά, τους έδειχναν τα γράμματα ανακατεμένα και τους ζητούσαν να τα πουν.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"Κάθομαι στ` αγκάθια"


Όταν στα 1204 οι Φράγκοι Σταυροφόροι -μετά την κατάκτηση της Κωνσταντινούπολης- ήρθαν να κυριέψουν το Μωριά με το Γοδεφρείδο Βιλλαρδουίνο, πολλούς κόπους και θυσίες, κατόρθωσαν, ύστερα από σαρανταένα χρόνια, να πολιορκήσουν τη Μονεμβασία, που έμενε η τελευταία ακυρίευτη, ακόμη, πολιτεία από το βασίλειο του Μωριά. Οι πολιορκημένοι όμως άντεχαν παλικαρίσια και, παρ` όλες τις προσπάθειες τους, οι Φράγκοι δεν κατόρθωναν να μπουν και να καταλάβουν το κάστρο της. Μερικοί απ` αυτούς τότε -κάπου τριακόσιοι- αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τους συντρόφους τους και να φύγουν, γιατί είχαν βαρεθεί το μάταιο αγώνα τους. Αυτό, όμως, θεωρήθηκε προδοσία κι ένας Φράγκος ανώτερος αξιωματικός -ο Ραούλ Πίζος- τους συνέλαβε όλους και τους τιμώρησε μ` ένα πολύ αυστηρό όσο και παράξενο τρόπο: Τους έγδυσε και τους κάθισε πάνω σε μυτερά αγκάθια. Όταν ο Βιλλαρδουίνος έμαθε την απάνθρωπη τιμωρία των στρατιωτών του, διέταξε τους άλλους αξιωματικούς να τον πιάσουν και να τον τιμωρήσουν με τον ίδιο τρόπο. Οι στρατιώτες που ήθελαν να φύγουν, εκτίμησαν την πράξη αυτή του αρχηγού τους κι έμειναν. Από το γεγονός αυτό, παρέμεινε ως τα χρόνια μας η φράση: «κάθουμε σε αγκάθια» που τη λέμε συνήθως, όταν μας βασανίζει κάτι.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Δεν χαρίζω κάστανα
Στα 1826 ο Ιμπραήμ έστειλε κατασκόπους του στην απόρθητη Μάνη, ντυμένους καστανάδες. Αυτοί για να πληροφορηθούν από τις γυναίκες και τα παιδιά που βρίσκονταν οι άντρες τους, άρχισαν να χαρίζουν τα κάστανα αντί να τα πουλάνε. Υποψιασμένοι οι ντόπιοι τους έπιασαν και τους ανάγκασαν να πουν την αλήθεια. Όταν οι κατάσκοποι ρώτησαν για την τύχη τους, οι Μανιάτες αποκρίθηκαν: "Εμείς δεν χαρίζουμε κάστανα", δηλαδή θα σας τιμωρήσουμε.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Σπουδαία τα λάχανα

Την φράση «σπουδαία τα λάχανα» (εναλλακτικά και «σιγά τα λάχανα»), τη χρησιμοποιούμε σήμερα ειρωνικά, όταν θέλουμε να δηλώσουμε την δυσανάλογη αξία που προσδίδεται σε κάτι, σε σχέση με την πραγματική του αξία. Χρησιμοποιείται δηλαδή απαξιωτικά.

Προήλθε από το εξής περιστατικό:
Σε κάποιο χωριό, πριν από το 1821, πέρασε ο απεσταλμένος τού Μπέη, για να εισπράξει τη «δεκάτη». Η δεκάτη ήταν κι αυτή μία από τις πολλές φορολογίες τών χρόνων εκείνων. Όλοι όμως οι χωρικοί τού απάντησαν πως δεν είχαν να πληρώσουν τον φόρο, γιατί τα λάχανά τους (λάχανα ήταν η παραγωγή τους) έμεναν απούλητα. Τότε ο φοροεισπράκτορας τούς είπε πως θα έστελνε ζώα και ανθρώπους, για να φορτώσει τα λάχανα και έτσι να «πατσίζανε» με το χρέος τους. Έτσι και έγινε.

Από τότε, έμεινε να λένε οι χωρικοί (προφανώς ειρωνικά): «Σπουδαία τα λάχανα», όταν επρόκειτο να «πατσίσουν» τούς οφειλόμενους φόρους, με λάχανα.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Του ήρθε ταμπλάς
Οι γιατροί θα το έλεγαν απλώς... καρδιακή προσβολή! Η λέξη ταμπλάς
προέρχεται, κατά πάσα πιθανότητα, από την τουρκική λέξη damla
που σημαίνει συγκοπή. Ο νταμλάς έγινε νταμπλάς και, τελικά, ταμπλάς.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αυτή είναι ψηλομύτα
Σε κάθε εποχή, οι άνθρωποι είχαν διαφορετική αντίληψη για τη γυναικεία ομορφιά. Οι αρχαίοι Έλληνες ήθελαν τη γυναίκα ψηλή, εύρωστη, με δυνατούς ώμους και μικρό στήθος. Αντίθετα οι Βυζαντινοί την προτιμούσαν αδύνατη, χλωμή με μεγάλα μελαγχολικά μάτια και λεπτά χείλη. Ωστόσο, όταν οι Φράγκοι κατάλαβαν την Ελλάδα, επειδή οπωσδήποτε, έμειναν πολλά χρόνια στον τόπο μας, αναγκάστηκαν να φέρουν τις γυναίκες τους εδώ, γιατί οι πατρίκιες δεν τους συγκινούσαν με την καχεκτική εμφάνισή τους. Οι Φράγκισσες, όπως και οι αρχαίες Ελληνίδες, ήταν ψηλές, ξανθιές, εύρωστες και μπορούσαν να σταθούν δίπλα στους εύσωμους άντρες τους, με τις βαριές πολεμικές πανοπλίες τους.

Όπως ήταν επόμενο, οι γυναίκες αυτές έκαναν εντύπωση στις δικές μας και με τον καιρό άρχισαν να τις μιμούνται. Φυσικά, σε όλα τα κατάφερναν, εκτός από το πρόσωπό τους που ήταν στρογγυλό, ροδοκόκκινο και με τη μύτη ελαφρά προς τα πάνω. Έτσι, όταν καμιά Ελληνίδα είχε τη μύτη ελαφρά ανασηκωμένη λίγο ψηλά – όπως δηλαδή οι Φράγκισσες - οι φιλενάδες της έλεγαν ότι «αυτή είναι ψηλομύτα», ο τύπος της εποχής, όπως θα λέγαμε εμείς.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ας πάει και το παλιάμπελο

Βρισκόμαστε στο έτος 1840-41 στο θέατρο Μπούκουρα. Ήταν, μετά από τον Καραγκιόζη, το πρώτο θέατρο που χτίστηκε στην Αθήνα την εποχή του βασιλιά Όθωνα. Σήμερα στη θέση του θεάτρου βρίσκεται η Βιοτεχνική Σχολή Αθηνών. Πίσω, δηλαδή, από το Δημαρχείο. Την εποχή, λοιπόν, εκείνη, όπως αναφέρει και ο Γιάννης Βλαχογιάννης στην ιστορική του ανθολογία, είχε λίγες μέρες που εμφανιζόταν μία περίφημη Ιταλίδα «αοιδός» η Ρίτα Μπάσσο, η οποία, κυριολεκτικά, ξετρέλαινε τους Αθηναίους κι έγινε αιτία πολλών επεισοδίων και στα ανώτατα τότε στρώματα της κοινωνίας ακόμη. Κατά την ώρα, λοιπόν, μιας παράστασης ακούστηκε από ένα θεατή η φράση, «Για σένα, κυρά μου... ας πάει και το παλιάμπελο».

Ήταν μια αναφώνηση ενός απλοϊκού κτηματία της Αττικής, που από τις τελευταίες σειρές εκδήλωνε τον ενθουσιασμό του, θυσιάζοντας για χάρη της ωραίας ξένης πριμαντόνας ένα όχι και τόσο... νόμιμο αμπέλι της περιουσίας του, παράλληλα με τις ευγενικές προσφορές των αριστοκρατών θεατών της πρώτης σειράς, που ήταν λουλούδια στην παράσταση και κοσμήματα πανάκριβα μετά από αυτήν. Η φράση όμως, «Ας πάει το παλιάμπελο», αφού έκανε τότε, το γύρο της μικρής Αθήνας, αποθανατίστηκε ως τα σήμερα

Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΦΟΡΕΣΑΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑVATAR(ΜΑΣΚΑ)ΣΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΜΑΣ. ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΚΑΛΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ!!!!





ΠΕΡΥΣΙ ΤΟ ΕΞΥΠΝΟ ΣΚΟΥΛΙΚΙ http://skoulikifanclub.blogspot.com/
------------------------------------------------------------------------------------------------------ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΓΙΑΤΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑVATAR ΣΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΜΟΥ.ΦΕΤΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΠΑΛΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΡΚΕΤΟΙ ΣΤΗ ΜΠΛΟΚΟΓΕΙΤΟΝΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑVATAR ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΜΑΣ.
ΑΦΟΥ ΛΟΙΠΟΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΑΣ ΠΑΙΞΟΥΜΕ.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΑΠΟΚΡΕΩ= ΑΠΟ + ΚΡΕΑΣ =ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΕΑΣ
ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ=(Carne kai vale)=ΚΡΕΑΣ ΧΑΙΡΕ,ΕΧΕ ΓΕΙΑ

Η ΑΠΟΚΡΙΑ ΕΧΕΙ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ ΚΑΘΩΣ ΜΕΤΑΜΦΙΕΣΕΙΣ ΕΜΜΑΝΙΖΟΝΤΑΝ ΓΥΡΩ ΣΤΟ 2.000 Π.Χ ΣΤΗΝ ΑΣΙΑ.ΣΤΟΝ ΕΛΛΑΔΙΚΟ ΧΩΡΟ ΕΞΑΠΛΩΝΕΤΑΙ Η ΔΙΟΝΥΣΙΑΚΗ ΛΑΤΡΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΚΗ ΕΠΟΧΗ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΟΠΩΣ ΤΑ ΒΑΚΧΕΙΑ,ΚΩΜΟΙ,ΛΗΝΑΙΑ ΚΑΙ ΑΝΘΕΣΤΗΡΙΑ.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΩΡΑ ΓΕΛΙΟΥ

Μπαίνει ένας βλάχος σe ένα κατάστημα:
- Θέλου μια φουτουγραφική μηχανή!
- Με φλας; τον ρωτάει η πωλήτρια
- Γιατί, άμα σε φλίσου θα μτι δώσεις τζάμπα;
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Eνας τύπος σε κακό χάλι, γεμάτος γρατσουνιές
στο πρόσωπο και στο λαιμό ,συναντιέται με έναν φίλο του.
Εκείνος ανήσυχος τον ρωτά :
- Μα καλά...Τί έπαθες ; είσαι χάλια.
- Aσε, θάψαμε χθες την πεθερά μου...
- Και καλά, τί είναι όλες αυτές οι γρατσουνιές ;
- Δεν ήθελε !!!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Γιατρός: Έχετε μία σπάνια αρρώστια, σας συνιστώ να κάνετε
πολλά αμμόλουτρα.
Ασθενής: Και με τα αμμόλουτρα θα θεραπευτώ, γιατρέ μου;
Γιατρός: Όχι, τα αμμόλουτρα είναι για να συνηθίσετε
την ιδέα του χώματος!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μια μέρα ένας ξυλοκόπος εκεί που πελεκούσε ένα κορμό
δίπλα σ’ ένα ποτάμι,του φεύγει το τσεκούρι και πέφτει
μέσα στο θολό νερό.Μεγάλη η ζημιά και τον είχαν πάρει
σχεδόν τα κλάματα, όταν εμφανίζεται ο Κύριος και τον ρωτάει:
- Γιατί κλαις;
Ο ξυλοκόπος του λέει για το τσεκούρι, ο Κύριος βυθίζεται
στο ποτάμι και, όταν ξαναεμφανίζεται, κρατάει
ένα χρυσό τσεκούρι:
- Αυτό είναι το τσεκούρι σου; τον ρωτάει.
Ο ξυλοκόπος απαντάει:
- Όχι!
Ο Κύριος ξαναβυθίζεται και εμφανίζεται με ένα
ασημένιο τσεκούρι:
- Αυτό είναι το τσεκούρι σου; ρωτάει.
Ο ξυλοκόπος:
- Όχι!
Τρίτη βουτιά ο Κύριος και βγαίνει με ένα
σιδερένιο τσεκούρι:
- Μήπως, αυτό είναι το τσεκούρι σου;
- Ναι!
Ο Κύριος χάρηκε για την τιμιότητα του ξυλοκόπου
και του χάρισε ΚΑΙ τα άλλα δυο πολύτιμα τσεκούρια.
Ο ξυλοκόπος γύρισε σπίτι του πασιχαρέστατος…

Μετά από καιρό, καθώς έκαναν βόλτα με τη γυναίκα του
άκρη - άκρη στο ποτάμι, τρώει αυτή μια γλίστρα και
παρ’ την μέσα. Ο ξυλοκόπος, που δεν ήξερε μπάνιο,
το ‘ριξε στο κλάμα, οπότε να σου πάλι ο Κύριος:
- Γιατί κλαις;
- Κύριε, η γυναίκα μου έπεσε μέσα στο ποτάμι!
Ο Κύριος ρίχνει μια βουτιά και βγαίνει με την Κλώντια Σίφερ:
- Αυτή είναι η γυναίκα σου;
- Ναι! φώναξε ο ξυλοκόπος.
Ο Κύριος έγινε έξαλλος:
- Τι λες, ρε ψεύτη !!!
Ο ξυλοκόπος:
- Συγχώρεσέ με, Κύριε… πρόκειται για παρανόηση…
Αν έλεγα “όχι” στην Κλώντια Σίφερ, μετά θα μου έβγαζες
τη Σάρον Στόουν… και αν έλεγα “όχι” και
σ’ αυτήν, μετά θα μου έβγαζες τη γυναίκα μου…
εγώ θα έλεγα ναι… και θα μου τις έδινες και τις τρεις…
αλλά, Κύριε, εγώ είμαι ένας φτωχός ξυλοκόπος,
πώς να τις συντηρώ ΤΡΕΙΣ γυναίκες;….. γι’ αυτό είπα “ναι”!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Συζητούσαν δυο φίλοι και κάποια
στιγμή λέει ο ένας στον άλλον:

- Έχεις εξομολογηθεί τώρα τελευταία;
- Πού το θυμήθηκες τώρα αυτό ρε;
- Ε, πώς! Εγώ θα σου πρότεινα να πας.
- Δε θά'σαι καλά ρε! Από το δημοτικό έχω να πάω.
- Ε, νά! Σου το ζητάω σαν χάρη. Να απασχολήσεις
για λίγο τον παπά, γιατί θέλω να πάω με την παπαδιά.
- Πες το ντε! Αν είναι έτσι, να πάω. Και πήγε.

Κι όλο θυμόταν και κάποια άλλη αμαρτία, κι άλλη,
κι άλλη. Αλλά κάποια στιγμή δεν άντεξε
- Παπά μου, τώρα που ξεμολογιέμαι,
διαπράττω και νέα αμαρτία.

- Τι εννοείς τέκνον μου;

- Ε, νά! Κάνω πλάτες στον φίλο μου και
σε καθυστερώ για να πάει αυτός με
την παπαδιά σου! Ήμαρτον!

Και ο παπάς ήρεμος:
- Η γυναίκα σου ζει;;;
- Ναι πάτερ μου!!!
- Τρέξε γρήγορα σπίτι σου τέκνο μου....
γιατί η παπαδιά έχει πεθάνει εδώ και 2 χρόνια!!!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο Μωυσής, ο Χριστός και ένας γεράκος παίζουν γκόλφ στον παράδεισο.
Πέφτει η μπάλα του Μωυσή στο νερό. Κάνει αυτός μία κίνηση, χωρίζουν τα νερά και πάει στο μπαλάκι. Το χτυπάει και το βάζει στην τρύπα.
Πέφτει η μπάλα του Χριστού στο νερό. Περπατάει τότε πάνω στα νερά, χτυπάει το μπαλάκι και το βάζει στην τρύπα.
Πέφτει και η μπάλα του γέρου στο νερό. Ένα ψάρι το καταπίνει. Μετά ένας αετός πιάνει το ψάρι και σηκώνεται ψηλά. Το ψάρι σπαρταράει και πέφτει κάτω. Το μπαλάκι από την πτώση βγαίνει από το στόμα του. Έτσι που το ψάρι τινάζεται, το χτυπάει με την ουρά και το μπαλάκι μπαίνει στην τρύπα.
Τότε ο Χριστός λέει νευριασμένος:
- Ρε πατέρα, είπαμε… αλλά όχι και έτσι!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Άκου να δεις τι έγινε χθες
- Τι τι;
- Γνώρισα μία φανταστική γκόμενα σε ένα μπαρ...
- Για λέγε, για λέγε..
- ...και της είπα να έρθει από το σπίτι για ποτό, και ήρθε.
- Τι λες τώρα; Για λέγε, για λέγε...
- Ήπιαμε εκεί δυο ποτάκια, ζεστάθηκε η κατάσταση και ξαφνικά μου λέει.
"Μπορείς σε παρακαλώ αν μου βγάλεις τη φούστα γιατί με στενεύει"
- Τι λες τώρα; Για λέγε, για λέγε...
- Της βγάζω λοιπόν τη φούστα, τη σηκώνω με δύναμη και τη βάζω πάνω στο γραφείο δίπλα στο καινούργιο laptop.
- Τι λες τώρα; Πήρες καινούριο laptop;
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Παίρνει μια ξανθιά τηλέφωνο στην Microsoft για βοήθεια. Την ρωτάει ο υπάλληλος:
- Ποιο είναι το πρόβλημα σας;
(Ξανθιά:) - Δεν μπορώ να συνδεθώ στο internet.
(Υπάλληλος:) - Μάλιστα. Ξέρετε το password?
(Ξανθιά:) - Ναι, το είδα απο τον φίλο μου που καθόταν προηγουμένως στον υπολογιστή.
(Υπάλληλος:) - Ωραία. Και ποιό είναι το password σας?
(Ξανθιά:) - Έξι αστεράκια!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Δυο κοπελιές περιπατούν σε ένα πάρκο και όταν είχαν σταματήσει σε μια λιμνούλα πετάγεται ένας βάτραχος και τους λέει:
- Φιλήστε με, σας παρακαλώ, και θα γίνω ένας νέος και ωραίος βιοχημικός (!).
Οπότε τον αρπάζει η μια και τον βάζει στην τσέπη της και τη ρωτά η άλλη γιατί δεν τον φίλησε να γίνει αυτή η "μεταμόρφωση" σε νέο και ωραίο βιοχημικό. Και της απαντά η άλλη (δείχνοντας τα ήθη των εποχών):
- Τι λες μωρή να τον φιλήσω να γίνει ένας νέος και ωραίος βιοχημικός; Ξέρεις πόσο πιάνει σήμερα ένας βάτραχος που μιλάει;

------------------------------------------------------------------------------------------------------------