Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011

ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ;ΑΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΧΙΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΝΤΙΚΟΥΠΟΛΗ!!!!!!


ΧΙΟΝΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΝΤΙΚΟΥΠΟΛΗ


Ο χειμώνας είχε μπει για τα καλά. Στην Ποντικούπολη είχαν ανάψει τα τζάκια, έψηναν κάστανα και χρατσ-χρατς οι ποντικοί ροκανίζανε με τα μυτερά τους δόντια. Και όπως καταλάβατε την πρώτη θέση, είχε πιάσει ο Φρουστ με την κυρία Καμελίτσα!

Αχ αυτή η κυρία Καμελίτσα! Είχε μεγάλο καημό! Ήθελε να χιονίσει. Κάθε βράδυ κολλούσε στην τηλεόραση, άκουγε τον καιρό από όλα τα δελτία ειδήσεων και ύστερα χαρούμενη φώναζε: «Αύριο θα χιονίσει»!

Εκείνη την ημέρα είχε μια παράξενη ησυχία. Ακόμα και το βράδυ ο ουρανός έγινε κόκκινος και μια γαλήνη επικρατούσε γύρω γύρω.

Η γιαγιά του Φρουστ, η κυρία Πιπίνα, έπλυνε τα καλτσάκια για την ποντικοπαρέα, και μασουλώντας μερικά φουντούκια, άκουγε τους γύρω της να μιλάνε για τον παράξενο καιρό.

Ξαφνικά σηκώθηκε από την καρέκλα της, άπλωσε τα χέρια της προς την παρέα και κάνοντας τους νόημα να σιωπήσουν τους είπε:

«Εγώ δεν χρειάζομαι επιστήμονες να μάθω για τον καιρό. Γνωρίζω πολύ περισσότερα. Σας ανακοινώνω λοιπόν πως αύριο όλα θα είναι σκεπασμένα με χιόνι»!!

Πω! Πω! Τι έγινε στην Ποντικούπολη! Ξεφωνητά, χαρές, κωλοτούμπες! Και φυσικά ο Φρουστ άδραξε της ευκαιρίας , τρύπωσε στο μαγαζί με τα γλυκά και τα ζαχαρωτά κι έφαγε με τη ψυχή του.

Σε λίγο η Ζουζού η γυναίκα του σκουπίζοντας τα χέρια της στην ποδιά της, φώναζε πως το τραπέζι για φαγητό ήταν έτοιμο.

Όλη η Ποντικοπαρέα βρέθηκε καθισμένη γύρω από το τραπέζι και πολύ το χάρηκαν διότι το φαγητό, μια αχνιστή φασολάδα με μπόλικο σέλινο και καρότα τους περίμενε για να φάνε.

Σαν απόφαγαν, με φουσκωμένη την κοιλιά από την φασολάδα, κούρνιασαν λίγο στο τζάκι κι έπειτα ένας-ένας έφευγαν για ύπνο.

Το βράδυ έφερε ένα τσουχτερό κρύο και αυτή η γαλήνη του τοπίου μεταμορφώθηκε σε μια χιονοθύελλα.

Την άλλη μέρα, όπως είχε προβλέψει η γιαγιά Πιπίνα, όλα είχαν σκεπαστεί από κάτασπρο χιόνι.

Σκεπές, αυλές, κοτέτσια, δέντρα, αυτοκίνητα, δρόμοι ήταν όλα σκεπασμένα με χιόνι. Ακόμη και το ψηλό βουνό έστεκε αγέρωχο βουτηγμένο στο χιόνι!

Όλοι στην Ποντικούπολη είχαν κολλήσει τα προσωπάκια τους στα παράθυρα. Ο Πίπης χουζούρευε. Βαριόταν να σηκωθεί να πάει σχολείο.

«Σήκω Πίπη», φώναζε η μαμά του, τίποτα ο Πίπης.

«Άσε με λίγο ακόμα μαμά», έλεγε ο Πίπης και κουκουλωνόταν με το πάπλωμα.

Τελικά δεν πήγε σχολείο για τον απλούστατο λόγο ότι δεν είχαν σχολείο! Παρέμειναν κλειστά λόγω του πολύ χιονιού που είχε πέσει το βράδυ. Εκείνη την χιονισμένη μέρα έγινε μεγάλο κέφι στην Ποντικούπολη. Αποφάσισαν να παίξουν και να χαρούν με το χιόνι. Φόρεσαν τα ζεστά ρούχα, σκουφιά και γάντια και ξεχύθηκαν στην πλατεία.

Σουρτ σουρτ ανέβηκαν στον τοίχο και από κει στις χιονισμένες σκεπές των σπιτιών. Συνεννοήθηκαν να φτιάξουν πολλούς χιονάνθρωπους. Ρίχτηκαν όλοι στην δουλειά και στο τέλος το αποτέλεσμα τους ενθουσίασε. Ο Πίπης έβαλε στον χιονάνθρωπό του ένα κόκκινο κασκόλ, ένα όμοιο σκούφο και στο χέρι τοποθέτησε ένα ξύλο.

«Τι είναι αυτό;» Ρώτησαν με περιέργεια οι τυφλοπόντικες.

«Ο δικός μου χιονάνθρωπος», απάντησε ο Πίπης, «είναι ο Βασιλιάς της χιονοθύελλας και το ξύλο είναι το σπαθί του».

Όλοι σώπασαν μεμιάς και άρχισαν να προσκυνάνε τον Βασιλιά χιονάνθρωπο!

Όμως ο μικρός γιος του ξιφομάχου αρουραίου ζήλεψε και άρχισε να πετά μπάλες χιονιού στον χιονάνθρωπο βασιλιά!

Μεμιάς έγινε ένας δυνατός κρότος, ο χιονάνθρωπος βασιλιάς ζωντάνεψε και άρχισε να χορεύει και μαζί του ο Πίπης στροβιλιζόταν χορεύοντας και τραγουδώντας.

Η Ποντικοπαρέα φοβήθηκε κι ένας ένας άρχισαν να φεύγουν.

«Ελάτε στο χορό μας», τους φώναζε ο Πίπης, «ελάτε να του φτιάξουμε και το θρόνο, θα σας μεταμορφώσει σε στρατιώτες με χρυσά σπαθιά και άσπρα άλογα! Ελάτε!!! Ο πιο δυνατός ανδρείος και ανίκητος θα γίνει αρχηγός!»

Ξεθάρρεψαν οι ποντικοί με το τρομερό μυστικό, γύρισαν στην πλατεία όπου καμάρωνε ο χιονάνθρωπος Βασιλιάς, βάλθηκαν και του έφτιαξαν τον θρόνο και τότε εκείνος σήκωσε το μαγεμένο σπαθί του, άγγιξε ένα έναν ποντικό και αμέσως τους μεταμόρφωσε σε στρατιώτες με χρυσά σπαθιά και άσπρα άλογα!

Παρατάχτηκαν όλοι στη σειρά, έπιασαν τα χαλινάρια των αλόγων καλπάζοντας πάνω στο χιόνι.

Η Κυρία Καμελίτσα τα έβλεπε όλα αυτά και είχε καταπιεί τη γλώσσα της από το φόβο και την περιέργεια. Δεν μπορούσε να κουνήσει ούτε το σώμα της, ούτε την ουρά της, ένιωθε αδύναμη και ανίκανη. Τι ήταν όλα τούτα τα παράξενα; Αποφάσισε να πάει κοντά στους φίλους της και ακολουθώντας τις πατημασιές, πριν προλάβει να πιάσει τον χιονάνθρωπο Βασιλιά, μια παράξενη λάμψη την τύλιξε και γέμισε από κατάλευκο χιόνι.

«Είσαι η κυρά του χιονιού», άκουσε να της λέει ο χιονάνθρωπος.

Την έπιασε από το χέρι και την οδήγησε σ'ένα υπέροχο κατάλευκο παλάτι.

«Σήμερα», συνέχισε ο χιονάνθρωπος, «θα περάσετε όλη σας τη μέρα στο παλάτι μου. Οι υπηρέτες μου θα σας περιποιηθούν και οι μάγειρές μου θα σας ταΐσουν όλου του κόσμου τα αγαθά».

Η κυρία Καμελίτσα τα είχε χαμένα. Και το πιο σπουδαίο; Φεύγοντας οι ποντικοί από το παλάτι του χιονάνθρωπου Βασιλιά, τους φόρτωσε από ένα σακουλάκι χρυσές λίρες στον καθένα. Η Καμελίτσα γούρλωσε τα μάτια της μόλις είδε το θησαυρό. Πω! Πω! Τι θα ψώνιζε! Και πόσο καιρό θα περνούσε πλουσιοπάροχα!!

Βάλθηκε να τα μετρήσει. Τι κρίμα! Δεν πρόλαβε να μάθει πόσες λίρες, τις είχε δώσει ο χιονάνθρωπος Βασιλιάς.

Ένα δυνατό χτύπημα στην πόρτα την ξύπνησε και άφησε στη μέση το όνειρο. Ένα κατάλευκο όνειρο σαν αυτά που ακούμε να λένε στα παραμύθια. Ζούνε όλοι καλά αυτοί με το δικό τους όνειρο και εμείς με το δικό μας.


31 σχόλια:

kariatida62 είπε...

Η Γιαγιά Πιπίνα, τι λέει θα χιονίσει και στην δική μας ποντικούπολη μπας και δούμε και μεις καμμιά άσπρη μέρα?
Η θα μας πνίξει το νερό???
Καλό βράδυ Σκρουτζάκο

Hfaistiwnas είπε...

ααααα όνειρο ήταν! Και περίμενα το τέλος!!! χαχαχαχα!
Με τα όνειρα ζούμε!

ΖΕΡΒΑ ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ είπε...

Πολύ όμορφο το παραμυθάκι!!!! Να είσαι καλά!!! Φιλιά πολλά πολλά!!!!!

el.mar είπε...

Δεν το περίμενα πως θα ήταν όνειρο...(είχα δει ένα παιδικό οτι ο χιονάνθρωπος ζωντάνεψε κ άρχισε να πηγαίνει παντού με τον μικρό που τον έιχε φτιάξει!)...ωραίο ήταν όμως!!!Φιλιά σκρουτζάκο!!!

ξωτικό είπε...

Είδα χιόνι και ήρθα τρέχοντας !!!
άρπα μια χιονόμπαλλα !!!
άντε και στα δικά μας (τα χιόνια οχι τα όνειρα χαχα)
καλό βράδυ !!!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

KΑΛΩΣ ΤΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ kariatida62 ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕΣ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΣΠΡΗ ΜΕΡΑ:))

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΤΟΝ Hfaistiwnas.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΠΕΡΝΑΣ.
ΕΙΔΕΣ ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΟΝΕΙΡΟ;;;;
ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΩΣ ΤΗ ΦΙΛΗ stavroulazerva ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΦΙΛΙΑ.ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΩ.ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Ω!!!!!ΚΑΛΩΣΤΗΝ ΤΗΝ el.mar ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕ.ΕΙΔΕΣ ΚΑΙ ΣΥ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΣ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΟΝΕΙΡΟ :))) ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΩΣ ΤΟ ξωτικό ΑΝΤΑΠΟΔΙΔΩ ΤΗΝ ΧΙΝΟΜΠΑΛΛΑ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΔΩ:))))ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ΦΙΛΗ ΜΟΥ.

eleni είπε...

Ένα όμορφο όνειρο,έστω κι αν κράτησε λίγο!
Άκουσα για παραμύθι κι ήρθα να το διαβάσω,ακόμη μετά τόσα χρόνια τα αγαπώ.
Καλό βράδυ!

Mariela είπε...

Μ' αρέσουν τα χιόνια, τα παραμύθια, τα όνειρα και τα ποντικάκια (τα τελευταία μόνο στα παραμύθια...)
καλό βράδυ και όνειρα γλυκά!

ΦΟΥΛΗ είπε...

Απογοήτευση!! έτσι είναι τα όνειρα...
καλημέρα Σκρουτζάκο..

ΕΛΕΝΑ είπε...

Τι όμορφο παραμυθάκι!
Περίμενα κι εγώ το τέλος... αλλά ΄ήταν όνειρο χα χα χα!
Φιλιά Σκρουτζάκο μου!!

Ἅ λ ς είπε...

και τωρα που μιλας για ονειρα, ειδα και γω ενα ωραιο χθες...! τι πιο ωραιο να μοιαζουν αληθινα τα καλα ονειρα? σε κανουν να ξυπνας με χαμογελο και ειναι πολύ σημαντικό αυτό!!!!

καλο μεσημέρι!!!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΩΣ ΤΗΝ eleni ΚΑΛΑ ΕΚΑΝΕΣ ΚΑΙ ΗΡΘΕΣ.ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΟΠΩΣ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΟΙ ΠΟΝΤΙΚΟΙ:)))ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟ Σ/ΚΟ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΦΙΛΗ Mariela ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΡΕΣΟΥΝ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ.ΚΑΛΟ Σ/ΚΟ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Ω!!!!!!!ΤΗ ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΦΟΥΛΗ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ .ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΡΦΑ:)))
ΚΑΛΟ Σ/ΚΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΩΣ ΤΗ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ ΤΗΝ ΕΛΕΝΑ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΟΝΕΙΡΟ:)))ΚΑΗΜΕΝΑ ΠΟΝΤΙΚΑΚΙΑ.
ΚΑΛΟ Σ/ΚΟ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΦΙΛΗ Ἅ λ ς ΣΙΓΟΥΡΑ ΜΕΡΙΚΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ.ΚΑΛΑ ΤΑ ΕΓΡΑΨΕΣ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.

ΧΑΡΤΙΝΟ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ είπε...

Καλησπέρα , τι ωράιο παραμύθι . Να είσαι καλά !

Dennis Kontarinis είπε...

Καλησπέρα φίλε μου
Παρ' όλο που έχουμε χορτάσει από χιόνι το παραμυθάκι σου το χάρηκα. Εμείς εδώ στο Νιού Υορκ είμαστε Θαμένοι από τα Χριστούγεννα και κάθε βδομάδα δυό τρεις μέρες κάθε φορά όλο και μας θυμάται.
Νάσαι καλά
Ντένης

Nells είπε...

axaxaxaxaxa!!teleio!genika ta posts sou einai asygkrita!filia polla!!kalos se vrika!

http://mesaekso-catherine.blogspot.com/ είπε...

Παραμυθένια καληνύχτα σε σένα καλέ μου Skroytzako! Παραμύθι που σε συνδυασμό με τη μουσική του blog σου, σκέτη χαλάρωση!!!

KitsosMitsos είπε...

Ωραία παραμυθάκια!
Καλησπέρα!

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΙ ΣΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΧΑΡΤΙΝΟ ΤΟ ΦΕΓΓΑΡΑΚΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΩΣ ΤΟ ΜΑΚΡΙΝΟ ΦΙΛΟ Dennis Kontarinis ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΟΥ.ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΑΠΟ ΕΔΩ Nells ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ.ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

Ω!!!!!!!ΚΑΛΩΣ ΤΗ ΦΙΛΗ Catherine ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΗΡΘΕΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΑ ΒΡΗΚΕΣ ΟΛΑ ΚΑΛΑ.ΚΑΛΟ Σ/ΚΟ.

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΦΙΛΕ KitsosMitsos ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ.

Angelina είπε...

aaaa oneiro itan?
polu wraio paramithi! :)
filiaa!