Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011

ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΝΑΝ ΟΜΟΡΦΟ ΜΗΝΑ ΓΕΜΑΤΟ ΜΕ ΥΓΕΙΑ-ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ!!!ΑΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ...Η ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΡΔΙΑ!!! 1η ΟΚΤΩΒΡΗ ΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.ΤΟΥΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ;;;;


Στην πλατεία μιας μακρινής πόλης, είχε σταθεί ένας νεαρός και περηφανευόταν ότι είχε την ομορφότερη καρδιά.

Οι περαστικοί θαύμαζαν την καρδιά του που ήτανε τέλεια.
Δεν υπήρχε ούτε ένα σημάδι, το παραμικρό ψεγάδι πάνω της.
Κι όλοι τότε συμφώνησαν πως ήταν όντως η πιο όμορφη καρδιά που είχαν δει ποτέ τους.
Ο νεαρός ήταν πολύ περήφανος και κορδωνόταν για την ωραία του καρδιά.
Ξάφνου, ένας γέρος πλησίασε το νεαρό και είπε:
«Όμως η καρδιά σου δεν πλησιάζει την ομορφιά της
δικής μου καρδιάς»
Ο κόσμος αλλά και ο νεαρός κοίταξαν την καρδιά του
γέροντα.

Χτυπούσε δυνατά, αλλά ήταν γεμάτη ουλές
και σημάδια, υπήρχαν σημεία που φαινόταν ότι είχαν κοπεί κομμάτια και στη θέση τους είχαν τοποθετηθεί άλλα που δεν ταίριαζαν όμως καλά με αποτέλεσμα να
υπάρχουν πολλές δαντελωτές άκρες κι αλλού υπήρχαν σημεία με βαθιά χάσματα….
Οι άνθρωποι κοίταζαν ο ένας τον άλλο, πως είναι
δυνατόν να ισχυρίζεται αυτός ότι η καρδιά του ήταν
ομορφότερη, σκέφτονταν…
Ο νεαρός κοίταξε την καρδιά του γέρου, είδε τα χάλια της και γέλασε.

«-Πλάκα μας κάνεις; Για κάνε σύγκριση ανάμεσα στη δικιά σου καρδιά και τη δική μου η δικιά μου είναι τέλεια, ενώ η δικιά σου ένα μάτσο ουλές και δάκρυα…»

«-Μάλιστα είπε ο γέροντας. Η δική σου καρδιά δείχνει τέλεια.
Όμως δε θα άλλαζα ποτέ τη δική μου καρδιά με τη δική σου.
Κοίταξε…..
Κάθε ουλή αντιπροσωπεύει κάποιον που του έδωσα την αγάπη μου, κόβω ένα κομμάτι της καρδιάς μου και του το δίνω και συχνά μου δίνει ένα κομμάτι της δικής του καρδιάς, για να μπει στη θέση του άδειου μέρους της καρδιάς μου….
αλλά επειδή τα κομμάτια δεν είναι ακριβώς τα ίδια, έχω μερικές αγκαθωτές άκρες, που όμως
λατρεύω γιατί μου θυμίζουν την αγάπη που μοιράστηκα.
Μερικές άλλες φορές, έχω δώσει κομμάτια της καρδιάς μου κι ο άλλος δε μου έδωσε πίσω ένα κομμάτι της δικής του.
Αυτά είναι τα άδεια χάσματα…
ξέρεις το να προσφέρεις την αγάπη σου έχει κάποιο
ρίσκο.

Παρόλο που αυτά τα χάσματα πονούν, παραμένουν ανοιχτά και μου θυμίζουν την αγάπη που έχω για αυτούς τους ανθρώπους.

Κι ελπίζω πως κάποια μέρα θα γυρίσουν πάλι κοντά μου και θα γεμίσουν τους άδειους χώρους που περιμένουν….
Βλέπεις λοιπόν τι θα πει πραγματική ομορφιά;»
Ο νεαρός στάθηκε σιωπηλός.
Με δάκρυα να τρέχουν αργά στα μαγουλά του, προχώρησε προς τον γέροντα, άπλωσε το χέρι του μέσα στην όμορφη νεανική καρδούλα του
και έκοψε ένα κομμάτι της.
Το πρόσφερε στο γέροντα με χέρια που έτρεμαν.
Ο γέροντας άπλωσε τα χέρια του και πήρε αυτή τη προσφορά, την έβαλε στην καρδιά του, και μετά πήρε ένα κομμάτι της δικής του ταλαιπωρημένης καρδιάς και το έβαλε πάνω στην πληγή της καρδιάς
του νεαρού.
Έτσι έμειναν και στη καρδιά του νέου κάποιες αγκαθωτές άκρες.
Αμέσως ο νεαρός κοίταξε την καρδούλα του που δεν ήτανε πια τέλεια ήταν όμως ομορφότερη από οποιαδήποτε άλλη αφού όλη η αγάπη από την καρδιά του γέροντα ξεχείλιζε τώρα από την δική του καρδιά…


------------------------------------------------
Ήταν κάποτε δύο φίλοι οι οποίοι λογομαχούσαν συχνά πυκνά. Κάποια μέρα τσακώθηκαν και πάλι:
- Δεν σου ξαναμιλάω ρε! Τέρμα ως εδώ!, λέει ο ένας.
- Εγώ είμαι εγωιστής κι αν εσύ είσαι μία φορά εγώ είμαι εκατό. Για να καταλάβεις πόσο είμαι, μόνο αυτό θα σου πω… δέκα μέρες πονούσε ο φρονιμίτης μου, πήγα στον οδοντογιατρό, του τον δείχνω και του λέω “Άστον αυτόν και βγάλε όλα τα άλλα δόντια μου”. Έτσι από εγωισμό ρε! Κατάλαβες;
- Χμμ… Σιγά τα αυγά! Εγώ να δεις εγωισμό που έχω! Πόσα χρόνια είμαι παντρεμένος; Θυμάσαι;
- 20 χρόνια, του λέει ο άλλος.
- Στο γάμο μου… Θυμάσαι τη φασαρία που έκανα στη γυναίκα μου επειδή μου πάτησε το πόδι;
- Φυσικά και το θυμάμαι! Πανικός είχε γίνει, λέει ο άλλος.
- Από εκείνη τη μέρα ούτε που της έχω μιλήσει και ούτε που την έχω ακουμπήσει καθόλου.
- Μα καλά, τα τέσσερα παιδιά πώς τα κάνατε τότε;
- Από εγωισμό δεν τη ρωτάω με ποιον πήγε…
---------------------------------------------
Δύο φίλες είχαν πάει σε μια καφετέρια για να μιλήσουν. Ξαφνικά λέει η μία στην άλλη:
- Άκου να δείς τί έγινε χτες το βράδυ. Γύρισε ο Γιάννης μου από την δουλειά του κατακουρασμένος και του λέω: “Γιάννη, πήγαινε να κάνεις μπάνιο και μόλις βγεις σου έχω μια έκπληξη!” Χωρίς να ρωτήσει πολλά πάει για μπάνιο και μόλις βγαίνει, του τραβάω την πετσέτα, του τα πιάνω και του λέω: “Γιάννη μου γιατί σου είναι κρύα; Έλα να στα ζεστάνω εγώ!” Και μετά στο σπίτι έγινε κόλαση!
Λέει τότε κι η φίλη της:
- Αφού είναι εγγυημένο, θα το κάνω και εγώ!
Ξανασυναντιούνται την επόμενη μέρα και βλέπει την φίλη της με μαυρισμένο το μάτι και μες στις μελανιές και τη ρωτάει:
- Τί έγινε μωρή και είσαι έτσι; Δεν έκανες ό,τι σου είπα;
- Ό,τι μου είπες έκανα… Γύρισε ο Κώστας μου απο την δουλειά κατακουρασμένος και του είπα: “Τι έχεις Κώστα μου και είσαι έτσι; Πήγαινε και κάνε ένα μπάνιο και μετά σου έχω μια έκπληξη!” Βγαίνει από το μπάνιο, του τραβάω την πετσέτα και του λέω: “Γιατί Κώστα μου, σου είναι ζεστά; Του Γιάννη ήταν κρύα!
---------------------------------------------
Μετά την ερωτική πράξη, ο σύζυγος ρωτάει τη γυναίκα του:
- Σου άρεσε αγάπη μου;
- Χμμμμμ…. σαν ταινία του Αγγελόπουλου ήταν, απαντάει εκείνη.
- Δηλαδή; Ξαναρωτά εκείνος. Εννοείς ότι είχε μεγάλη διάρκεια και πάω για χρυσό φοίνικα;
- Όχι, του λέει, εννοώ ότι δεν κατάλαβα τίποτα!
---------------------------------------------

Ο οδοντίατρος λέει στον Λαμπρίκα:- Γιατί με πληρώνεις με πλαστά χρήματα;Και λέει ο Λαμπρίκας:- Γιατί; Και τα δόντια που μου βάζεις, ψεύτικα είναι.
---------------------------------------------

1η ΟΚΤΩΒΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΡΙΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ.ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΟΜΩΣ ΤΟΥΣ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΑΓΑΠΗ;

ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΠΩΣ Η ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΟΓΕΙΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ,ΕΧΕΙ ΜΠΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ.ΑΠ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΜΩΣ,ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΠΑΡΑΓΚΩΝΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΩΣ Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΥΛΑ ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΥΣΗ.
Η ΤΡΙΤΗ ΗΛΙΚΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΜΟΝΩΘΕΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΝΕΟΤΕΡΟΥΣ.ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΧΡΗΣΙΜΗ,ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΗ ΓΕΝΝΑΙΟΔΩΡΙΑ ΤΗΣ.
ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΣΑΝ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ,ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ Ε Υ Χ Α Ρ Ι Σ Τ Ω ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ.
ΦΟΡΟ ΤΙΜΗΣ ΛΟΙΠΟΝ ΛΙΓΗ ΑΓΑΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ,ΕΝΩ ΖΗΤΟΥΝ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ.ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ.

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΠΟΤΕ ΠΩΣ ΚΑΠΟΤΕ ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΥΠΗΡΞΑΝ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΘΕΣΗ,ΟΠΩΣ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΑ.ΟΛΟΙ ΒΑΔΙΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ.ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΧΕΡΙ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΠΛΑ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ.
ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΠΩΣ ΛΕΕΙ ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ.ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΖΩΗΣ ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΔΙΣ.
ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΕΝΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ ΑΓΑΠΗΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ.ΜΠΟΡΟΥΜΕ!!!

Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2011

AΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ!!!!!Η ΓΕΡΙΚΗ ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ!! ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ!!!







Μια φορά και έναν καιρό, ζούσαν σε ένα μεγάλο δάσος πολλά δέντρα, άλλα γέρικα κι άλλα νεότερα.Ανάμεσά τους μια γέρικη βελανιδιά, η κυρά Σοφία, που μέτραγε τις μέρες της ζωής της. Τα γέρικα κλαδιά της με τα λιγοστά βελανίδια κάνανε όλο παράπονα στους γύρω φίλους της άλλα έδιναν και σοφές συμβουλές αφού η κυρά Σοφία ήτανε πολύ γριά, πάνω από εκατό χρονών. Ο ήλιος την λυπότανε, γι’αυτό σαν έβγαινε την χάιδευε πρώτη για να την ζεστάνει. Ο Ζέφυρος την μύρωνε και ο νοτιάς την χουχούλιαζε.Τα ζωάκια του δάσους σεβόντουσαν την γέρικη βελανιδιά, γι’αυτό κανένα δεν ανέβαινε στα κλαδιά της να την κουράσει. Την άφηναν να κοιμηθεί το μεσημέρι και πριν η νύχτα απλώσει στοργικά το μαύρο της πέπλο καληνύχτιζαν την κυρά Σοφία.

- καληνύχτα, απαντούσε, την ευχή μου νάχετε.

Κάπως έτσι πέρναγε ο καιρός. Την άνοιξη άνθιζε το δάσος, το καλοκαίρι με τις κάψες διψούσε, το φθινόπωρο με τις βροχούλες χαμογέλαγε και τον χειμώνα με τα παγοκρύσταλλα τουρτούριζε και πάλι από την αρχή.

Μια μέρα σαν ξύπνησαν τα δέντρα και τα ζωάκια έγινε κάτι φοβερό. Η κυρά Σοφία η βελανιδιά δεν τους καλημέρισε. Σούσουρο έγινε στο δάσος. Μαζεύτηκαν όλοι γύρω της και την κοιτούσαν απορημένοι. Η καημένη η κυρά Σοφία είχε πεθάνει στον ύπνο της ήρεμα, σιωπηλά, δίχως πόνους, δίχως παράπονα. Δεν θα ξαναξυπνούσε ποτέ πια.

Τα βουβά κλάματα όλων άκουσε ο καλός Θεός, φώναξε ένα αγγελάκι κάτι του ψιθύρισε κι εκείνο κατέβηκε στην συντροφιά του δάσους. Τα ζωάκια μόλις αντίκρισαν το αγγελάκι, χαμογέλασαν. Ήλπιζαν ότι θα έβλεπαν την κυρά Σοφία και πάλι ζωντανή! Όμως εκείνο τους έδωσε να καταλάβουν ότι η βελανιδιά ήτανε πολύ γριά ,κουρασμένη από τους αιώνες πούχαν περάσει από πάνω της γι'αυτό πήγε στον παράδεισο να ξεκουραστεί.

- Χμ..χμ… ξερόβηξε η σοφή κουκουβάγια. Καλά μας τα είπες, αλλά σκέψου και εμάς. Την αγαπούσαμε, μας έλεγε όμορφες ιστορίες. Δεν μπορούμε αν πιστέψουμε ότι την χάσαμε.

- Σας άφησε μόνους; Χαμογέλασε το αγγελάκι και άνοιξε τις φτερούγες του. Για κοιτάξτε εκεί κάτω στο χώμα, δίπλα στην ρίζα της γέρικης βελανιδιάς.

- Τι είναι αυτό; Ρώτησαν.

- Ένα πράσινο φυλλαράκι, το εγγονάκι της Κυρά Σοφίας. Πριν φύγει είχε φυτέψει ένα βελανίδι,ώστε =να σας κάνει συντροφιά. Και μην ξεχνάτε, συνέχισε το αγγελάκι, κανένας δεν πεθαίνει αληθινά. Ζει πάντα μέσα στις καρδιές όσων τον θυμούνται και τον αγαπάνε.

Αυτά είπε ο άγγελος και πέταξε πάλι ψηλά στον Ουρανό.

Όσο για τα ζωάκια του δάσους, πότιζαν κάθε μέρα το εγγονάκι της κυρά Σοφίας. Βιαζόντουσαν να μεγαλώσει ώστε να του πουν πόσο καλή γιαγιά είχε.

_______________________________________

___

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ….ΜΕ ΜΙΑ ΔΟΣΗ ΓΕΛΙΟΥ!!!!!

ΩΡΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝ!!!!!

Ήταν ο Γιωρίκας και έφτιαχνε την σκεπή του σπιτιού, όταν ήρθε ο ταχυδρόμος και του είπε ότι είχε ένα γράμμα. - Μήπως μπορείς να το ανοίξεις και να μου το διαβάσεις, λέει ο Γιωρίκας. Μπορεί να είναι κάτι επείγον. Το ανοίγει ο ταχυδρόμος. - Είναι μόνο ένα άδειο χαρτί μέσα! λέει έκπληκτος ο ταχυδρόμος στον Γιωρίκα. - Ααα, θα είναι από τον Κωστίκα! Είμαστε μαλωμένοι!
________________________________
Η σύζυγος ενός μελισσοκόμου παραπονιέται στον άντρα της ότι έπαψε να την αγαπά, και λέει: - Ούτε δυο γλυκές κουβέντες δε μου λες; - Βεβαίως και σου λέω, απαντά ο σύζυγος, κηρήθρα με μέλι!
________________________________
Ένας σύζυγος πηγαίνει στο σιδηροδρομικό σταθμό για να υποδεχτεί τη γυναίκα του που γυρίζει από ταξίδι. - Δεν σε βλέπω ενθουσιασμένο, του λέει η σύζυγος. Για κοίτα εκείνο το ζευγάρι δεξιά μας. Ο άντρας φιλάει τη γυναίκα του για τρίτη φορά. - Ναι, ....αλλά αυτή πρόκειται να ταξιδέψει...
________________________________
Ο ηλικιωμένος ασθενής μπαίνει τρεκλίζοντας στο γραφείο του γιατρού, παραπονούμενος έντονα. -Γιατρέ, πρέπει να κάνεις κάτι για να κατεβάσεις τις σεξουαλικές μου επιδόσεις. -Ελάτε τώρα, κύριε Πίτερς. Οι σεξουαλικές σας επιδόσεις είναι μόνο στο μυαλό σας. -Αυτό ακριβώς εννοώ, γιατρέ. Πρέπει να τις φέρεις... πιο κάτω.
________________________________
Πάει ένας μάγκας να παντρευτεί και λέει στην γυναίκα του: - Πριν παντρευτούμε, να σου πώ κάποια πράγματα. Εγώ το πρωί θέλω τον καφέ μου στο τραπέζι στις 9:00, πιώ δεν πιώ. Το μεσημέρι το φαί ζεστό στο τραπέζι στις 2:30, φάω δεν φάω! Και το βράδυ θα βγαίνω για ποτό με τους φίλους μου και θα έχεις το τραπέζι στρωμένο με φαγητό μέχρι τις 12:00, έρθω δεν έρθω. - Εντάξει, τρεις όρους είπες εσύ, θα σου πω και εγώ έναν. Το σεξ θα αρχίζει στις 11:00, έρθεις δεν έρθεις!

Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011

ΑΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΔΙΔΑΚΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ!!!!!!!Η ΘΛΙΨΗ ΚΑΙ Η ΟΡΓΗ ΤΟΥ ΧΟΡΧΕ ΜΠΟΥΚΑΙ!!!ΚΑΙ ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!!

Γελάτε γιατί χανόμαστε

Σ΄ ένα μαγεμένο βασίλειο όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν ποτέ να φτάσουν, ή ίσως όπου οι άνθρωποι μεταφέρονται αδιάκοπα χωρίς να το καταλαβαίνουν …Σ΄ ένα βασίλειο μαγεμένο όπου τα αφηρημένα πράγματα γίνονται χειροπιαστά …
΄Ηταν μια φορά κι έναν καιρό μια πανέμορφη λίμνη
΄Ηταν μια λίμνη με νερά κρυστάλλινα και καθαρά όπου κολυμπούσαν ψάρια όλων των χρωμάτων, κι όπου όλες οι αποχρώσεις του πράσινου λαμπύριζαν διαρκώς…Σε εκείνη τη μαγική και διάφανη λίμνη έφτασαν η θλίψη και η οργή για να κάνουν μπάνιο παρέα.
Κι οι δυο έβγαλαν τα ρούχα τους και, γυμνές, μπήκαν στη λίμνη.
Η οργή, που βιαζόταν (όπως συμβαίνει πάντα στην οργή χωρίς να ξέρει γιατί), έκανε μπάνιο στα γρήγορα, κι ακόμα πιο γρήγορα βγήκε από το νερό …
Αλλά η οργή είναι τυφλή – ή, τέλος πάντων, δεν βλέπει ξεκάθαρα την πραγματικότητα. ΄Ετσι, γυμνή και καθαρή, φόρεσε βγαίνοντας από το νερό, το πρώτο ρούχο που βρήκε…
Και συνέβη εκείνο το ρούχο να μην είναι το δικό της αλλά της θλίψης…
Κι έτσι, ντυμένη θλίψη, η οργή έφυγε.
Πολύ ήρεμη, πολύ γαλήνια, διατεθειμένη όπως πάντα να παραμείνει σε όποιο μέρος βρίσκεται, η θλίψη τελείωσε το μπάνιο της και – χωρίς καμιά βιασύνη – ή, καλύτερα, χωρίς συναίσθηση του χρόνου που περνάει, τεμπέλικα και αργά, βγήκε από τη λίμνη.
Στην αρχή συνειδητοποίησε ότι τα ρούχα της δεν ήταν πια εκεί.
΄Όπως όλοι ξέρουμε, αν υπάρχει κάτι που δεν αρέσει καθόλου στη θλίψη, είναι να μένει γυμνή. ΄Ετσι φόρεσε το μοναδικό ρούχο που υπήρχε δίπλα στη λίμνη: το φόρεμα της οργής.
Λένε ότι από τότε, πολλές φορές συναντάμε την οργή τυφλή, σκληρή, τρομερή, θυμωμένη. Αλλά αν σταματήσουμε για λίγο και κοιτάξουμε καλύτερη, καταλαβαίνουμε ότι αυτή η οργή που βλέπουμε είναι μόνο μια μεταμφίεση, κι ότι πίσω από την όψη της οργής, στην πραγματικότητα, κρύβεται η θλίψη.

ΩΡΑ ΓΙΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ

__Ένας βλάχος αποφασίζει να αφήσει το χωριό και να πάει σαφάρι στην Αφρική.Όταν γυρνά, τον ρωτάνε όλοι για τις εντυπώσεις του, για το τί είδε εκεί που πήγε...- Είδα λιοντάρια, λέει ο βλάχος.- Τι είν' του λιουντάρ';- Πως είναι το γομάρ', μόνο με πιο μεγάλο κεφάλι.- Τί άλλο είδες;- Είδα μια καμηλοπάρδαλη.- Τι ειν' η καμηλοπάρδαλη;- Πως είναι το γομάρ', μόνο με πιο μακρύ λαιμό!- Τί άλλο είδες;- Είδα έναν βόα.- Βόα; Τί ειν' αυτό;- Πως είναι το πουλί από το γομάρ'; Χωρίς το γομάρ'!
---------------------------------------------
Είναι ένας τύπος, ο οποίος γυρίζοντας σπίτι από τη δουλειά του, βλέπει το θυρωρό να μιλάει στο τηλέφωνο και να λέει:- Εγώ έχω πάει με όλες τις γυναίκες της πολυκατοικίας εκτός από μία.Συνεχίζει ο τύπος να περπατά χωρίς να δείξει οτι άκουσε και φτάνει στο διαμέρισμά του. Εκεί, βλέπει τη γυναίκα του και της λέει:- Γυρίζοντας άκουσα το θυρωρό να λέει ότι έχει πάει με όλες τις γυναίκες της πολυκατοικίας εκτός από μία. Και η γυναίκα του του απαντά:- Αυτή η ψηλομύτα του τρίτου θα είναι!!!
---------------------------------------------




Η καινούργια και ωραία δασκάλα κάνει μάθημα και ο επιθεωρητής κάθετε σε ένα θρανίο και επιθεωρεί. Σε κάποια στιγμή η δασκάλα σηκώνει το χέρι της, γράφει μια δύσκολη λέξη στον πίνακα και ρωτά τα παιδιά ποιος μπορεί να την διαβάσει. Την ώρα όμως που σήκωσε η δασκάλα το χέρι της, για να γράψει τη λέξη, σηκώθηκε λίγο η φούστα της και φάνηκε το μπούτι της, το οποίο βλέποντας το ο γέρος επιθεωρητής αναφωνεί ψιθυριστά:
_«Πω – πω μπούταρος!»
Ακούγοντας αυτό ο Μπόμπος σηκώνει το χέρι του, για να πει και Βλέποντας αυτό η δασκάλα γυρνά και του λέει:
_ Έλα Μπόμπο λέγε.
Και ο Μπόμπος:
_Η λέξη που γράψατε κυρία είναι η λέξη «μπούταρος»,
Ακούγοντας αυτό η δασκάλα νευριάζει και διατάζει το Μπόμπο να βγει έξω από την αίθουσα. Υπακούοντας ο Μπόμπος απομακρύνεται και όταν περνά δίπλα από τον επιθεωρητή του λέει ψιθυριστά:
_Αλλη φορά, ρε βλάκα, άμα δεν ξέρεις, να μη μιλάς!
---------------------------------------------
Πεθαίνει κάποιος και πάει στον παράδεισο, χτυπαει την πόρτα, του ανοίγει ο Αγ.Πέτρος και του λέει να περάσει.Μπαίνει μέσα και βλέπει άλλα δύο άτομα. Ο ένας διάβαζε και ο άλλος κοιμότανε. "Ας ξεκουραστώ και εγώ", σκέφτεται και ξαπλώνει στον καναπέ για έναν υπνάκο.Ξαφνικά ακούει από κάτω μουσική, γλέντια, γέλια... Κοιτάει λοιπόν κάτω στην Κόλαση και βλέπει να χορεύουν και να γλεντάνε.Πάει στον Αγ.Πέτρο και του λέει:- Αγιε Πέτρο μου, να σου πω... Γιατί αυτοί εκεί κάτω χορεύουνε και τραγουδάνε και εμείς εδώ τίποτε;- Και τι θες τώρα, του λέει ο Αγιος Πέτρος. Για τρία άτομα να βάλω ορχήστρα;
---------------------------------------------
Γυρίζει ο άντρας εξουθενωμένος απο την δουλειά.Ανοίγει την ντουλάπα και λέει:- Φορέματα, φορέματα, φορέματα, γειά σου κουμπάρε, φορέματα, φορέματα... Μα τί τα κάνεις ρε γυναίκα τόσα φορέματα;
---------------------------------------------

__ __

Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

ΣΟΦΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ!!!!!!ΑΣ ΤΙΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗ ΝΕΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!!!!



* Οτιδήποτε μοιράζεις στην ζωή σου, επιστρέφεται. Γι’ αυτό πρόσεξε τι μοιράζεις!

* Ποτέ μην αφήνεις την ευκαιρία να πεις μια ενθαρρυντική κουβέντα για κάποιον ή σε κάποιον

* Έχουμε δύο αυτιά και ένα στόμα, και με αυτήν την αναλογία πρέπει να τα χρησιμοποιούμε!

* Πιθανόν το μεγαλύτερο από όλα τα λάθη σου, είναι να μην γνωρίζεις κανένα!

* Κανένας άντρας και καμία γυναίκα δεν αξίζει τα δάκρυά σου. Ο μόνος που τα αξίζει, δεν θα σε κάνει ποτέ να κλάψεις.

* Η ευτυχία δημιουργεί φίλους. Η δυστυχία τους δοκιμάζει !

* Μπορείς να καταλάβεις την ποιότητα ενός ανθρώπου αν παρατηρήσεις πως συμπεριφέρεται σε αυτούς που δεν έχουν τίποτα να του προσφέρουν !

* Όποιος αγαπά το τριαντάφυλλο, αγαπά και τα αγκάθια του.

* Δυνατός άνθρωπος, είναι αυτός που όταν σηκώνεται όρθιος, η σκιά του καλύπτει τα προβλήματα του.

* Σ’ αυτήν την ζωή οι περισσότεροι από εμάς σκαρφαλώνουν τις ευθείες, ενώ ορισμένοι περιπατούν στις ανηφόρες !

* Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό των ανόητων είναι ότι προσέχουν τα σφάλματα των άλλων και δεν βλέπουν τα δικά τους.

* Ακόμα και ένα σταματημένο ρολόι δείχνει τη σωστή ώρα δύο φορές την ημέρα.

* Όπως ξέρουμε, όλοι μας φοράμε μάσκες κι έρχετε κάποια στιγμή που δεν μπορούμε να τις βγάλουμε χωρίς να ξεκολλήσουμε μαζί τους κι ένα κομμάτι από το πετσί μας.

* Σημασία έχει η ένταση, όχι η διάρκεια. Μπορεί να φτάσεις εκατό χρονών και να μην έχεις ζήσει ούτε μια μέρα.

* Η ευτυχία είναι ένα άρωμα. Δε μπορείς να ραντίσεις τους άλλους χωρίς να πέσουν μερικές σταγόνες πάνω σου.

* Η ικανότητα να συγχωρέσει είναι η ιδιότητα του δυνατού. Η αδύναμοι ποτέ δεν συγχωρούνε.

* Ο απαισιόδοξος βλέπει δυσκολίες σε κάθε ευκαιρία και ο αισιόδοξος βλέπει ευκαιρίες σε κάθε δυσκολια.
_______________________

Το μυστικό για να πετύχεις ό,τι επιθυμείς στη ζωή…


Αυτή ήταν η ερώτηση που έκανε κάποτε ο Πλάτων στον δάσκαλό του Σωκράτη, ένα πρωινό σε μια βόλτα τους στο δάσος.
Ο Σωκράτης γύρισε τον κοίταξε, αλλά δεν είπε τίποτα συνεχίζοντας τον περίπατό του μαζί με τον Πλάτων. Μετά από λίγο ο Πλάτων τον ρώτησε ξανά τον δάσκαλό του αλλά πάλι εκείνος παρέμεινε αμίλητος. Ο Πλάτων έβραζε στο ζουμί του αλλά από την αγάπη και τον σεβασμό που είχε στον δάσκαλό του δεν είπε τίποτα. Λίγο πριν φτάσουν για να πιουν νερό στην γνωστή πηγή με την στερνούλα της ο Πλάτων δεν άντεξε και ξαναρώτησε τον Σωκράτη αρκετά ενοχλημένος:
Δάσκαλε κάτι σε ρώτησα “πως θα ξέρω ότι μπορώ να πετύχω στην Ζωή;”
Ο Σωκράτης παρέμεινε αμίλητος συνεχίζοντας την βόλτα του ώσπου έφτασαν στην πηγή για να πιουν νερό. Όπως εσυνηθίζετο πρώτος έπινε νερό ο δάσκαλος και μετά έσκυψε να πιει νερό
ο Πλάτων.
Εκείνη την στιγμή ο Σωκράτης έπιασε βίαια από τα μαλλιά τον Πλάτων και έχωσε το κεφάλι του μέσα στην γούρνα ώσπου άρχιζαν να ανεβαίνουν φυσαλίδες και τότε άφησε ελεύθερο το κεφάλι του και ο Πλάτων με φόρα τραβήχτηκε μέσα από το νερό παίρνοντας μια βαθιά ανάσα.
Ο Σωκράτης αφού άφησε για λίγο να συνέλθει ο Πλάτων είπε: “Θα πετύχεις μόνον όταν στην επιθυμία σου βάλεις την ίδια δύναμη που έβαλες τώρα για να ζήσεις.”
Οι άνθρωποι Πλάτων έχουν επιθυμίες που αν δεν γίνουν σφοδρές επιθυμίες θα παραμείνουν μόνον φαντασιωσεις.

ΩΡΑ ΓΙΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ
__Το αυγό.. Ο μπαμπάς προσπαθεί να πείσει το γιο του να φάει το αυγό που του έχει ετοιμάσει:
- Φάε παιδί μου το αυγό να γίνεις μεγάλος σαν τον μπαμπά!
- Δεν θέλω, λέει ο μικρός.
- Φάτο αγόρι μου να γίνεις γέρος και δυνατός.
- Δε θέλω σου λέω, επιμένει ο μικρός.
- Φάτο καλέ μου να μεγαλώσει το πουλάκι σου.
Και η μαμά από μέσα.
- Γιώργο φάε εσύ το αυγό θα φτιάξω μπιφτέκια για το παιδί.
_______________________________
Γυρίζει ο Μήτσος νωρίτερα στο σπίτι του και πιάνει την γυναίκα του στο κρεβάτι με τον εραστή της. Βγαίνει με τον εραστή στο μπαλκόνι να παλέψουν. Πάει να δώσει μπουνιά στον εραστή του πιάνει αυτός το χέρι. Πάει να του δώσει μπουνιά με το άλλο χέρι του το πιάνει και αυτό ο εραστής. Πάει να τον κλωτσήσει του πατάει το ένα πόδι. Πάει να τον κλωτσήσει με το άλλο πόδι του το πατάει και αυτό. Τους βλέπει ένας γνωστός του Μήτσου και του φωνάζει:
ΜΕ ΤΑ ΚΕΡΑΤΑ ΜΗΤΣΟ ΜΕ ΤΑ ΚΕΡΑΤΑ
_______________________________
Ήταν μια μέρα δυο πατεράδες και τσακωνόντουσαν ποιανού το παιδί ήταν πιο χαζό. Λέει ο πρώτος:
- "Aσε ο δικός μου γιος είναι πολύ χαζός."
- "Τι λες τώρα;" λέει ο άλλος, "ο δικός μου είναι πιο χαζός, κοίταξε να δεις. Έλα δω γιόκα μου. Πάρε ένα ευρώ και πήγαινε πάρε μου ένα πιάνο. Τον είδες; Πάει."
- "Που να δεις τον δικό μου" λέει ο άλλος, πρόσεξε "έλα εδώ γιόκα μου, πήγαινε στο καφενείο να δεις άμα είμαι εκεί. Τον είδες τον μακακα πάει!..."
Μετά από λίγη ώρα τα δύο παιδιά συναντιούνται στο δρόμο και λέει ο ένας:
- "Τι ******ς που είναι ο πατέρας μου, μου έδωσε ένα ευρώ να του αγοράσω πιάνο και δεν μου είπε τι μάρκα θέλει."
- "Που να δεις ο δικός μου," λέει ο άλλος "με έστειλε να δω άμα είναι στο καφενείο λες και δεν μπορούσε να πάρει τηλέφωνο!"
_______________________________
Λέει ένας Aγγελος στο Θεό:
«Κύριε, οι άνθρωποι αποκωδικοποίησαν το DNA του ανθρώπου.»
Και απαντάει ο Θεός:
«Καταραμένοι χάκερς. Πρέπει ν'αλλάξω το password.»
_______________________________

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!