ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ ΓΙΑΤΙ Η ΖΩΗ ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!!!!!!ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ.

_____________________________________________

Γελάτε γιατί χανόμαστε…

Ένας λευκός ρατσιστής πιλότος πετάει ενα αεροπλανο, μέσα στο οποίο είναι επιβάτες 2 λευκοί και ένας μαύρος.
Κάποια στιγμή το αεροπλάνο παθαίνει βλάβη και αρχίζει να χάνει ύψος σιγά-σιγά. Είναι βέβαιο ότι θα συντριβούν, οποτε ο πιλότος βάζει τον αυτόματο και πηγαίνει προς τους επιβάτες και τους λέει.
- Κύριοι, το αεροπλάνο έχει πάθει μια σοβαρή βλάβη και χάνουμε διαρκώς ύψος, σε 5 λεπτά θα συντριβούμε. Για να μην πέσει το αεροπλάνο, πρέπει να το ελαφρύνουμε από το βάρος που μεταφέρει οπότε δυστυχώς πρέπει ένας από εμάς να θυσιαστεί πέφτοντας στο κενό για να σωθούν οι υπόλοιποι.
- Και πως θα γίνει αυτό; ρωτούν οι τρεις ανήσυχοι.
-Επειδή βλέπω ότι δεν υπάρχει κανείς εθελοντής , σας προτείνω τον εξής τρόπο: Θα κάνω τρεις απλές ερωτήσεις, μία στον καθένα σας και όποιος δεν απαντήσει θα είναι υποχρεωμένος να πέσει στο κενό, εντάξει;
-Εντάξει , συμφώνησαν και οι τρεις, λέγε.
- Πότε έγινε ο 2ος παγκόσμιος πόλεμος; ρωτά ο πιλότος τον 1ο λευκό.
- το 1940. Απαντά εκείνος.
-Σωστά.
Πόσα θύματα είχε περίπου; ρωτά ο πιλότος τον 2ο λευκό.
- 30.000.000 απαντά εκείνος με αγωνία.
- Σωστά. Και γυρνώντας στον μαύρο τον ρωτά: Ονόματα και διευθύνσεις;

_____________________________________________

Ήτανε ένας Κρητικός νιόπαντρος, την πρώτη νύχτα του γάμου αφού έγινε ότι έγινε με τη γυναίκα του, του ανακοινώνει ότι έμεινε έγκυος. Το ακούει ο κρητικός τρέχουν αμέσως στο γιατρό για εξετάσεις. Μετά από ένα μήνα βγαίνουν τα αποτελέσματα και πάει στο γιατρό να τα πάρει. Ο γιατρός του ανακοινώνει με χαρά ότι οι γυναίκα του έχει τρίδυμα......
- "Ίντα λες ορρέ γιατρέ, πως θα θρέψω τόσα στόματα; Πρέπει οπωσδήποτε να ρίξουμε το ένα... αλλά ποιο από όλα";
- "Μην προβληματίζεσαι φίλε μου" του λέει ο γιατρός " θα κάνω ένα ειδικό τεστ στα έμβρυα με το οποία θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τι επάγγελμα θα ακολουθήσει το καθένα και έτσι το πιο άχρηστο θα το ρίξουμε"
Μετά από 3 μήνες πάει ο Κρητικός στο γιατρό για να πάρει τα αποτελέσματα..
- "Λοιπόν φίλε μου" του λέει, “το ένα σου παιδί θα γίνει γιατρός!!!!!"
Χαρά μπαλοθιές ο Κρητικός!!
- "Το άλλο μεγάλος αρχιτέκτονας"..
Πανηγύρια, τσικουδιές ο Κρητικός....
- "Το τρίτο θα γίνει τροβαδούρος και θα τραγουδάει σε Πανηγύρια"….
- "Τι λες ορρέ γιατρέ, αυτό τι να το κάνω;;; Να το ρίξουμε..”
- "Ωραία λοιπόν, θα πας το βράδυ και έτσι όπως κοιμάται η γυναίκα σου, θα πάρεις ένα σφυρί θα πιάσεις την κοιλιά της και εκεί που θα πεταχτεί ένα κεφαλάκι θα κοπανήσεις μια και τέρμα"!!
Πράγματι έτσι γίνεται. Πάει το βράδυ, πιάνει την κοιλιά και εκεί που πετάγεται ένα κεφάλι ΝΤΟΥΠ κοπανάει μια....
Όποτε μέσα από την κοιλιά ακούγεται:
- "ΑΠΟΨΕ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΣΚΟΤΩΣΕ, ΤΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΤΣΙ,,, …ΕΛΑ ΕΛΑ, ΤΟ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΤΣΙ..."

_____________________________________________

Ένας τύπος πεθαίνει και κάνει την πιο κάτω συζήτηση με τη γυναίκα του:

- Τώρα που πεθαίνω θέλω να μάθω. Με έχεις απατήσει ποτέ;
- Αντρούλη μου, μόνο 3 φορές αλλά πάντα για το καλό σου!

- Για το καλό μου; Δηλαδή;
- Ε, να. Θυμάσαι τότε που ήθελες να πιάσεις δουλειά στην τράπεζα και δεν σε ήθελε ο προϊστάμενος; Ε, δεν σε πήραν τελικά;

- Γυναικούλα μου, έκανες αυτό το πράγμα για μένα; Και η δεύτερη;
- Ε, να. Θυμάσαι τότε που δε σου έδιναν προαγωγή; Ε, δεν την πήρες τελικά;

- Γυναικούλα μου, είμαι κατασυγκινημένος! Και η τρίτη;
- Ε, να. Θυμάσαι τότε που κατέβαινες για δήμαρχος και σου έλειπαν 2000 ψήφοι;

Εεε, δε βγήκες τελικά;

_____________________________________________

Μια φορά ήθελε ένας να πάει για κυνήγι λιονταριού. Ξεκινάει λοιπόν και πάει στην Αφρική. Φτάνοντας έψαχνε να βρει ένα βοηθό για να πάρει μαζί του, αλλά ο μόνος που βρήκε τελικά ήταν ένας πόντιος. Πιάνει λοιπόν τον πόντιο και του εξηγεί πως θα κυνηγήσουν.
- Θα κυνηγάς εσύ τα λιοντάρια, θα μου τα φέρνεις στην καλύβα και εγώ θα τα γδέρνω.
- Εντάξει λέει ο πόντιος και ξεκινάει.
Εκεί που έψαχνε για λιοντάρια πετάγεται ένα μπροστά του. Ο πόντιος αδειάζει το δίκαννο αλλά απλά το τραυματίζει, κι έτσι το λιοντάρι τον παίρνει στο κυνήγι κι αρχίζει ο πόντιος να τρέχει προς την καλύβα φωνάζοντας, άνοιξεεεε, άνοιξεεεε!
Ο κυνηγός ανοίγει την πόρτα την ώρα που το λιοντάρι πηδούσε απάνω στον πόντιο, ο πόντιος σκύβει, το λιοντάρι μπαίνει στην καλύβα και λέει ο πόντιος στον κυνηγό.
- Γδάρε εσύ αυτό και πάω εγώ να φέρω άλλο!

_____________________________________________

Ένας Πόντιος πάει στο σινεμά για πρώτη φορά στη ζωή του.
Παίρνει το εισιτήριό του, πάει προς την αίθουσα, μπαίνει μέσα, αλλά ύστερα από ένα λεπτό βγαίνει και ξαναπάει στο ταμείο.
Κόβει κι άλλο ένα εισιτήριο και ξαναπάει να μπει μέσα.
Έπειτα από ένα λεπτό όμως, ξαναβγαίνει, ξαναπάει στο ταμείο και κόβει κι άλλο ένα!
Τον κοιτάζει περίεργα ο ταμίας, αλλά δεν λέει τίποτε.
Ύστερα από λίγο όμως, ξανάρχεται ο Πόντιος να κόψει κι άλλο εισιτήριο αγανακτισμένος...
Ο ταμίας έχει τρελαθεί και δεν αντέχει πια:
- "Με συγχωρείτε, κύριε", του λέει. "Εγώ να σας δώσω κι άλλο εισιτήριο, αλλά για πείτε μου, δεν τα λυπάστε τα λεφτά σας;".
Και ο Πόντιος:
- "Τα λυπάμαι, αλλά τι να κάνω; Αφού με το που μπαίνω μέσα, πετιέται μια τρελή και μου το σκίζει"!

ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΑΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!!!Η ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΠΗΓΑΔΙΩΝ!!!!

ΠΕκείνη την πόλη δεν την κατοικούσαν άνθρωποι, όπως όλες τις άλλες πόλεις του πλανήτη.
Σ’ εκείνη την πόλη κατοικούσαν πηγάδια. Πηγάδια ζωντανά … αλλά πηγάδια.
Τα πηγάδια διέφεραν μεταξύ τους όχι μόνο ως προσ τον τόπο όπου είχαν ανοιχτεί, αλλά και ως προς το στόμιο (το άνοιγμα που τα συνέδεε με τον εξωτερικό κόσμο).
Υπήρχαν πηγάδια ευκατάστατα και πολυτελή, με στόμιο από μάρμαρο και όμορφα μέταλλα, πηγάδια ταπεινά από τούβλα και ξύλο, κι άλλα πιο φτωχά, απλές γυμνές τρύπες που ανοίγονταν στη γη.
Η επικοινωνία μεταξύ των κατοίκων της πόλης γινόταν από στόμιο σε στόμιο, και οι ειδήσεις έφταναν γρήγορα απ’ άκρη σ’ άκρη.
Μια μέρα, έφτασε στην πόλη μια «μόδα» που μάλλον είχε γεννηθεί σε κάποιο ανθρώπινο χωριό.
Η νέα ιδέα ήταν ότι κάθε ζωντανό όν που εκτιμούσε τον εαυτό του θα έπρεπε να φροντίζει πολύ περισσότερο το εσωτερικό παρά το εξωτερικό. Το σημαντικό δεν ήταν η επιφάνεια, αλλά το περιεχόμενο.
Έτσι έγινε, και τα πηγάδια άρχισαν να γεμίζουν με αντικείμενα.
Μερικά γέμισαν με κοσμήματα, χρυσά νομίσματα και πολύτιμες πέτρες. Άλλα, πιο πρακτικά, γέμισαν με ηλεκτρικές συσκευές και μηχανές. Μερικά άλλα επέλεξαν την τέχνη και γέμισαν με πίνακες ζωγραφικής, πιάνα με ουρά και εξεζητημένα μεταμοντέρνα γλυπτά. Τέλος, τα διανοούμενα γέμισαν με βιβλία, ιδεολογικά μανιφέστα και εξειδικευμένα περιοδικά.
Πέρασε ο καιρός. Τα περισσότερα πηγάδια γέμισαν σε τέτοιο σημείο, ώστε τίποτ’ άλλο δεν χωρούσε.
Τα πηγάδια δεν ήταν όλα ίδια, οπότε κάποια συμβιβάστηκαν, ενώ άλλα σκέφτηκαν πως έπρεπε να κάνουν κάτι για να συνεχίσουν να συσσωρεύουν πράγματα στο εσωτερικό τους …
Ένα απ’ αυτά έκανε την αρχή. Αντί να συμπιέζει το περιεχόμενο, σκέφτηκε να αυξήσει τη χωρητικότητά του διευρύνοντας το χώρο του.
Δεν πέρασε πολύς καιρός, κι άρχισαν και τα υπόλοιπα να μιμούνται την καινούργια ιδέα. Όλα τα πηγάδια
δαπανούσαν μεγάλο μέρος της ενέργειάς τους για να επεκταθούν και ν’ αποκτήσουν περισσότερο χώρο στο εσωτερικό τους.
Ένα πηγάδι, μικρό κι απόκεντρο, άρχισε να βλέπει τους συντρόφους του να επεκτείνονται χωρίς μέτρο. Σκέφτηκε ότι αν συνέχιζαν να διευρύνονται με αυτόν τον τρόπο, σύντομα θα μπέρδευαν τα όριά τους και το κάθε ένα θα έχανε την ταυτότητά του …
Ίσως, ξεκινώντας από αυτήν την ιδέα, σκέφτηκε ότι ένας διαφορετικός τρόπος για να αυξήσει τη χωρητικότητά του ήταν να μεγαλώσει όχι φαρδαίνοντας, άλλα βαθαίνοντας. Να επεκταθεί σε βάθος αντί για πλάτος. Σύντομα συνειδητοποίησε ότι όλα όσα είχε στο εσωτερικό του έκαναν αδύνατη την εργασία της εκβάθυνσης. Αν ήθελε να γίνει πιο βαθύ, όφειλε να ξεφορτωθεί ολόκληρο το περιεχόμενό του …
Στην αρχή, το κενό το τρόμαξε. Αλλά αργότερα, όταν είδε ότι δεν είχε άλλη επιλογή, το έκανε.
Χωρίς τίποτα στην κατοχή του, το πηγάδι άρχισε να βαθαίνει, ενώ τα υπόλοιπα άρπαζαν τα αντικείμενα που είχε πετάξει …
Μια μέρα, κάτι ξάφνιασε το πηγάδι που μεγάλωνε προς τα κάτω. Κάτω, πολύ κάτω, πολύ στο βάθος … βρήκε νερό!
Ποτέ πριν άλλο πηγάδι δεν είχε ξαναβρεί νερό.
Το πηγάδι ξεπέρασε την έκπληξή του κι άρχισε να παίζει με το νερό καταβρέχοντας τα τοιχώματά του, πιτσιλώντας το στόμιό του και, τέλος, βγάζοντας το νερό προς τα έξω.
Η πόλη δεν είχε ποτέ βραχεί από τίποτ’ άλλο πέρα από τη βροχή η οποία, εκ των πραγμάτων, ήταν αρκετά σπάνια, Έτσι, η γη τριγύρω απ’ το πηγάδι, αναζωογονημένη από το νερό, άρχισε να ξυπνά.
Οι σπόροι βλάστησαν παίρνοντας τη μορφή χλόης, τριφυλλιών, λουλουδιών και αδύναμων κορμών που μετατράπηκαν αργότερα σε δέντρα …
Μια έκρηξη χρωμάτων και ζωής απλώθηκε γύρω από το απομακρυσμένο πηγάδι, το οποίο άρχισαν να αποκαλούν: «το Περιβόλι».
Όλοι το ρωτούσαν πώς είχε καταφέρει αυτό το θαύμα.
«Δεν είναι κανένα θαύμα» απαντούσε το Περιβόλι
«Πρέπει να σκάψεις στο εσωτερικό, προς τα μέσα.»
Πολλοί θέλησαν να ακολουθήσουν το παράδειγμα του Περιβολιού, αλλά αποδοκίμασαν την ιδέα όταν συνειδητoπoίησαν ότι, για να βαθύνουν, θα έπρεπε πρώτα να αδειάσουν. Συνέχισαν να διευρύνονται όλο και πιο πολύ, για να γεμίσουν με περισσότερα ακόμα πράγματα …
Στην άλλη άκρη της πόλης, ένα άλλο πηγάδι αποφάσισε κι αυτό να πάρει το ρίσκο να αδειάσει. ..
Κι άρχισε κι αυτό να βαθαίνει … Κι έφτασε κι αυτό στο νερό …
Και το έριξε κι αυτό προς τα έξω δημιουργώντας μια δεύτερη όαση στο χωριό …
«Τι θα κάνεις όταν θα τελειώσει το νερό;» το ρωτούσαν.
«Δεν ξέρω τι θα συμβεί» απαντούσε. «Αλλά, προς το παρόν, όσο περισσότερο νερό βγάζω, τόσο περισσότερο νερό βρίσκω.»

Πέρασαν μερικοί μήνες μέχρι τη μεγάλη ανακάλυψη.

Μια μέρα, σχεδόν κατά τύχη, τα δύο πηγάδια κατάλαβαν ότι το νερό που είχαν βρει στο βάθος τους ήταν το ίδιο …
Ότι το ίδιο υπόγειο ποτάμι που περνούσε από το ένα, γέμιζε το βάθος του άλλου.
Κατάλαβαν ότι ξεκινούσε γι’ αυτά μια καινούργια ζωή.
Όχι μόνο μπορούσαν να επικοινωνούν από στόμιο σε στόμιο, επιφανειακά, όπως όλοι οι άλλοι, αλλά η αναζήτηση τους, τους είχε προσφέρει ένα νέο και μυστικό σημείο επαφής.
Είχαν ανακαλύψει τη βαθιά επικοινωνία που πετυχαίνουν μόνον εκείνοι που έχουν το θάρρος να αδειάσουν από κάθε περιεχόμενο και να ψάξουν στο βάθος της ύπαρξής τους για να βρουν τι έχουν να δώσουν.

________________________________

Ω ΡΑ Γ Ε Λ Ι Ο Υ
Ήταν ένα ζευγάρι όπου ο άντρας είχε να το κάνει με τη γυναίκα του 5 χρόνια. Πήγε μια μέρα χαρούμενος στο σπίτι του και λέει στη γυναίκα του:

- Γυναίκα κλείσε πόρτες, παράθυρα και κουρτίνες και έλα στην κρεβατοκάμαρα να σου δείξω κάτι!

Πάει η γυναίκα χαρούμενη να κλείσει τα πάντα και άρχισε να γδύνεται γρήγορα γιατί νόμιζε ότι ο άντρας της κάτι καλο θα της ζήταγε. Μετά πάει στον άντρα της και του λέει:

- Ήρθα.

Και τότε στο απόλυτο σκοτάδι ο άντρας της της λέει:

- Κοίτα! Πήρα ρολόι με φωτάκι!

_______________________________

_______________________________________

Κάποια Ωχ, τι έπαθα! Λέει μια κοκκινομάλλα στη ξανθιά φίλη της.

- Τι συμβαίνει; ρωτάει η ξανθιά.

- Κοίτα απέναντι στο ανθοπωλείο, ο φίλος μου αγοράζει λουλούδια, απαντά η κοκκινομάλλα.

- Και φοβάσαι ότι τα αγοράζει για κάποια άλλη;

- Όχι, λέει η κοκκινομάλλα, ξέρω ότι τα παίρνει για μένα αλλά να, όταν μου παίρνει λουλούδια ξέρω ότι θα είμαι για τρεις μέρες ανάσκελα με τα πόδια ψηλά!

- Γιατί, ρωτάει η ξανθιά, δεν έχετε βάζο;

_______________________________

_____Ποιά είναι τα τέσσερα ζώα που θέλει να έχει μια γυναίκα;

Μια jaguar στο γκαράζ της,
μια αλεπού στη ντουλάπα της,
ένα τίγρη στο κρεβάτι της

και ένα βόδι για να πληρώνει τα παραπάνω!

________________________________

________________________________

μΈνας ναύτης φτάνει σε κάποιο λιμάνι αλλά δεν μπορεί να βρει πουθενά δωμάτιο για το βράδυ.

- Δεν μπορεί, κάπου πρέπει να υπάρχει ένα δωμάτιο. Ή έστω ένα κρεβάτι οπουδήποτε, ξέσπασε στο τελευταίο ξενοδοχείο που βρήκε.
- Η αλήθεια είναι ότι έχουμε ένα δίκλινο και το έχει πάρει ένας νεαρός μόνο του. Ίσως δεχτεί να το μοιραστεί μαζί σας. Μόνο που πρέπει να σας πω ότι ροχαλίζει τόσο δυνατά, που από τα διπλανά δωμάτια κάνουν συνεχώς παράπονα. Δεν νομίζω ότι θα καταφέρετε να κοιμηθείτε εκεί.
- Κανένα πρόβλημα. Θα το πάρω.
Το επόμενο πρωί ο ναύτης κατέβηκε για πρωινό φρέσκος κι ανανεωμένος.
- Πως κοιμηθήκατε; τον ρώτησε ο ξενοδόχος.
- Καλύτερα από ποτέ.
- Μα δεν σας ενόχλησε ο άλλος νεαρός με το ροχαλητό του;
- Όχι, τον έκανα να σκάσει σε μηδέν χρόνο.
- Πως το καταφέρατε αυτό;
- Όταν ανέβηκα στο δωμάτιο ήταν ήδη στο κρεβάτι. Πήγα λοιπόν, του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο και του είπα: Καληνύχτα όμορφε. Όλο το υπόλοιπο βράδυ ξαγρύπνησε παρακολουθώντας με.

_______________________________

Μπαίνει ένας μεθυσμένος γύφτος στο λεωφορείο και βλέποντας μπροστά του έναν καλοντυμένο κύριο, του λέει:
- Κύριος... ξέρεις ποια διαφορά έχει το σακάκι σου από τη ζούγκλα;
- Όχι, απαντά ξαφνιασμένος εκείνος.
- Χο, χο γελά ο γύφτος και συνεχίζει:
- Να σου πω λοιπόν εγώ, η ζούγκλα κρύβει μέσα πολλούς πιθήκους, ενώ το σακάκι σου μόνο έναν!

_______________________________

Στο νηπιαγωγείο, τα παιδάκια γύρω γύρω κι η δασκάλα να ρωτάει
- Νικολάκη, πώς κάνει η αγελάδα;
- Μουυυυυυυ, κυρία
- Ελενίτσα, πως κάνει η γάτα;
- Νιάου, κυρία
- Θανασάκη, πώς κάνει το ποντίκι;
- Κλικ, κυρία.

έρα, πριν το τέλος του κόσμου, ο Θεός αποφάσισε να δώσει μία τελευταία ευκαιρία στους λαούς για να μετανοήσουν.
Επέλεξε λοιπόν με κλήρωση τρεις αρχηγούς κρατών, για να μιλήσει μαζί τους.
Πάει ο Αμερικανος μπροστά στο θρόνο του Ύψιστου και του λέει:
- "Oh my God, πες μου, πότε η Αμερική θα γίνει η ισχυρότερη χώρα και δε θα συναντά πουθενά αντίσταση;"
- "Σε 100 χρόνια!", απαντά ο Θεός.
-Αρχίζει τα κλάματα ο Αμερικανος
- "Γιατί κλαις παιδί μου;" ρωτάει ο Θεός.
- "Μέχρι τότε... θα έχω πεθάνει!"
Πάει ο Ρωσος στο Θεό και τον ρωτάει:
- "Κύριε, πότε η Ρωσία θα γίνει η ισχυρότερη χώρα του κόσμου;"
- "Σε... 200 χρόνια", απαντά ο Θεός.
-Αρχίζει και αυτός τα κλάματα.
- "Γιατί κλαις παιδί μου;", ρωτάει ο Θεός.
- "Μέχρι τότε... θα έχω πεθάνει!"
Πάει και ο Ελληνας πρωθυπουργος, γονατίζει και ρωτάει το Θεό:
- "Θεέ μου, να σε ρωτήσω κάτι και εγώ. Πότε θα γίνει η Ελλάδα η ισχυρότερη χώρα του κόσμου;"
Αρχίζει τα κλάματα ο Θεός.
- "Μα, Ύψιστε, γιατί κλαίτε;"
- "Μέχρι τότε... θα έχω πεθάνει και εγώ!"

ΟΤΙ ΔΙΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΠΙΣΩ.ΔΩΣΤΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΤΕ ΞΑΝΑ!!!!ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!!! ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ!!!!!!!

OTI ΔΙΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΠΙΣΩ.......

«Ένας γιος και ο πατέρας του περπατούσαν στα βουνά.
Ξαφνικά, ο γιος του πέφτει, χτυπάει και κραυγάζει: «ααααααααααααααααα!!!»
Προς έκπληξή του, ακούει μια φωνή, κάπου στο βουνό: «ααααααααααααα!!! » Περίεργος, φωνάζει: «Ποιός είσαι;»
Λαμβάνει την απάντηση: «Ποιός είσαι;»
Και έπειτα φωνάζει στο βουνό: «Σε θαυμάζω!»
Και η φωνή του απαντά: «Σε θαυμάζω!»
Θυμωμένος από την απάντηση, φωνάζει: «Δειλέ!»
Λαμβάνει την απάντηση: «Δειλέ!»
Κοιτάζει τον πατέρα του και ρωτά: «Τι συμβαίνει;»
Ο πατέρας χαμογελά και λέει: «Δώσε προσοχή, γιε μου.»
Πάλι ο γιος φωνάζει: «Είσαι πρωτοπόρος!»
Και η φωνή του απαντά: «Είσαι πρωτοπόρος!»
Το αγόρι είναι έκπληκτο, αλλά δεν καταλαβαίνει.
Κατόπιν ο πατέρας εξηγεί: «Οι άνθρωποι το ονομάζουν Ηχώ, αλλά στην πραγματικότητα είναι η Ζωή.
Σου δίνει πίσω όλα όσα λες ή κάνεις.
Η ζωή μας είναι απλά μια αντανάκλαση των ενεργειών μας.
Εάν θέλεις περισσότερη αγάπη στον κόσμο, δημιούργησε περισσότερη αγάπη στην καρδιά σου.
Εάν θέλεις περισσότερη ικανότητα στην ομάδα σου, βελτιώστε τις ικανότητές σας.
Αυτή η σχέση ισχύει για όλα, σε όλες τις πτυχές της ζωής.
Η ζωή θα σου δώσει πίσω όλα όσα έχεις δώσει σε αυτήν»

_____________________________

Ω Ρ Α Γ Ι Α Χ Α Μ Ο Γ Ε Λ Α!!!!!!!

Τρεις γριές συζητάνε για αυτά που τους συμβαίνουν καθώς γερνάνε. Μια
λέει:
- Κάτι φορές σταματάω με το βούτυρο στο χέρι και δεν μπορώ να θυμηθώ
αν πρέπει να το βάλω στο ψυγείο, ή να φτιάξω ένα σάντουιτς.
- Εγώ σταματάω καμιά φορά στη μέση της σκάλας και δεν μπορώ να θυμηθώ
αν ανεβαίνω ή κατεβαίνω, λέει η δεύτερη.
- Εγώ, λέει η τρίτη, δεν έχω κανένα τέτοιο πρόβλημα, δόξα τω θεώ και
να χτυπήσω ξύλο, (τοκ-τοκ, χτυπάει στο τραπέζι). Α, η πόρτα είναι,
συνεχίζει. Πάω ν ανοίξω.

_______________________________

Μια ξανθιά ήθελε να πουλήσει το αυτοκίνητο της, αλλά δεν έβρισκε αγοραστή.
Αποφασίζει να ρωτήσει ένα φίλο της τι φταίει. Αυτός την ρωτάει πόσα
χιλιόμετρα έχει κάνει και αυτή του απαντάει 300.000. Τότε αυτός την
συμβουλεύει να βρει ένα μηχανικό να αλλάξει τα χιλιόμετρα σε λιγότερα και
ίσως το πουλήσει...
Αυτή πηγαίνει στο μηχανικό και της αλλάζει τα χλμ. από 300.000 σε 40.000.
Μετά από λίγες μέρες της τηλεφωνεί:
-Τι έγινε το πούλησες το αμάξι σου;
-Όχι.
-Γιατί;
-Με έχεις για χαζή; Αφού έχει κάνει μόνο 40.000 !!!

_______________________________

Ήταν ένας πολύ μορφωμένος νεαρός που ερωτεύτηκε μια κουκλάρα χαζή ξανθιά.
Μια μέρα έστελναν sms o ένας στον άλλο και το αγόρι καθώς ήταν μορφωμένο, της έστελνε στοίχους από σπουδαίους ποιητές. Εκείνη για να δείξει ότι είναι επίσης μορφωμένη, εύρισκε στοίχους στο internet και του έστελνε.
Έγραφε εκείνη Καβάφη, απαντούσε εκείνος Ελύτη. Έγραφε ύστερα Παλαμά, απαντούσε ο άλλος Σεφέρη...
στο τέλος της λέει εκείνος που πίστευε ότι είναι μια χαζή ξανθιά:
- Μένω ΑΝΑΥΔΟΣ!!!
… κι εκείνη απαντάει:
- Κι εγώ ΦΟΡΜΙΩΝΟΣ!!!!

_______________________________

Σε μια από τις ώρες διδάσκαλίας η δασκάλα έβαλε στους μαθητές έκθεση και τους είπε να περιέχει κατι από: Ιστορία, Θρησκευτικά, Βιολογία και να τελειώνει με μυστήριο;Μετά από 3 λεπτά ο Τότός φωνάζει οτι τελείωσε και ζητά να βγει διάλειμμα. Η δασκάλα του γεμάτη απορία ζητάει να διαβάσει την έκθεση του. Δείτε τι έγραφε:"Η χριστιανή (Θρησκευτικά) βασίλισσα (Ιστορία), έμεινε έγκυος ( Βιολογία), αλλά από ποιον;( μυστήριο) "

_______________________________

Βρισκόμαστε στον Παράδεισο. Εκεί ένας άγγελος συνομιλεί με μία ψυχή. [Άγγελος]:- Tελικά δεν μπορώ να καταλάβω εσάς τους ανθρώπους, γιατί βασανίζεστε το νου σας ψάχνοντας να βρείτε απαντήσεις σε ερωτήσεις που αφορούν την ζωή μετά το θάνατο, αφού δεν υπάρχει περίπτωση να δοθεί μια σίγουρη απάντηση; [Ψυχή]: - Σημασία δεν έχει τόσο η απάντηση όσο η σκέψη. Σκέφτομαι άρα υπάρχω! είχε πει ο Ντεκάρτ [Άγγελος]: - Nαι, το ξέρω το είχε πει και στον άγγελο που τον παρέλαβε: - Σκέφτομαι άρα υπάρχω, και τότε ο άγγελος τον χτύπησε φιλικά στον ώμο και του είπε: - Δεν υπάρχεις αλλά μην το σκέφτεσαι!

ΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΟΣΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ!!!!!Η ΓΗ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕ!!!!!!!!!!

Μια φορά και έναν καιρό η γη αρρώστησε βαριά. Αν έβαζε κάποιος στα σπλάχνα της ΄να θερμόμετρο θα ανέβαινε στους 50 βαθμούς!

Η καημένη η γη! Έβηχε τραντάζοντας τους βράχους που και αυτοί με την σειρά τους παράσερναν στο διάβα τους ότι έβρισκαν. Από τον μεγάλο πυρετό κουράστηκε να γυρίζει κι έτσι έμεινε ασάλευτη στο απέραντο διάστημα. Τότε οι άνθρωποι παραξενεμένοι αναρωτιόντουσαν τι είχε συμβεί. Διότι οι μισοί βασίλευαν την μέρα, και οι άλλοι μισοί σε μια απέραντη νύχτα. Τα χιόνια έλιωσαν, τα νερά φούσκωσαν, τα ποτάμια έπνιξαν τα ζώα και τα φυτά, αφήνοντας στο πέρασμά τους μια πηχτή λάσπη. Άρχισε τότε να μυρίζει άσχημα παντού και μια σαπίλα έβγαινε από το σώμα της γης. Γιατί όμως κατάντησε έτσι η γη; Τι της κάνανε;

Ο Ήλιος που ήταν παιδικός της φίλος έστειλε τις ζεστές του ακτίνες μήπως την κάνει καλά αλλά δυστυχώς η γη δεν σάλευε. Έστεκε λοιπόν κοντά της λυπημένος, προσπαθώντας να σκεφτεί τι μπορεί να κάνει ώστε να την βοηθήσει. Σκέφτηκε λοιπόν να φωνάξει τους καλύτερους γιατρούς. Φώναξε, ένα κάτασπρο περιστέρι και έδεσε στο λαιμό του το επείγον μήνυμα. Εκείνο, πετώντας γρήγορα έφτασε στους γιατρούς. Εκείνοι αποφάσισαν να την εξετάσουν. Μαζεύτηκαν όλοι γύρω από το πελώριο κρεβάτι της.

- Πω ! πω! Πίεση! Είπε ο ένας.

- Τεράστια θερμοκρασία! Έλεγε ο άλλος.

- Σφυγμοί χαμηλοί! Είπε ένας τρίτος.

- H γη πεθαίνει! Είπαν όλοι μαζί.

- Κάντε κάτι! Φώναξαν οι άρχοντες πανικόβλητοι. Τι θα γίνουν οι περιουσίες μας, το πετρέλαιο, τα λεφτά μας, τα εργοστάσια;

- Δυστυχώς, απάντησαν οι γιατροί, η γη μας δεν μπορεί να γίνει καλά, διότι όλα αυτά, της αρρώστησαν. Μολύνατε τις θάλασσες, τον αέρα, την φορτώσατε με χιλιάδες αυτοκίνητα, και από το βάρος λύγισε. Κάψατε τα δάση, έχασε το οξυγόνο της, γεμίσατε το σώμα της πληγές, σκάψατε τα σωθικά της, φτιάχνοντας υπόγειους δρόμους, καθημερινά, την ζαλίσατε, και το χειρότερο είναι ότι δέχεστε στο σώμα της καθημερινά ανθρώπους, που άλλοτε ήτανε χαρούμενοι, μα τώρα δεν υπάρχουν πια, διότι εσείς τους σκοτώσατε με τους πολέμους που κάντε μεταξύ σας. Και τα παιδιά;Δεν έχετε χρόνο να κάνετε παιδιά. Να κυλιστούν στο χορτάρι, να τραγουδήσουν μέσα στα δάση της, ώστε η χαρά τους να γίνει και δική σας χαρά. Ε λοιπόν, συνέχισαν οι γιατροί, η γη σας βαρέθηκε και αποφάσισε να πεθάνει!

Έτσι είπαν οι γιατροί κι έφυγαν λυπημένοι.

Οι μεγάλοι άρχοντες κοιτάχτηκαν βουβοί και άρχισαν να ρίχνουν ευθύνες ο ένας στον άλλον.

Όμως το θαύμα το έκανε πάλι ο καλός μας ο Θεός. Αφού πρώτα τους άφησε να καταλάβουν το λάθος τους, έστειλε ένα μικρό, αδύνατο παιδάκι, που σκαρφάλωσε πάνω στο πελώριο κρεβάτι της γης και με δάκρυα στα ματάκια του την παρακάλεσε να ζήσει. Να ζήσει για κείνο και όλα τα υπόλοιπα παιδάκια. Της υποσχέθηκε πως όταν μεγαλώσει θα τα διορθώσει όλα.

Έτσι έγινε το θαυμα.

Όπου έπεφταν τα δάκρυα κλείνανε οι πληγές της γης και στη θέση τους φύτρωναν αμυγδαλιές, πασχαλιές και τριανταφυλλιές. Μοσχοβόλησε ο τόπος, η γη άνοιξε τα μάτια της, ο πυρετός έφυγε.

- εντάξει θα ζήσω, είπε η γη με βροντερή χαρούμενη φωνή. Θα ζήσω μόνο για σας! Για σας τα παιδιά! Μα να θυμάστε την υπόσχεσή σας, συνέχισε γλυκά.

Και ξανάρχισε να στροβιλίζεται στο σύμπαν!

_______________________________________

ΩΡΑ ΓΙΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Κλείνουν φυλακή ένα Γερμανό, ένα Γάλλο και ένα Πόντιο ισόβια.

Αποφασίζουν να τους χώσουν σε ένα μπουντρούμι και να μην έχουν επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο για όλη τους τη ζωή.
Τους επιτρέπουν όμως να πάρουν από ένα αντικείμενο, δικιάς
τους επιλογής.
Διαλέγει λοιπόν ο Γερμανός ένα σκάκι. ΄΄Μ΄αυτό θα περνάω τον καιρό μου είναι παιχνίδι που δεν το βαριέσαι ποτέ..΄΄
Ο Γάλλος διαλέγει μια τράπουλα.
΄΄Μ΄αυτή μπορείς να παίξεις όχι ένα αλλά πολλά διαφορετικά
παιχνίδια και εγώ τα ξέρω όλα. Σίγουρα θα είμαι απασχολημένος για πολλά χρόνια΄΄.
Διαλέγει και ο Πόντιος ένα κουτί tampon.
΄΄Καλά ρε του λένε οι άλλοι 2 τι θα κάνεις με αυτό; Χαζός είσαι;
Και τους απαντάει ο Πόντιος
΄΄Τι θα κάνω μ΄αυτό; Διαβάστε εδώ τι γράφει..
Μπορείτε να κάνετε ιππασία, κολύμβηση, ορειβασία, θαλάσσια σπορ...

_______________________________

Η γυναίκα του Κύκλωπα λέει σε μια φίλη της:
- Αχ, χτες το βράδυ ο άντρας μου με σακάτεψε στο ξύλο.
- Γιατί καλέ, τι του έκανες; απορεί η φίλη της.
- Τίποτα δεν του έκανα. Απλά, μόλις μπήκε στη σπηλιά του είπα: "Καλώς τα μάτια μου τα δυο!!!"

_______________________________

Πάει ο πόντιος στον γιατρό και του λέει ότι δεν πρέπει να κάνει άλλα παιδιά γιατί έχει ήδη τέσσερα, το πρόβλημα του είναι ότι πηγαίνει καθημερινά με την γυναίκα του.
Ο γιατρός του προτείνει την χρήση του προφυλακτικού.
Ο πόντιος επιστρέφει μετά από ένα μήνα και τα βάζει με τον γιατρό γιατί η μέθοδος που του πρότεινε δεν απέδωσε.
Τον ρωτά ο γιατρός πως το χρησιμοποίησε το προφυλακτικό και ο πόντιος του εξηγεί ότι άνοιξε το πλαστικό περίβλημα και το περιεχόμενο του το έριξε μέσα σε ένα ποτήρι νερό το ανακάτεψε και το ήπιε.
Τότε αναγκάζεται ο γιατρός να του εξηγήσει πλήρως την χρήση του προφυλακτικού από το Α έως το Ω.
Μετά από ένα μήνα να σου πάλι ο πόντιος με μια καραμπίνα έτοιμος να σκοτώσει τον γιατρό, με τα χίλια ζόρια τον αποτρέπει από την πράξη που θέλει να κάνει και του ζητάει να του εξηγήσει πάλι τι έγινε.
Τότε ο κακομοίρης ο πόντιος του λέει:
- Να γιατρέ έκανα ότι μου είπατε. Πριν από την επαφή με την γυναίκα μου έβαλα κανονικά το προφυλακτικό βάσει των οδηγιών αλλά μπροστά περίσσευε ένα κομματάκι και το έκοψα.

_______________________________

Παντρεύτηκε ένας σε ένα χωριό, και μόλις πήγε τη γυναίκα του στο σπίτι, της είπε:

- Γυναίκα, ότι θέλεις κάνε, αλλά μακριά από το στάβλο με το μεγάλο μαύρο άλογο, γιατί είναι άγριο κι επικίνδυνο!

Ζήσανε κάνα δυο χρόνια ευτυχισμένοι, ξεχάστηκε μια μέρα η φουκαριάρα η γυναίκα, μπήκε στο στάβλο, τρώει μια κλωτσιά από το άλογο, και μας ...άφησε χρόνους.

Έγινε η κηδεία, δεχόταν συλλυπητήρια ο σύζυγος, μόνο που ο παπάς του χωριού, παρατήρησε με περιέργεια, ότι κάθε φορά που τον πλησίαζε γυναίκα να τον συλλυπηθεί, κουνούσε ο σύζυγος το κεφάλι προς τα κάτω, και κάθε φορά που τον πλησίαζε άντρας το κουνούσε προς τα πάνω. Δεν είπε τίποτα βέβαια, τέτοιες ώρες, αλλά την περιέργεια την είχε.

Πέρασε λίγος καιρός, ξαναπαντρεύτηκε ο άνθρωπος, πάλι τα ίδια και με την καινούργια του γυναίκα, «πρόσεχε της είπε, μακριά απ' το στάβλο με το μαύρο άλογο», τι τα θέλετε, ένα χρόνο μετά ξανάγινε το κακό! Μπήκε κι αυτή στο στάβλο, μια δυνατή κλωτσιά και πάλι το άλογο, πάει κι αυτή!

Καινούργια κηδεία, ξανά συλλυπητήρια, μα και πάλι ο παπάς πρόσεξε την ίδια περίεργη συμπεριφορά από τον χήρο, να κουνάει καταφατικά το κεφάλι στις γυναίκες που τον συλλυπούνταν και αρνητικά στους άντρες.

Δεν άντεξε και λίγο μετά, τον πήρε παραπέρα και τον ρώτησε.

- Τι να σου πω παπά μου, του απάντησε. Με πλησίαζαν οι γυναίκες και μου έλεγαν «ζωή σε λόγου σου» κι έγνεφα «ευχαριστώ» κι οι άντρες μου ψιθύριζαν «το πουλάς το άλογο;» κι έγνεφα «όχι»!

ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ;;;ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ.Ο ΦΤΩΧΟΣ ΝΕΦΕΡ!!!!

Ο φτωχός Νεφέρ [Φαραωνικό παραμύθι

Μια φορά κι ένα καιρό ζούσε ένας φτωχός καλός άνθρωπος, ο Νεφέρ. Συνήθιζε να πηγαίνει στο κυνήγι, που του άρεσε πολύ. Σκαρφαλωμένος στις χουρμαδιές περίμενε να πλησιάσει κάποιο ζώο στη λίμνη να πιει νερό για να το σκοτώσει με τα βέλη του. Ζέβρες και γαζέλες έρχονταν πρωί-πρωί να ξεδιψάσουν. Και πραγματικά χτυπά με τα βέλη του μια γαζέλα και την σκοτώνει. Πριν προφτάσει όμως να κατέβει από το δέντρο, κάποιος κρυμμένος σε ένα θάμνο, αρπάζει τη σκοτωμένη γαζέλα και εξαφανίζεται .
«Θα είναι πιο πεινασμένος από μένα», σκέφτηκε ο καλός άνθρωπος και γύρισε στην καλύβα του με άδεια χέρια. Τα παιδιά του έκλαιγαν και η γυναίκα του τον κοίταζε γεμάτη απορία.
Τη δεύτερη φορά που ξαναπήγε στο κυνήγι στο ίδιο μέρος χτύπησε μια αντιλόπη.
«Αυτή κάνει πολύ ωραίο φαγητό» σκέφτηκε, αλλά ώσπου να κατέβει και πάλι ο άγνωστος τού άρπαξε το θήραμα.
«Αυτό δεν θα ξαναγίνει» συλλογίστηκε ο άνθρωπος. Μόλις ανέβηκε στο δέντρο έριξε κάτω ένα μακρύ σχοινί που έφτανε ως το έδαφος και μέσα στην πυκνή βλάστηση δεν φαινόταν. Ήρθαν και πάλι τα ζώα να πιουν νερό και ο κυνηγός μας χτύπησε ένα ζώο που το λένε γκνους. Και πριν προλάβει ο κλέφτης να το αρπάξει, ο κυνηγός μας έπιασε το σχοινί, κατρακύλησε στο έδαφος και άρπαξε τον κλέφτη από το λαιμό. Ήταν ένα νέο παιδί και στο κατάμαυρο πρόσωπό του τα μάτια του γυάλιζαν λευκά και τρομαγμένα.
- Μη με σκοτώσεις! Μη με σκοτώσεις!
- Κάθε μέρα μού κλέβεις κι ένα ζώο. Δεν το κάνεις γιατί πεινάς. Γιατί το κάνεις; Ρωτούσε ο κυνηγός κρατώντας τον κλέφτη από το λαιμό. Έχω παιδιά και γυναίκα και μένουν νηστικοί.
- Μη με σκοτώσεις! Επαναλάμβανε ο κλέφτης κι έτρεμε.
- Δεν σε σκοτώνω. Τώρα που έχω ζώο, έλα να φας κι εσύ στην καλύβα μου μαζί με τα δικά μου παιδιά .
Ο κλέφτης δεν πίστευε στ’ αυτιά του.
- Εκεί θα με σκοτώσεις; Ξαναρωτά, καθώς ο Νεφέρ τον κρατούσε σφιχτά.
- Ούτε εδώ, ούτε εκεί. Θα φάμε το ζώο όλοι μαζί.
Έτσι κι έγινε. Πήγαν στην καλύβα, έψησαν το γκνους και κάθισαν γύρω – γύρω να φάνε. Ο νεαρός κλέφτης από την κατάπληξή του γι’ αυτή τη συμπεριφορά, δεν μπορούσε να βάλει μπουκιά στο στόμα του.
- Καλύτερα να με χτυπούσες, έλεγε και ξανάλεγε στον καλό κυνηγό. Η καλοσύνη σου με σκοτώνει.
- Έτσι είμαι εγώ, δεν αλλάζω, απάντησε ο Νεφέρ. Όποτε πεινάς να έρχεσαι στη καλύβα μας. Αν έχουμε φαγητό, θα τρως κι εσύ. Είμαστε οι άνθρωποι σαν τα δέντρα. Το ένα βγάζει αγκάθια και το άλλο καρπούς. Μάθε να βγάζεις καρπούς για να σε αγαπούν και τα καλά πνεύματα του δάσους.
Από τότε ο νεαρός έπαψε πια να κλέβει. Ο Νεφέρ τού έμαθε να κυνηγά και να σημαδεύει τα ζώα. Και μια μέρα ήρθε φορτωμένος ένα ελάφι. Γελούσε και τα λευκά του δόντια έλαμπαν.
-Σ ήμερα θα φάμε με δικό μου κυνήγι, είπε και γέλασαν όλοι.
Έτσι δέθηκε μια φιλία που κράτησε παντοτινά.