ΔΙΑΦΟΡΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ

ΦΟΡΕΣΤΕ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΥΠΟΔΕΧΤΕΙΤΕ ΜΕ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΤΟ ΜΗΝΑ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ.ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ

 

Ο Φλεβάρης και αν φλεβισει
καλοκαιρι θα μυρίσει
Μα κι αν τυχει και θυμώσει
Μες τα χιόνια θα μας χώσει!!!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ!!!


ΤΟ  ΣΟΦΟ ΚΟΡΙΤΣΙ!!!!(παραμύθι)

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙΡΟ ΣΕ ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΣΤΕΠΑΣ ΖΟΥΣΑΝ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΙΑ.Ο ΕΝΑΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΗΤΑΝ ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΙ ΧΗΡΟΣ ΜΕ ΜΟΝΗ ΣΥΝΤΡΟΦΙΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΦΤΑΧΡΟΝΗ ΚΟΡΗ ΤΟΥ.

ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΟΠΟΥ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΓΙΝΟΤΑΝ ΠΑΖΑΡΙ.Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΜΕ ΤΟ ΟΜΟΡΦΟ ΑΤΙ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΦΤΩΧΟΣ ΚΑΒΑΛΑ ΣΤΗΝ ΦΟΡΑΔΑ ΤΟΥ.ΔΡΟΜΟ ΠΗΡΑΝ ΔΡΟΜΟ ΑΦΗΣΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΣΟΥΡΟΥΠΩΝΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟΥΝ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ.ΕΙΔΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ ΜΙΑ ΟΜΟΡΦΗ ΚΑΛΥΒΑ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ.

<ΕΔΩ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΝΥΧΤΑ>ΕΙΠΕ Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ.
ΕΤΣΙ ΞΕΠΕΖΕΨΑΝ,ΕΔΕΣΑΝ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΚΑΙ ΕΠΕΣΑΝ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΝ.

ΠΟΛΥ ΠΡΩΙ ΤΟΥΣ ΞΥΠΝΗΣΑΝ ΧΛΙΜΙΝΤΡΙΣΜΑΤΑ।ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΤΙ ΤΑ ΑΛΟΓΑ ΗΤΑΝ ΤΡΙΑ!!!!ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΠΟΥΛΑΡΑΚΙ ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΧΕ ΓΕΝΝΗΣΕΙ Η ΦΟΡΑΔΑ ΤΗ ΝΥΧΤΑ।ΣΤΕΚΟΤΑΝ ΜΙΣΟΤΡΕΚΛΙΖΟΝΤΑΣ ΠΛΑΙ ΣΤΟ ΑΛΟΓΟ ΤΟΥ ΠΛΟΥΣΙΟΥ ΑΔΕΛΦΟΥ.

<ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΩΝΑΞΕ Ο ΝΤΙΜΙΤΡΙ Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ>
<ΑΠΟ ΠΟΥ ΚΑΙ ΩΣ ΠΟΥ;;;ΡΩΤΗΣΕ Ο ΙΒΑΝ Ο ΦΤΩΧΟΣ>ΑΦΟΥ ΤΟ ΓΕΝΝΗΣΕ Η ΦΟΡΑΔΑ ΜΟΥ.
ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΣΤΕΚΟΤΑΝ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟ ΑΛΟΓΟ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ Ο ΝΤΙΜΙΤΡΙ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ.

ΤΑ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΙΑ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΜΑΛΩΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΥΛΑΡΑΚΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΣΕ.ΕΤΣΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΣΤΟΝ ΔΙΚΑΙΟ ΒΑΣΙΛΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΩΣΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑΝ.Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΟΥΣ ΔΕΧΤΗΚΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΕ ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ.ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΑΠΟ ΤΗΝΑΡΧΗ ΟΤΙ ΤΟ ΠΟΥΛΑΡΑΚΙ ΗΤΑΝ ΤΟΥ ΦΤΩΧΟΥ ΙΒΑΝ ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΕΙ ΛΙΓΟ ΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗΚΕ ΤΟΥΣ ΕΙΠΕ:

ΠΟΛΥ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΛΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΔΥΟ ΓΙΑΥΤΟ ΘΑ ΔΩΣΩ ΤΟ ΠΟΥΛΑΡΑΚΙ ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΜΟΥ ΠΕΙ:

ΠΟΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΟ,ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΧΥΤΕΡΟ,ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΠΑΛΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ।ΝΑ ΕΡΘΕΤΕ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.

ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΕΦΥΓΑΝ ΑΜΙΛΗΤΑ ΚΑΙ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΓΥΡΙΣΜΟΥ.
ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΕΞΙΣΤΟΡΕΙ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΟΣΑ ΤΟΥΣ ΖΗΤΗΣΕ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ।
Ε!!ΔΕ ΣΕ ΡΩΤΗΣΕ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΤΟΥ ΕΙΠΕ.
ΘΑ ΠΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ:ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΛΟΓΟ ΤΟΥ,ΤΟ ΠΑΧΥΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΟΥΡΟΥΝΙ ΜΑΣ,ΤΟ ΑΠΑΛΟΤΕΡΟ ΤΟ ΠΑΠΛΩΜΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ Ο ΜΙΚΡΟΣ ΜΑΣ ΓΙΟΣ।

Ο ΦΤΩΧΟΣ ΦΤΑΝΟΝΤΑΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΕΜΕΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΒΑ ΤΟΥ,ΜΕ ΔΑΚΡΥΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΕΞΙΣΤΟΡΕΙ ΣΤΗ ΜΙΚΡΗ ΤΟΥ ΚΟΡΗ ΟΣΑ ΕΙΧΕ ΖΗΤΗΣΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ.

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΕΝΕΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΣΚΕΦΤΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΛΕΕΙ:
ΝΑ ΠΕΙΣ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΙΑ ΟΤΙ ΤΟ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΓΩΜΕΝΟΣ ΒΟΡΕΙΟΣ ΑΝΕΜΟΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ,ΤΟ ΠΑΧΥΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΩΜΑ ΤΩΝ ΧΩΡΑΦΙΩΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ,ΤΟ ΑΠΑΛΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΑΔΙ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥΤΙΜΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ Η ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ.

ΠΕΡΑΣΕ ΛΟΙΠΟΝ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΑΔΕΛΦΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥΣ.

ΕΚΕΙΝΟΣ ΞΕΚΑΡΔΙΣΤΗΚΕ ΣΤΑ ΓΕΛΙΑ ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΛΟΥΣΙΟ,ΑΛΛΑ ΑΚΟΥΣΕ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΤΙΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΦΤΩΧΟΥ ΙΒΑΝ.
ΘΑ ΤΟΥ ΕΔΙΝΕ ΤΟ ΠΟΥΛΑΡΙ,ΑΛΛΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΟΝ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΕ:ΕΣΥ ΤΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;;;ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ ΤΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ Ο ΦΤΩΧΟΣ ΙΒΑΝ.Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΚΟΡΗ.

ΑΧΑ!!!ΕΙΠΕ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ.ΓΙΑΝΑ ΔΟΥΜΕ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΕΞΥΠΝΗ ΟΣΟ ΔΕΙΧΝΕΙ.

ΛΟΙΠΟΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΤΟ ΠΟΥΛΑΡΑΚΙ ΚΑΙ ΕΚΑΤΟ ΑΣΗΜΕΝΙΑ ΔΙΝΑΡΙΑ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΕΔΩ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΟΥ Η ΚΟΡΗ ΣΟΥ ΑΛΛΑ..........ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΓΥΜΝΗ,ΟΥΤΕ ΝΤΥΜΕΝΗ,ΟΥΤΕ ΠΕΖΗ,ΟΥΤΕ ΚΑΒΑΛΑ ΣΕ ΑΛΟΓΟ,ΟΥΤΕ ΜΕ ΔΩΡΑ,ΟΥΤΕ ΜΕ ΑΔΕΙΑ ΧΕΡΙΑ।ΑΝ ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΣΑΣ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΥΛΑΡΑΚΙ.

ΕΦΥΓΕ Ο ΦΤΩΧΟΣ ΙΒΑΝ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙΚΟ ΤΟΥ ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΙΧΕ ΖΗΤΗΣΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ.ΕΞΙΣΤΟΡΙΣΕ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΤΙ ΕΙΧΕ ΖΗΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΟΥ ΖΗΤΗΣΕ ΝΑ ΤΗΣ ΦΕΡΕΙ ΕΝΑ ΛΑΓΟ ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΕΡΔΙΚΑ.

ΕΦΤΑΣΕ ΛΟΙΠΟΝ Η ΜΕΡΑ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ ΚΑΙ ΕΙΧΑΝ ΜΑΖΕΥΤΕΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΙ.

ΣΕ ΛΙΓΟ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ Η ΜΙΚΡΗ ΤΥΛΙΓΜΕΝΗ ΜΕ ΕΝΑ ΨΑΡΑΔΙΚΟ ΔΙΧΤΥ,ΚΑΒΑΛΑ ΣΤΟ ΛΑΓΟ,ΚΡΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΗΣ ΜΙΑ ΠΕΡΔΙΚΑ.

ΩΡΑΙΑ ΕΙΠΕ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΟΛΑ ΑΛΛΑ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΕΜΑΤΑ.

ΤΟΤΕ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΝΟΙΞΕ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ Η ΠΕΡΔΙΚΑ

ΘΑΥΜΑΖΩ ΤΗΝ ΕΞΥΠΝΑΔΑ ΣΟΥ ΤΙΣ ΕΙΠΕ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ,ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΠΕΣ ΜΟΥ:

ΕΙΣΑΣΤΕ ΤΟΣΟ ΦΤΩΧΟΙ ΩΣΤΕ ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ ΤΟ ΠΟΥΛΑΡΑΚΙ;ΝΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ.ΖΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΛΑΓΟΥΣ ΠΟΥ ΠΙΑΝΕΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ,ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΠΟΥ ΜΑΖΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ.

ΑΧΑΑΑ!!!!!ΦΩΝΑΞΕ ΘΡΙΑΜΒΕΥΤΗΚΑ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ.ΝΑ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΕΞΥΠΝΗ ΟΠΩΣ ΕΔΕΙΧΝΕΣ.

ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΝΑ ΜΑΖΕΥΕΤΕ ΛΑΓΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΨΑΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ;;

ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΟΤΙ ΤΟ ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΑΛΟΓΟ ΓΕΝΝΑΕΙ ΠΟΥΛΑΡΑΚΙ;;ΤΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΑΜΕΣΩΣ Η ΜΙΚΡΗ.

ΤΡΑΝΤΑΧΤΑ ΓΕΛΙΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΟΛΟ ΤΟ ΠΑΛΑΤΙ ΠΟΥ ΓΕΜΙΣΕ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΙΚΡΗ.

ΜΟΝΑΧΑ ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΣΟΦΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΕΙΠΕ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ.

ΓΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΠΟΥΛΑΡΑΚΙ ΠΙΣΩ,ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΕΤΑΞΑ ΑΛΛΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΠΛΑΙ ΜΟΥ ΣΤΟ ΠΑΛΑΤΙ!!!!

ΑΥΤΗ Η ΣΟΦΙΑ ΚΑΙ Η ΤΙΜΙΟΤΗΤΑ ΜΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠ ΟΛΑ!!!!!!

Να χαμογελατε!!!!!

Κάποτε πάει μια γυναίκα στο Παράδεισο και λέει στον Αγιο-Πέτρο ότι ψάχνει τον άντρα της. - Πώς ήταν ο άντρας σου; ρωτάει ο Αγ. Πέτρος. - 

Τον έλεγαν Μιχάλη και ήταν ξανθός με μουστάκι. - Όλοι οι Μιχάληδες είναι ξανθοί και έχουν μουστάκι. Καμιά άλλη πληροφορία; λέει ο Αγ. Πέτρος. - Του είχα πει ότι όποτε τον απατώ θα κάνει και μια στροφή. - Ααα, το Μιχάλη το σβούρα θες!

ΧΡΟΝΟΣ ΑΞΙΑΣ

«Χρόνος αξίας 50 ευρώ»

Ένας πολυάσχολος και επαγγελματικά - οικονομικά επιτυχημένος πατέρας γυρίζει στο σπίτι του, από την εργασία, αργά το βράδυ, κουρασμένος και εκνευρισμένος, και βρίσκει πεντάχρονο γιό του να τον περιμένει στην πόρτα.

Γιός: «Μπαμπά, μπορώ να σε ρωτήσω κάτι;»

Πατέρας: «Και βέβαια! Τι θέλεις;»

Γιός: «Μπαμπά, πόσα χρήματα κερδίζεις απ’ τη δουλειά σου μέσα σε μία ώρα;»

Πατέρας (θυμωμένα): «Αυτό δεν είναι δική σου δουλειά. Γιατί ρωτάς ένα τέτοιο πράγμα;»

Γιός: «Θέλω ακριβώς να ξέρω. Σε παρακαλώ πες μου: πόσα χρήματα κερδίζεις μέσα σε μια ώρα;»

Πατέρας: «Εάν πρέπει να ξέρεις, κερδίζω 50€ την ώρα.»

Γιός: «Ωχ!» (και μετά από λίγη σκέψη…) «Μπαμπά σε παρακαλώ μπορείς να μου δανείσεις 25€;»

Πατέρας (εξαγριωμένος): «Εάν ο μόνος λόγος που εσύ ρώτησες είναι ώστε να δανειστείς κάποια χρήματα για να αγοράσεις ένα ανόητο παιχνίδι ή κάποιες άλλες αηδίες, τότε να πας κατ' ευθείαν στο δωμάτιό σου και στο κρεβάτι σου. Σκέψου γιατί είσαι τόσο εγωιστής. Δεν εργάζομαι σκληρά καθημερινά για τέτοιες παιδαριώδεις επιπολαιότητες».

Το μικρό παιδί πήγε ήσυχα στο δωμάτιό του και έκλεισε την πόρτα. Ο πατέρας κάθισε σκεπτόμενος την ερώτηση του παιδιού και, όσο το σκεπτόταν, τόσο νευρίαζε περισσότερο: «Πώς τόλμησε να υποβάλει τέτοια ερώτηση μόνο και μόνο για να μου ζητήσει κάποια χρήματα;!...». Μετά από αρκετή ώρα, όμως, κι αφού στο μεταξύ είχε ηρεμήσει, άρχισε να σκέφτεται πιο ψύχραιμα: «Ίσως να υπάρχει κάτι που θα πρέπει πραγματικά να αγοράσει ο γιός μου με τα 25€ που μου ζήτησε. Άλλωστε δεν μου ζητάει χρήματα πολύ συχνά!...». Πηγαίνει, λοιπόν, στο δωμάτιο του παιδιού, ανοίγει την πόρτα και τον ρωτάει:

Πατέρας: «Κοιμάσαι γιε μου;»

Γιός: «Όχι, μπαμπά, δεν κοιμάμαι!»

Πατέρας: «Σκέφτηκα πως ίσως ήμουν πολύ σκληρός και απότομος μαζί σου νωρίτερα. Ήταν μια δύσκολη ημέρα και έβγαλα όλη την κούραση και το άγχος μου σε σένα. Ορίστε τα 25€ που μου ζήτησες!»

Το παιδί έτρεξε κατ' ευθείαν επάνω του χαμογελώντας, τον αγκάλιασε και του είπε: «Σε ευχαριστώ μπαμπά!». Κατόπιν επιστρέφει στο κρεβάτι του, σηκώνει το μαξιλάρι του, βγάζει από κάτω κάποια τσαλακωμένα χρήματα κι αρχίζει να τα μετράει. Ο πατέρας, βλέποντας πως το παιδί του είχε ήδη αρκετά χρήματα, νευριάζει και πάλι:

Πατέρας: «Γιατί θέλεις περισσότερα χρήματα εφόσον έχεις ήδη αρκετά;», του λέει επιτιμητικά.

Γιός: «Επειδή δεν είχα αρκετά! Τώρα, όμως, έχω!»

Και πριν προλάβει ο πατέρας να ξεσπάσει, πάλι, επιτιμώντας τον γιό του για την πλεονεξία του, τον ακούει να του λέει:

«Μπαμπά, τώρα έχω 50€! Δηλαδή μπορώ να αγοράσω μια ώρα από τον χρόνο σου!... Μπορείς, σε παρακαλώ, να έρθεις νωρίς στο σπίτι, αύριο το βράδυ; Θα ήθελα πολύ να φάμε μαζί!»

Ο πατέρας, αγκάλιασε τον μικρό γιο του και του ζήτησε συγγνώμη…

[Η ιστορία αυτή, είναι μια σύντομη υπενθύμιση σε όλους μας, που εργαζόμαστε τόσο σκληρά στη ζωή μας, κάθε μέρα! Δεν πρέπει να αφήσουμε το χρόνο να περνάει, χωρίς να αφιερώνουμε χρόνο σε εκείνους που πραγματικά σημαίνουν κάτι για εμάς, σ’ εκείνους που είναι κοντά στις καρδιές μας. Θυμηθείτε να μοιράζεστε χρόνο αξίας τουλάχιστον 50€ κάθε μέρα με κάποιους που αγαπάτε. Εάν πεθάνουμε αύριο, η εταιρεία ή η επιχείρηση για την οποία εργαζόμαστε θα μπορέσει εύκολα να μας αντικαταστήσει μέσα σε λίγες ώρες . Αλλά η οικογένεια και οι φίλοι που αφήνουμε πίσω θα αισθανθούν την απώλεια για το υπόλοιπο των ζωών τους…]

ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΚΑΛΗ ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ!!!!!ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ!!ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ ΚΑΛΑ!!!!

 

Η Καθαρά Δευτέρα είναι το τέλος των Απόκρεων και η πρώτη μέρα της Σαρακοστής. Η λέξη Καθαρή εκκλησιαστικά σημαίνει το ξεκίνημα της κάθαρσης των Χριστιανών που αρχίζει με νηστεία. Από την Καθαρά Δευτέρα ξεκινάει η νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Απαραίτητα στοιχεία της αποκριάς θεωρούνται τα κούλουμα και ο χαρταετός. Ο εορτασμός του καρναβαλιού κλείνει με τα κούλουμα και το πέταγμα του χαρταετού. Με τον όρο κούλουμα, εννοούμε τη μαζική έξοδο του κόσμου στην ύπαιθρο και τον εορτασμό της Καθαράς Δευτέρας έξω στην φύση.

ΤΟ ΦΙΔΙ ΠΟΥ ΔΑΓΚΩΣΕ ΤΟΝ ΠΡΙΓΚΙΠΑ

 

ΤΟ ΦΙΔΙ ΠΟΥ ΔΑΓΚΩΣΕ ΤΟΝ ΠΡΙΓΚΙΠΑ ΟΛΕΝΤ

Ζούσε μία φορά ένας ρώσος πρίγκιπας που τον έλεγαν Ολέγκ.Κάλεσε όλους τους ξακουστούς μάγους που υπήρχαν για να του πουν ποια θα είναι η ζωή του και ποιος ο θάνατός του.

Οι μάντεις του είπαν:Η ζωή σου θα είναι πολύ ευτυχισμένη αλλά το θάνατό σου θα τον βρεις από το αγαπημένο σου άλογο.

Τότε ο πρίγκιπας κάθισε και σκέφτηκε.Αφού λοιπόν μου λένε ότι ο θάνατός μου θα προέλθει από το αγαπημένο μου άλογο,θα το διώξω πολύ μακριά.Δεν θα το καβαλικέψω ποτέ μου.

Έτσι έδωσε διαταγή για να το πάνε και να το αφήσουν πολύ μακριά,ώστε να μη μπορεί να γυρίσει πίσω.Το έστειλε σ ένα πολύ μακρινό χωριό.

Κάποτε μετά από αρκετά χρόνια ο Ολέγκ βρέθηκε σ εκείνο το χωριό και ρώτησε:Που είναι εκείνο το άλογο που σας το είχα στείλει;Μήπως ζει ακόμα;

Του λένε:Το άλογό σου έχει ψοφήσει εδώ και πολύ καιρό.

Ο Ολέγκ λυπήθηκε πολύ για ο άλογό του και είπε:Άδικα το έχασα το άλογό μου.Τι κρίμα.Δείξτε μου που είναι.

Μα έχει ψοφήσει από καιρό του είπαν.Το κουφάρι του το έφαγαν οι λύκοι.Μόνο τα κόκκαλά του υπάρχουν.Ο Ολέγκ όμως επέμεινε να τον πάνε εκεί που πέταξαν το άλογό του.Εκεί βρίσκονταν μόνο τα κόκκαλα και το κεφάλι του αλόγου.

Πως γίνεται να έρθει ο θάνατός μου από τούτα εδώ σκέφτηκε.Κι έσπρωξε με το πόδι του το κεφάλι του αλόγου.Εκεί μέσα όμως φώλιαζε για καιρό ένα φίδι.Πετάχτηκε έξω σφυρίζοντας  και θυμωμένο που το ενόχλησαν δάγκωσε στο πόδι τον πρίγκιπα.

Έτσι από αυτό το δάγκωμα πέθανε ο πρίγκιπας Ολέγκ.

Η μικρή αυτή ιστορία είναι του Λέοντος Τολστόι και νομίζω ότι είναι πολύ διδακτική για όσους νομίζουν ότι είναι αρκετό να στείλουν στην εξορία τους κινδύνους για να νιώθουν ασφαλείς.Οι κίνδυνοι θα τους βρουν.

Η ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ

Η ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΤΑ

Σε όλα τα Πρωτοχρονιάτικα τραπέζια κόβεται η καθιερωμένη πίτα της ημέρας, η γνωστή μας βασιλόπιτα. Με το κόψιμο της πίτας οι παλιοί πίστευαν πως θα μάντευαν την τύχη που θα είχε την καινούρια χρονιά το σπιτικό κι οι νοικοκυραίοι του.
Η παράδοση λέει ότι όταν ο Άγιος Βασίλειος ήταν επίσκοπος στην Καισάρεια η πόλη κινδύνευσε από τον έπαρχο της Καππαδοκίας. Ο Βασίλειος κάλεσε τους άρχοντες και το λαό και τους είπε να δώσουν ότι πιο πολύτιμο είχαν από τα πλούτη και τα χρυσαφικά τους για να σώσουν την πόλη, μια και δεν είχαν δυνάμεις να την υπερασπίσουν. Όλοι ανταποκρίθηκαν με προθυμία και ένας σωρός από χρυσαφικά συγκεντρώθηκε. Την άλλη μέρα, ο Δεσπότης και οι δημογέροντες πήγαν να συναντήσουν το έπαρχο και να του παραδώσουν τους θησαυρούς, εκείνος όμως εντυπωσιασμένος από την προσωπικότητα και την ακτινοβολία του Ιεράρχη δεν δέχτηκε να τους πάρει και αποχώρησε άπρακτος. Οι κάτοικοι απόδωσαν το θαύμα στον επίσκοπό τους. Ο Βασίλειος θέλησε να επιστρέψει τα κοσμήματα, δυσκολευόταν όμως μια και δεν γνώριζε ποιο είχε προσφέρει ο καθένας. Κάλεσε έτσι το προσωπικό της Μητρόπολης και τους παράγγειλε να φτιάξουν μικρές πίτες, τόσες, όσα και τα σπίτια της Καισάρειας και μέσα να βάλουν από ένα χρυσαφικό. Παράλληλα, ειδοποίησε τους πολίτες της Καισάρειας να περάσουν από τη Μητρόπολη για να τους δώσει από ένα αναμνηστικό για τη διάσωση της πόλης. Όλοι απόρησαν για το δώρο του Δεσπότη, όταν όμως επιστρέφοντας στα σπίτια τους θέλησαν να φάνε την πίτα, ανακάλυψε ο καθένας το χρυσαφικό που είχε προσφέρει. Από τότε, για να θυμούνται αυτό το γεγονός καθώς και τη σωτηρία της πατρίδας τους, καθιέρωσαν να φτιάχνουν κάθε χρόνο μια πίτα και μέσα να κρύβουν ένα τυχερό νόμισμα.

ΑΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΜΥΘΟ!!!!Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥ!!!!!!!

Μια φορά και έναν καιρό, μέσα στο μεγάλο δάσος, ζούσε ένα πελώριο δέντρο που το έλεγαν χαμομήλι. Φάνταζε ανάμεσα στα άλλα δέντρα, για το χοντρό του κορμό και τα μεγάλα του κλαδιά! Περήφανα κάθε πρωί, άνοιγε τα πράσινα φύλλα του, τα τέντωνε καμαρωτά, και από την πολλή του περηφάνια δεν έκανε παρέα με κανένα από τα υπόλοιπα δέντρα. Όμως επειδή ο καλός μας Θεός τιμωρεί τους υπερήφανους, ακούστε τι έπαθε.

Ένα πρωί ήρθαν στο δάσος κάτι ξυλοκόποι. Τα δέντρα παραξενεμένα σιγοψιθύριζαν μεταξύ τους, τι ήθελαν εδώ.

Προς μεγάλη τους έκπληξη τους ρώτησε και το χαμομήλι, και τότε του απάντησαν ότι έψαχναν να βρουν τον πιο χοντρό κορμό, για να φτιάξουν τον Σταυρό του Ναζωραίου.

- Αχ! Αναστέναξε η ελιά. Κάποτε κάθισε στον ίσκιο μου να ξεκουραστεί. Ο Ναζωραίος βοηθάει τους πονεμένους και τους άρρωστους. Εγώ δεν τον δίνω τον κορμό μου, είπε αποφασιστικά τελειώνοντας την κουβέντα της η ελιά.

Συγκινημένοι το Πεύκο και η Λεύκα είπαν πως ούτε κι εκείνοι θα έδιναν τον κορμό τους.

Στο μεταξύ οι ξυλοκόποι έβγαλαν τα τσεκούρια, σήκωσαν τα μανίκια τους, και άρχισαν να κόβουν την Ελιά. Μονομιάς εκείνη αγρίεψε, και πέταξε τόσο μεγάλους ρόζους που τα τσεκούρια των ξυλοκόπων κόντεψαν να σπάσουν.

- Πάμε στο Πεύκο, φώναξαν.

Όμως εκείνο πλημμύρισε ρετσίνι. Τα τσεκούρια κόλλησαν και θυμωμένοι οι ξυλοκόποι πήγαν στην Λεύκα. Κι εκείνη όμως δεν τους άφησε να κόψουν τον κορμό της.

Η μέρα περνούσε και κανένα δέντρο δεν έδινε το ξύλο του για τον Σταυρό. Η Ιτιά τρανταζότανε, η Τριανταφυλλιά γέμιζε αγκάθια και το Έλατο πέταγε φλούδες. Μόνο σαν ήρθε η σειρά του Χαμομηλιού, εκείνο κάθισε σιωπηλό και υπάκουο και έκοψαν το ξύλο του, από όπου φτιάχτηκε και ο Σταυρός του Ναζωραίου.

Οι ξυλοκόποι το φόρτωσαν κι έφυγαν βιαστικά. Τότε ένα παράξενο σκοτάδι απλώθηκε στο δάσος. Όλα τα δέντρα με απορία έβλεπαν το Χαμομήλι να κονταίνει, να κονταίνει, οι ρίζες του συρρικνώθηκαν, τα πελώρια κλαδιά του χάθηκαν, μαλάκωσε ο κορμός του, κι ‘έγινε τόσο μικρό που κανείς πλέον δεν το πρόσεχε. Λυπημένο άρχισε να κλαίει, ζητώντας από τον καλό Θεό συγχώρεση που υπήρξε περήφανο και ξιπασμένο. Εκείνος του έδωσε την ευκαιρία να επανορθώσει και του είπε:

- Έγινες η αιτία να πονέσει ο Μοναχογιός μου, αλλά επειδή μετάνιωσες αληθινά, σου δίνω την δύναμη να μπορείς με το ζουμί από τα λουλουδάκια σου να γιατρεύεις τους πόνους των ανθρώπων.

Από τότε φυτρώνει μόνο του στις ερημιές χωρίς ανθρώπινη φροντίδα. Αν καμιά φορά πηγαίνοντας στη εξοχή, συναντήσετε κάτι τόσο δα μικρά λουλουδάκια, με κίτρινη καρδιά και άσπρα φυλλαράκια, μην τα πατήσετε.

Σκύψτε να το μαζέψετε. Είναι το Χαμομήλι.