2 ΤΟΥ ΑΠΡΙΛΗ ΕΧΩ ΓΕΝΕΘΛΙΑ.ΚΕΡΝΑΩ ΤΟΥΡΤΙΤΣΑ ΚΑΙ ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ -ΟΛΕΣ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.

Σε αυτά τα γενέθλια
Αν θέλετε να ρθείτε
Βιαστείτε να προλάβαιτε και
Βάλτε ότι βρείτε.
Απλόχερα να φέρετε χαμόγελα και αγάπη
Σ'αυτό δεν συμβιβαζομαι και πείτε με σατραπη!

Χα χα χα χα

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ω Ρ Α Γ Ε Λ Ι Ο Υ

Ένας φουκαράς αποκοιμήθηκε μέρα μεσημέρι στην πλαζ και ο ήλιος τού κατάκαψε τα μπούτια. Τον πάνε στο νοσοκομείο σε κακά χάλια.
Το δέρμα του ήταν κατακόκκινο, γεμάτο φουσκάλες και οτιδήποτε άγγιζαν τα μπούτια του και του προκαλούσε φοβερό πόνο.

Ο γιατρός τού έγραψε ενδοφλέβιες ενέσεις με νερό και ηλεκτρολύτες, ένα ήπιο ηρεμιστικό και Βιάγκρα.
Ξαφνιασμένη η νοσοκόμα ρώτησε:
-τι καλό θα τού κάνει το Βιάγκρα σ` αυτή την κατάσταση;
Και ο γιατρός:

-θα κρατάει το σεντόνι μακριά από τα μπούτια του.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Και ο Θεός ρώτησε τον Αδάμ: "Τί κακό σου συμβαίνει;"
Ο Αδάμ απάντησε ότι δεν είχε κανέναν για να μιλά μαζί του.
Τότε ο Θεός είπε ότι σκόπευε να δώσει στον Αδάμ μια γυναίκα για σύντροφο:
"Το πρόσωπο αυτό θα συλλέγει τροφή για σένα, θα σου μαγειρεύει και,όταν ανακαλύψεις τα ρούχα, θα τα πλένει για σένα.
Θα συμφωνεί πάντοτε με οποιαδήποτε απόφαση παίρνεις.
Θα γεννά τα παιδιά σου και ποτέ δεν θα σου ζητά να σηκώνεσαι κατά την διάρκεια της νύκτας για να τα φροντίσεις.
Δεν θα σε ταλαιπωρεί με καυγάδες και πάντοτε θα παραδέχεται πρώτη ότι είχε άδικο όταν θα έχετε μια διαφωνία.
Ποτέ δεν θα έχει πονοκέφαλο και θα σου προσφέρει οτιδήποτε και οποτεδήποτε τα χρειάζεσαι".

Ο Αδάμ ρώτησε τον Θεό: "Τί θα κοστίσει μια γυναίκα σαν κι αυτή;"
Ο Θεός απάντησε: "Ένα χέρι και ένα πόδι."
Έπειτα ο Αδάμ ρώτησε: "Τί μπορώ να πάρω με ένα πλευρό;"

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μία φορά η δασκάλα του Τοτού ζήτησε από τους μαθητές να γράψουν μία εργασία για το πώς γίνονται τα παιδιά. Ο Τοτός μόλις πήγε στο σπίτι του επειδή δεν ήξερε πως γίνονται ρώτησε την μητέρα του.
Η μάνα του επειδή ντρεπόταν, του είπε ότι έτσι όπως πέρνεις την πατάτα και την ανοίγεις έτσι γίνονται και τα παιδιά.
Ο Τοτός πήρε μία πατάτα για να τη δείξει στην κυρία.
Την επόμενη μέρα στο σχολείο η κυρία ρώτησε τον Τοτό.
-Τοτέ παιδί μου για πες μας πως γίνονται τα παιδιά;
-Μισό λεπτό κυρία να σας δείξω.
-Οχι, όχι λέει η δασκάλα μην μας δείξεις!
Τότε απαντά ο Τοτός.
-Ααα κυρία, να την τρώτε σας αρέσει, να την βλέπετε δεν σας αρέσει...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο Τοτός με τον πατέρα του κάθονται στο σαλόνι. Λέει ο μπαμπάς στον Τοτό:
- Πήγαινε στο υπνοδωμάτιο και φέρε μου τις παντόφλες μου.
Στο υπνοδωμάιτο κάθονται η αδερφή του Τοτού και μια φίλη της. Μπαίνοντας μέσα λέει ο Τοτός
- Ο μπαμπάς μου είπε να σας δείρω και τις δύο!
Η αδερφή του:
- Φύγε από δω ρε κωλόπαιδο!
- Δε με πιστεύεις; Άκου (και φωνάζει στον πατέρα του:) Πατέρααα! Την μίαααα;
- Και τις δύο ρε βλάκα!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ήταν ο Τοτός και μπαίνει τρέχοντας μέσα στο σπίτι του και λέει:
- Μαμά, μαμά, πήγαινε γρήγορα στο μπουρδέλο.
Μπάμ!! τρώει μία σφαλιάρα από την μαμά.
Πάει τρέχοντας στον μπαμπά:
- Μπαμπά, μπαμπά, πήγαινε γρήγορα στο μπουρδέλο.
Μπάμ!! τρώει μία σφαλιάρα και από τον μπαμπά.
Πάει τρέχοντας στην γιαγιά:
- Γιαγιά, γιαγιά, πήγαινε γρήγορα στο μπουρδέλο.
Μπάαμ!! τρώει μία με την μαγκούρα και από την γιαγιά...
-Αμάν μωρέ, λέει αγανακτισμένος ο Τοτός. Τι με βαράτε όλοι σας; Είναι αναίσθητος ο παππούς στο μπουρδέλο!!

ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ...ΤΑ ΣΠΑΣΑΜΕ;;Η ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ;;Η ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΚΟΡΥΦΗ ΚΑΝΕΛΑ;;Η ΕΒΡΕΞΕ ΜΕ ΤΟ ΤΟΥΛΟΥΜΙ;;

Τα σπάσαμε

Οι αρχαίοι Μακεδόνες, την παραμονή του γάμου τους, έβγαιναν με φίλους στο κυνήγι, στο οποίο έπρεπε απαραίτητα να σκοτώσουν ένα αγριογούρουνο, για να το προσφέρουν σαν δώρο στη νύφη. Οι Θρακιώτες, πάλι, την ημέρα του γάμου τους, έπρεπε να ημερέψουν ένα άγριο άλογο, από τα γνωστά θρακικά άλογα, που την παλιά εποχή θεωρούνταν τα πιο άγρια του κόσμου.

Αλλά το πιο παράξενο έθιμο που κρατάει από τα αρχαιότατα μινωικά χρόνια, είναι των Κρητικών. Από την παραμονή του γάμου τους οι Κρητικοί συγκέντρωναν σε ένα μεγάλο δωμάτιο διάφορα πήλινα βάζα κι ενώ τραγουδούσαν και χόρευαν, τα έσπαζαν ένα ένα. Η συνήθεια αυτή με τον καιρό, γενικεύτηκε σε όλη την Ελλάδα κι έτσι σήμερα όχι μονάχα σε γάμους, αλλά και σε κάθε είδους διασκέδαση, οι Έλληνες τους αρέσει πάνω στον ενθουσιασμό τους να σπάνε ποτήρια και πιάτα. Από αυτό άλλωστε, βγήκε η φράση «τα σπάσαμε» που τη λέμε μετά από κάθε διασκέδαση.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αυτός είναι για τα πανηγύρια
Την εποχή που δεν υπήρχαν ειδικά ιδρύματα για τους ψυχοπαθείς, τους έπαιρναν οι δικοί τους και τους πήγαιναν στις εκκλησίες ή στα μοναστήρια: εκεί αφού τους έδεναν με αλυσίδα σ’ ένα δέντρο ή κούτσουρο, έλεγαν του παπά ή του καλόγερου να τους διαβάσει μια ευχή. Συνήθως, οι συγγενείς των ψυχοπαθών τούς μετέφεραν στις εκκλησίες την ημέρα που γιόρταζε ο άγιος της εκκλησίας, δηλαδή τη μέρα εκείνη που ο ναός είχε γι’ αυτή την αιτία πανηγύρι.

Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, για κάποιον που δεν είναι στα καλά του λέμε: αυτός είναι για τα πανηγύρια ή για το κούτσουρο ή για το νάρθηκα, αφού η συνηθισμένη θέση που τοποθετούσαν τους αρρώστους αυτούς ήταν ο νάρθηκας των εκκλησιών.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα
Ίσως η χαρακτηριστικότερη πρόταση για την περιγραφή της ασυναρτησίας. Σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες, η πραγματική μορφή της φράσης είναι: "Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή καν' έλα'', που σημαίνει: έρχομαι από την Κωνσταντινούπολη και σε προσκαλώ να έρθεις στην κορυφή. Αποτελούσε μήνυμα των Σταυροφόρων, όταν επέστρεφαν από την κατακτημένη πλέον Κωνσταντινούπολη και καθόριζαν ως σημείο συνάντησης τους την κορυφή του λόφου. Όσο για την συνέχεια της φράσης...
"και βγάζω το καπέλο μου να μη βραχεί η ομπρέλα μου", φαίνεται ότι αποτελεί νεότερη προσθήκη όσων δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι σχέση είχε η Πόλη με την κανέλα.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
γιατί...
λέμε τη φράση «Έβρεξε με το τουλούμι»;

Στα ορεινά χωριά, τα παλιά χρόνια, όταν δεν ήταν εύκολο για τους κατοίκους να έχουν στάμνες, αποθήκευαν το νερό στα ασκιά, τα «τουλούμια» όπως λέγονται στα τουρκικά. Έτσι, όταν ήθελαν να αδειάσουν το νερό από το «τουλούμι», αυτό έπεφτε μπόλικο, όπως όταν βρέχει καταρρακτωδώς. Σύμφωνα με μία εκδοχή, οι Τούρκοι που είχαν δημιουργήσει πυροσβεστική υπηρεσία, με πρότυπο τα ελληνικά, εβραϊκά και ρωμαϊκά πυροσβεστικά σώματα της τότε εποχής, όταν ήθελαν να σβήσουν κάποια πυρκαγιά χρησιμοποιούσαν πρωτόγονες αντλίες και – σύμφωνα με όσα αναφέρει ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Τάκης Νατσούλης στο βιβλίο του «Λέξεις και Φράσεις Παροιμιώδεις» (Εκδόσεις Σμυρνιωτάκης) – για την πίεση του νερού είχαν ασκιά, τα λεγόμενα «τουλούμια», που βοηθούσαν να εκτοξεύεται άφθονο νερό. Από αυτό βγήκε και η φράση «Έβρεξε με το τουλούμι».

25 ΜΑΡΤΙΟΥ ΔΙΠΛΗ ΓΙΟΡΤΗ.ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ.

Στις 25 Μαρτίου γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, που είναι μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της Χριστιανοσύνης.
Γιορτάζουμε την αναγγελία της χαρμόσυνης είδησης, που έφερε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στην Παναγία, ότι μέσω αυτής θα ενσαρκωθεί ο Υιός του Θεού: «Ιδού νυν ευαγγελίζομαι χαράν μεγάλην» της είπε ο Αρχάγγελος.
Από αυτό το σημείο ξεκίνησε η σωτηρία της ανθρωπότητας.
Το απολυτίκιο της γιορτής μας λέει:
«Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον
Και του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις.
Ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου γίνεται
Και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται.
Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν,
Χαίρε, Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου».

Περιγράφεται στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο 1:26-38.

------------------------------------------------------------------------------------------

Η 25η Μαρτίου είναι επίσης και Εθνική Γιορτή για την Ελλάδα, η οποία καθιερώθηκε με το διάταγμα 980, στις 15 Μαρτίου 1938.
Τιμούμε τους ήρωες της Επανάστασης του 1821. Αυτούς που έδωσαν τη ζωή τους ώστε η Ελλάδα να είναι μία ελεύθερη χώρα.

------------------------------------------------------------------------------------------
25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1932 Η ΦΛΟΓΑ ΤΟΥ ΚΑΝΤΗΛΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓ ΛΑΥΡΑΣ ΑΝΑΨΕ ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ.

25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2010
Η ΙΔΙΑ ΦΛΟΓΑ ΚΑΙΕΙ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΣΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.
ΜΙΚΡΗ.ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΦΛΟΓΑ,ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΤΟΣΑ ΦΩΤΑ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ,ΜΕΓΑΛΗ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑ ΑΝ ΚΑΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΖΕΣΤΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΛΟΓΑ ΤΩΝ ΑΚΟΙΜΗΤΩΝ ΙΔΑΝΙΚΩΝ ΤΟΥ.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
25η ΜΑΡΤΙΟΥ (ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ)Αρ.Βαλαωρίτης

ΜΕ ΜΙΑΣ ΑΝΟΙΓΕΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ,ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΜΕΡΙΑΖΟΥΝ,
ΟΙ ΚΟΣΜΟΙ ΕΜΕΙΝΑΝΕ ΒΟΥΒΟΙ,ΠΑΡΑΛΥΤΟΙ ΚΟΙΤΑΖΟΥΝ,
ΜΙΑ ΦΛΟΓ ΑΣΤΡΑΦΤΕΙ…ΑΚΟΥΟΝΤΑΙ ΨΑΛΜΟΙ ΚΑΙ ΜΕΛΩΔΙΑ..
ΠΕΤΑΕΙ ΕΝ ΑΣΤΡΟ..ΣΤΑΜΑΤΑ ΕΜΠΡΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ.
ΧΑΙΡΕ ,ΤΗΣ ΛΕΕΙ,ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΕ,ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ,ΧΑΙΡΕ!
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΣΕ.ΧΑΙΡΕ,ΜΑΡΙΑ ΧΑΙΡΕ!

ΕΠΕΡΑΣΑΝ ΧΡΟΝΟΙ ΠΟΛΛΟΙ..ΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΣΑΝ ΕΚΕΙΝΗ
ΑΣΤΡΑΦΤΕΙ ΠΑΛΙ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ..ΣΤΗΝ ΕΡΜΗ ΤΗΣ ΤΗΝ ΚΛΙΝΗ
ΛΗΣΜΟΝΗΜΕΝΗ,ΟΛΑΡΦΑΝΗ,ΧΛΩΜΗ ΚΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΗ,
ΜΙΑ ΚΟΡΗ ΠΑΝΤΑ ΤΗΚΕΤΑΙ ,ΣΤΕΝΑΖΕΙ ΑΛΥΣΩΜΕΝΗ,
ΤΑ ΣΙΔΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΤΑΡΑΓΑ,ΣΚΟΤΑΔΙ ΟΛΟΓΥΡΑ ΤΗΣ.
Η ΚΑΤΑΦΡΟΝΙΑ,Η ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΣΕΠΟΥΝ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΤΗΣ.

ΤΡΕΜΕΙ ΜΕ ΜΙΑΣ Η ΦΥΛΑΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΠΛΑΤΗ Η ΘΥΡΙΔΑ
ΦΕΓΓΕΙ ΚΙ ΑΦΗΝΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑ ΕΝ ΑΣΤΡΟ,ΜΙΑΝ ΑΧΤΙΔΑ,
Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΣΤΑΘΗΚΕ,ΔΙΠΛΩΝΕΙ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΟΥ….
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΣΕ,ΕΛΛΑΣ ΑΝΑΣΤΑ,ΧΑΙΡΕ!!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------


TI HTAN TO EIΚΟΣΙΕΝΑ;
ΚΑΙ ΠΩΣ;
ΝΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΕΙ Ο ΤΟΥΡΚΟΣ!
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ!
Ο ΕΥΡΩΠΑΙΟΣ ΝΑ ΤΟ ΧΩΝΕΨΕΙ ΠΩΣ!
ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΟΥ 21 ΟΥ ΑΙΩΝΑ
ΣΕ ΠΟΙΑ ΑΝΤΕΝΑ ΝΑ ΤΟ ΠΙΑΣΕΙ;
ΣΕ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΚΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΕΣ ΝΑ ΤΟ ΠΕΡΑΣΕΙ
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟ ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ!....

ΑΡΧΙΖΕΤΕ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΕΤΣΙ

------------------------------------------------------------------------------------------
Ήταν 3 φίλες οι οποίες πέθαναν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Φτάνουν στις πύλες του Παραδείσου και ο Αγιος Πέτρος...ρωτάει την πρώτη:
- Πόσες φορές έχεις απατήσει τον άντρα σου;
- Μια-δυο.
- Βάλτε τη στο ασημένιο δωμάτιο
Ρωτάει τη δεύτερη:
- Εσύ ποσες φορές έχεις απατήσει τον άντρα σου;
- Καμία.
- Εύγε. Βάλτε τη στο χρυσό δωμάτιο
Ρωτάει και την τρίτη:
- Εσύ πόσες φορές έχεις απατήσει τον άντρα σου;
- Α! Εγώ όσες φορές μου ζητήθηκε, το έκανα.
- Αυτή βαλτε τη στο δικό μου δωμάτιο!
------------------------------------------------------------------------------------------

Ο νεαρός σύζυγος ρωτάει την ακόμη πιο νέα γυναίκα του:
- Πριν με γνώρισεις, με πόσους άνδρες είχες κάνει σχέση;
Η γυναίκα δεν απαντάει. Η ώρα περνάει κι ο σύζυγος αρχίζει να φοβάται ότι η ερώτηση του την προσέβαλε.
- Γιατί δεν μιλάς; Μήπως σε έφερα σε δύσκολη θέση αγάπη μου;
Κι εκείνη του απαντά:
- Όχι καλέ. Απλά μετράω......…

------------------------------------------------------------------------------------------

Η κυρία είναι στο κρεβάτι με τον εραστή της. Ξαφνικά ακούν το αυτοκίνητο του συζύγου να παρκάρει έξω απ’ το σπίτι. Ο εραστής τρέχει πανικόβλητος να κρυφτεί. Η κυρία, πιο ψύχραιμη, του λέει:
- Πήγαινε στη γωνία και κάτσε ακίνητος!
- Μα…
- Δεν έχει μα! Κάτσε εκεί που σου λέω!
Πηγαίνει στο μπάνιο και φέρνει baby-oil και ταλκ. Τον πασαλείβει με το λάδι, τον πασπαλίζει ολόκληρο με ταλκ και του λέει:
- Κάτσε ακίνητος και κάνε το άγαλμα!
- Μα…
- Κάνε το άγαλμα, που σου λέω, αλλιώς μας έσφαξε και τους δυο!
Μπαίνει ο σύζυγος και βλέπει το “άγαλμα”.
- Τί είναι αυτό Μαρία;
- Α, τίποτε! Είχα πάει στους Παπαδοπουλαίους το Σαββατοκύριακο κι είχαν ένα τέτοιο άγαλμα και το ζήλεψα. Δεν σε πειράζει που πήρα κι εγώ ε;
- Α μπα, τί να με πειράξει;
Έκατσαν, έφαγαν, είδαν τηλεόραση και κάποια στιγμή έπεσαν για ύπνο. Λίγο αφού ξάπλωσαν, ο σύζυγος σηκώνεται, πάει στην κουζίνα, ανοίγει το ψυγείο, φτιάχνει ένα σάντουιτς, παίρνει και μια μπύρα και πάει στο “άγαλμα”.
- Έλα ρε, φάε, πιες!
Ο εραστής παγώνει απ’ το φόβο του.
-Έλα ρε, φάε κάτι! Εγώ τρεις μέρες έκανα το άγαλμα στους Παπαδοπουλαίους κι ούτε ένα ποτήρι νερό δεν μου έδωσαν!

------------------------------------------------------------------------------------------


Δύο φίλες είχαν πάει σε μια καφετέρια για να μιλήσουν. Ξαφνικά λέει η μία στην άλλη:
- Άκου να δείς τί έγινε χτες το βράδυ. Γύρισε ο Γιάννης μου από την δουλειά του κατακουρασμένος και του λέω: “Γιάννη, πήγαινε να κάνεις μπάνιο και μόλις βγεις σου έχω μια έκπληξη!” Χωρίς να ρωτήσει πολλά πάει για μπάνιο και μόλις βγαίνει, του τραβάω την πετσέτα, του τα πιάνω και του λέω: “Γιάννη μου γιατί σου είναι κρύα; Έλα να στα ζεστάνω εγώ!” Και μετά στο σπίτι έγινε κόλαση!
Λέει τότε κι η φίλη της:
- Αφού είναι εγγυημένο, θα το κάνω και εγώ!
Ξανασυναντιούνται την επόμενη μέρα και βλέπει την φίλη της με μαυρισμένο το μάτι και μες στις μελανιές και τη ρωτάει:
- Τί έγινε μωρή και είσαι έτσι; Δεν έκανες ό,τι σου είπα;
- Ό,τι μου είπες έκανα… Γύρισε ο Κώστας μου απο την δουλειά κατακουρασμένος και του είπα: “Τι έχεις Κώστα μου και είσαι έτσι; Πήγαινε και κάνε ένα μπάνιο και μετά σου έχω μια έκπληξη!” Βγαίνει από το μπάνιο, του τραβάω την πετσέτα και του λέω: “Γιατί Κώστα μου, σου είναι ζεστά; Του Γιάννη ήταν κρύα!!!!!!!!

-----------------------------------------------------------------------------------------


Γυναίκα, αποφάσισα να ξενιτευτώ. Εδώ διαβάζω ότι στη Σουηδία το κράτος πληρώνει με 500 ευρώ τη σεξουαλική επαφή με τις Σουηδέζες, για να χτυπηθεί η υπογεννητικότητα", λέει με κομπασμό ο σύζυγος.

Και η γυναίκα του όλο... κακία, απαντά:

"Να πας, αγάπη μου, και να σε δω πώς θα τη βγάζεις με 500 ευρώ το μήνα στη Σουηδία!".

------------------------------------------------------------------------------------------

Ήταν ένα ζευγάρι όπου ο άντρας είχε να το κάνει με τη γυναίκα του 5 χρόνια. Πήγε μια μέρα χαρούμενος στο σπίτι του και λέει στη γυναίκα του:

- Γυναίκα κλείσε πόρτες, παράθυρα και κουρτίνες και έλα στην κρεβατοκάμαρα να σου δείξω κάτι!

Πάει η γυναίκα χαρούμενη να κλείσει τα πάντα και άρχισε να γδύνεται γρήγορα γιατί νόμιζε ότι ο άντρας της κάτι καλο θα της ζήταγε. Μετά πάει στον άντρα της και του λέει:

- Ήρθα.

Και τότε στο απόλυτο σκοτάδι ο άντρας της της λέει:

- Κοίτα! Πήρα ρολόι με φωτάκι!

------------------------------------------------------------------------------------------

Ωχ, τι έπαθα! Λέει μια κοκκινομάλλα στη ξανθιά φίλη της.

- Τι συμβαίνει; ρωτάει η ξανθιά.

- Κοίτα απέναντι στο ανθοπωλείο, ο φίλος μου αγοράζει λουλούδια, απαντά η κοκκινομάλλα.

- Και φοβάσαι ότι τα αγοράζει για κάποια άλλη;

- Όχι, λέει η κοκκινομάλλα, ξέρω ότι τα παίρνει για μένα αλλά να, όταν μου παίρνει λουλούδια ξέρω ότι θα είμαι για τρεις μέρες ανάσκελα με τα πόδια ψηλά!

- Γιατί, ρωτάει η ξανθιά, δεν έχετε βάζο;

------------------------------------------------------------------------------------------

ΙΣΤΟΡΙΕΣ --ΜΥΘΟΙ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ.ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ;;

Το παραμύθι της ελιάς

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε σε μια φτωχογειτονιά ένα φτωχό μα πολύ καλόκαρδο κορίτσι που το έλεγαν Ελιά.

Κάθε μέρα η Ελιά γύριζε τη γειτονιά της, έβλεπε τον κόσμο να ζει φτωχός και δυστυχισμένος και γύριζε στο σπίτι της πολύ στενοχωρημένη.

Κάτι πρέπει να κάνω να τους βοηθήσω, σκεφτόταν. Κι από την άλλη μέρα κιόλας άρχισε. Βγήκε στη γειτονιά, κράτησε τα παιδιά της γειτόνισσας για να πάει να δουλέψει και να μπορεί να φέρει στα παιδιά της λίγο φαΐ.

Μια άλλη μέρα πήγε στη γριούλα που ήταν άρρωστη, της μαγείρεψε, της σκούπισε το σπίτι, την έπλυνε, την ταΐσε. Την άλλη μέρα πάλι έβγαλε τον παράλυτο γέρο με το καρότσι του βόλτα, για να πάρει αέρα και ήλιο.

Τα βράδια γύριζε κατάκοπη, μα ευχαριστημένη που είχε καταφέρει να δώσει λίγη χαρά στους φτωχούς ανθρώπους.

Οι μέρες περνούσαν κι η Ελιά όλο δούλευε, όσο αδυνάτιζε. Μα έβλεπε πως ότι κι αν έκανε, ο κόσμος ήταν πάντα φτωχός και δυστυχισμένος.
Αυτό τη στενοχωρούσε πάρα πολύ κι έτσι στενοχωρημένη κάθισε στην αυλή του σπιτιού της και συλλογιζόταν.

- Τι να κάνω, τι να κάνω. Δεν μπορώ να βλέπω τόση δυστυχία. * Το σπουργίτι που την είδε τόσο στενοχωρημένη - και που την αγαπούσε γιατί κάθε μέρα του έριχνε σπόρους και ψίχουλα - δεν άντεξε και πέταξε βαθιά στο δάσος.

Εκεί βρήκε την καλή νεράιδα και της είπε:
- Τρέξε, καλή νεράιδα, η Ελιά είναι πολύ στενοχωρημένη, χλωμή κι αδύνατη.

Η καλή νεράιδα ανήσυχη έτρεξε στην αυλή της Ελιάς και τη ρώτησε:
- Τι έχεις, Ελιά μου, κι είσαι τόσο λυπημένη;
- Αχ, καλή μου νεράιδα. Δεν μπορώ να βλέπω τόση φτώχεια και δυστυχία γύρω μου.
- Και τι θέλεις, δηλαδή;
- θέλω να τους γίνω χρήσιμη, θέλω να τους προσφέρω κάτι πολύτιμο που να τους δώσει ζωή και χαρά.

-Το θέλεις αλήθεια τόσο πολύ;

- Και βέβαια το θέλω, δε βλέπεις πως έλιωσα από τη στενοχώρια μου;

- Τότε σταμάτησε να στενοχωριέσαι, θα σε κάνω αυτό που θέλεις. Και τσουπ! την άγγιξε με το ραβδάκι της κι αμέσως η Ελιά έγινε ένα μεγάλο δέντρο, που έβγαλε φύλλα, λουλουδάκια άσπρα, που έγιναν ελιές πράσινες, μωβ, μαύρες.
Έπεσαν στη γη, τα κουκούτσια φύτρωσαν, έγιναν δεντράκια και σχημάτισαν ένα μεγάλο ελαιώνα.

Ήρθαν οι γείτονες, μάζεψαν τις ελιές, έβγαλαν λάδι, έφαγαν, χόρτασαν, ρόδισαν τα μαγουλά τους, ζωήρεψαν κι άρχισαν να χαμογελούν και να ζουν ευτυχισμένοι.

Για να ευχαριστήσουν την ελιά και να της δείξουν την αγάπη τους, πήραν το λάδι τους, το έβαλαν στο καντήλι, για να θυμίζουν στην Παναγιά και στο Χριστό, την καλοσύνη της ελιάς και την αγάπη της για τον κόσμο.

Κι η Παναγιά με τη σειρά της την ευλόγησε. Κι ο Χριστός κάτω απ' την ελιά ήρθε και ξεκουράστηκε.

Κι εκείνη καμάρωνε ευχαριστημένη στη μέση στον ελαιώνα και φρόντιζε, όταν έρχονται οι άνθρωποι να τη μαζέψουν να 'ναι γεμάτη ελιές, να χορταίνουν οι φτωχοί, και να φωτίζονται απ' τις καντήλες όλες οι εκκλησιές.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Πλούτος, Ευτυχία και Αγάπη

Μια φορά και ένα καιρό
μια γυναίκα φρόντιζε τον κήπο του σπιτιού της,
όταν ξαφνικά βλέπει τρεις γέροντες, φορτωμένους με τις εμπειρίες της ζωής, να την πλησιάζουν στην είσοδο του σπιτιού.
Παρ' όλο που δεν τους γνώριζε, τους είπε:

-Δεν σας γνωρίζω, όμως πρέπει να πεινάτε. Περάστε, αν θέλετε, να φάτε κάτι.

Αυτοί την ρωτάνε:

- Ο άντρας σου είναι στο σπίτι;

- Όχι, δεν είναι εδώ, απάντησε εκείνη.

- Τότε δεν μπορούμε να έρθουμε, της λένε οι γέροντες.

Όταν επιστρέφει ο σύζυγος, η γυναίκα του περιγράφει το περιστατικό.

- Ας έρθουν τώρα που επέστρεψα!

Η γυναίκα βγαίνει έξω να προσκαλέσει ξανά τους γέροντες στο τραπέζι, μιας και ήταν ακόμη εκεί.

- Δεν μπορούμε να έρθουμε όλοι μαζί, της λένε οι τρεις γέροντες

Η γυναίκα, έκπληκτη, τους ρωτά γιατί !

Ο πρώτος, λοιπόν, από τους τρεις της εξηγεί ξεκινώντας να της συστήνεται:

Είμαι ο Πλούτος, της λέει.

Της συστήνει, μετά, τον δεύτερο που είναι η Ευτυχία.

Και, τέλος, τον τρίτο που είναι η Αγάπη.

Τώρα, της λένε, πήγαινε στον άντρα σου και διαλέξτε ποιος από τους τρεις μας θα έρθει να φάει μαζί σας.

Η γυναίκα επιστρέφει στο σπίτι και διηγείται στον άντρα της αυτά που της είπαν οι γέροντες.

Ο άντρας ενθουσιάζεται και λέει:

-Τι τυχεροί που είμαστε! Να έρθει ο Πλούτος! Έτσι θα έχουμε όλα όσα επιθυμούμε!

Η σύζυγός του όμως δε συμφωνούσε:

-Και γιατί να μην έχουμε τη χαρά της Ευτυχίας;

Η κόρη τους που άκουγε από μια γωνιά, τότε, τους λέει:

-Δε θα'ταν καλύτερα να καλούσαμε την Αγάπη;
Το σπίτι μας θα είναι πάντα γεμάτο αγάπη!

-Ας ακούσουμε αυτό που λέει η κόρη μας,

λέει ο σύζυγος στη γυναίκα του.

-Πήγαινε έξω και πες στην Αγάπη να περάσει στο σπιτικό μας.

Η γυναίκα βγαίνει έξω και ρωτά:

-Ποιος από εσάς είναι η Αγάπη; Ας έρθει να δειπνήσει μαζί μας.

Η Αγάπη τότε ξεκινά να προχωρά προς το σπίτι και οι δύο άλλοι να τον ακολουθούν!

Έκπληκτη η γυναίκα,

ρωτά τον Πλούτο και την Ευτυχία:

-Εγώ κάλεσα μόνο την Αγάπη.
Γιατί έρχεστε κι εσείς;

Και απαντούν κι οι τρεις γέροντες μαζί:

- Αν είχες καλέσει τον Πλούτο ή την Ευτυχία, οι άλλοι δύο θα έμεναν απέξω. Τώρα όμως που κάλεσες την Αγάπη, όπου πάει η Αγάπη, πάμε κι εμείς μαζί της!-

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η δύναμη της θέλησης

Κάποτε ο Πλάτωνας πήγε στο Σωκράτη και τον ρώτησε τι θα
χρειαζόταν να κάνει για να είναι σίγουρος ότι θα πετύχει εκείνο
που θέλει.

Ο Σωκράτης τον πήγε σε μια Λίμνη και του βούτηξε
το κεφάλι μέσα στο νερό για πολύ ώρα.

Στο τέλος 0 Πλάτωνας, απελπισμένους
και κοντεύοντας να σκάσει, κατάφερε να του ξεφύγει και να τινάξει
το κεφάλι του έξω φωνάζοντας.

-Τι κάνεις εκεί? Πας να με σκοτώσεις?

Ο Σωκράτης αποκρίθηκε ήρεμα

- Όταν θα θέλεις κάτι με την ίδια λαχτάρα
που ήθελες αυτή την ανάσα, τότε να ξέρεις πως θα το πετύχεις.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Το Κυπαρίσσι στη μυθολογία

Ο Κυπάρισσος ήταν ένας πανέμορφος νέος από την Κέα,
που κρατούσε από σπουδαία γενιά.
Ήταν γιος του Τήλεφου και εγγονός του ημίθεου Ηρακλή.
Αυτός λοιπόν ο νέος ήταν τόσο όμορφος, που ακόμη και οι αρχαίοι θεοί όπως ο Απόλλωνας και ο Ζέφυρος του είχαν αδυναμία.
Ο Κυπάρισσος είχε σαν συντροφιά ένα εξημερωμένο ελάφι που αγαπούσε πολύ.
Κάποια καλοκαιρινή μέρα σκότωσε το ελάφι από απροσεξία με το ακόντιό του.
Από την απελπισία του θέλησε να πεθάνει και το ζητούσε επίμονα από τους θεούς.
Ο Απόλλωνας και ο Ζέφυρος, δεν πραγματοποίησαν την επιθυμία του
αλλά τον μεταμόρφωσαν σε δέντρο, το κυπαρίσσι.
Το δένδρο αφιερώθηκε στον Πλούτωνα, το θεό των νεκρών και είναι
έμβλημα πένθους.
Από τότε το κυπαρίσσι συμβολίζει τη θλίψη.
Μέχρι σήμερα οι άνθρωποι φυτεύουν στα κοιμητήρια ψηλόλιγνα κυπαρίσσια, σύμβολα αιώνιας θλίψης

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

Mια φορά κι ένα καιρό, υπήρχε ένα νησί στο οποίο ζούσαν όλα τα συναισθήματα. Εκεί ζούσαν η Ευτυχία, η Λύπη, η Γνώση, η Αγάπη και όλα τα άλλα συναισθήματα.
Μια μέρα έμαθαν ότι το νησί τους θα βούλιαζε και έτσι όλοι επισκεύασαν τις βάρκες τους και άρχισαν να φεύγουν.
Η Αγάπη ήταν η μόνη που έμεινε πίσω. Ηθελε να αντέξει μέχρι την τελευταία στιγμή.
Οταν το νησί άρχισε να βυθίζεται, η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια. Βλέπει τον Πλούτο που περνούσε με μιά λαμπρή θαλαμηγό.
Η Αγάπη τον ρωτάει :
- «Πλούτε μπορείς να με πάρεις μαζί σου;»,
- «Οχι, δεν μπορώ» απάντησε ο πλούτος.
- «Εχω ασήμι και χρυσάφι στο σκάφος μου και δεν υπάρχει χώρος για σένα».
Η Αγάπη τότε αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια από την Αλαζονία που επίσης περνούσε από μπροστά της σε ένα πανέμορφο σκάφος.
- «Σε παρακαλώ βοήθησέ με» είπε η Αγάπη.
- «Δεν μπορώ να σε βοηθήσω Αγάπη. Είσαι μούσκεμα και θα μου χαλάσεις το όμορφο σκάφος μου» της απάντησε η Αλαζονία.
Η Λύπη ήταν πιό πέρα και έτσι η Αγάπη αποφάσισε να ζητήσει από αυτήν βοήθεια.
- «Λύπη άφησέ με να έρθω μαζί σου»
- «Ω Αγάπη, είμαι τόσο λυπημένη που θέλω να μείνω μόνη μου» είπε η Λύπη.
Η Ευτυχία πέρασε μπροστά από την Αγάπη αλλά και αυτή δεν της έδωσε σημασία.
Ηταν τόσο ευτυχισμένη, που ούτε καν άκουσε την Αγάπη να ζητά βοήθεια. Ξαφνικά ακούστηκε μια φωνή.
- «Αγάπη, έλα προς εδώ. Θα σε πάρω εγώ μαζί μου».
Ηταν ένας πολύ ηλικιωμένος κύριος που η Αγάπη δεν γνώριζε, αλλά ήταν γεμάτη από τέτοια ευγνωμοσύνη, που ξέχασε να ρωτήσει το όνομά του. Οταν έφτασαν στην στεριά ο κύριος έφυγε και πήγε στο δρόμο του.
Η Αγάπη γνωρίζοντας πόσα χρωστούσε στον κύριο που τη βοήθησε ρώτησε τη Γνώση,
- « Γνώση, ποιός με βοήθησε;»
- « Ο Χρόνος» της απάντησε η Γνώση.
- «Ο Χρόνος;» ρώτησε η Αγάπη. «Γιατί με βοήθησε ο Χρόνος;»
Τότε η Γνώση χαμογέλασε και με βαθιά σοφία της είπε:
- « Μόνο ο Χρόνος μπορεί να καταλάβει πόσο μεγάλη σημασία έχει η Αγάπη

ΜΕΤΑΔΩΣΤΕ ΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΚΑΙ ΞΕΚΙΝΗΣΤΕ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!

Συζητάνε τρεις υπάλληλοι, ένας από Τράπεζα Γερμανίας, ένας από Τράπεζα Ιταλίας, και ένας από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας σχετικά με το τι θα κάνουν όταν βγούν σε σύνταξη με τα λεφτά που θα έχουν καταφέρει να βάλουν στην άκρη από τους μισθούς και τα bonus τόσων ετών προσφοράς στις εταιρείες τους. - Εγώ, λέει ο Γερμανός, θα αγοράσω ένα πύργο στη Μάνη που τον έχω βάλει στο μάτι από το τελευταίο ταξιδάκι μου, και θα αποσυρθώ εκεί. - Εγώ, λέει ο Ιταλός, θα αγοράσω ένα κτηματάκι στη νότια Ιταλία και θα βάλω αμπέλια. Πάντα μου άρεσε το κρασί. - Εγώ, λέει ο Έλληνας, θα αγοράσω ένα Hyundai Atos. - Καλά, λένε οι άλλοι δύο, και με τα υπόλοιπα λεφτά τι θα κάνεις; - Εεε, τα υπόλοιπα θα τα βάλει η μάνα μου.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Στη μέση της σχολικής περιόδου ένας πατέρας αποφασίζει να πάει στο γυμνάσιο να ρωτήσει για την πρόοδο του γιου του. Πρώτα βρίσκει τον καθηγητή των μαθηματικών. - Ποιος; Ο Τσακμακίδης; Χάλια αδιόρθωτα. Δευτέρα γυμνασίου και ακόμη δεν ξέρει πόσο κάνουν ένα και ένα. Απελπισμένος ο πατέρας, ρωτάει τον καθηγητή της γεωγραφίας. - Λυπάμαι κύριε, του λέει και αυτός, αλλά ο γιος σας είναι εντελώς ανεπίδεκτος μαθήσεως. Για να καταλάβετε δεν ξέρει ποια είναι η πρωτεύουσα της Ελλάδας. Καταστενοχωρημένος ο πατέρας, επιστρέφει στο σπίτι και μόλις γυρίζει ο γιος του, του λέει: - Έλα εδώ παιδί μου. Πόσο κάνουν ένα και ένα; - Τρία, απαντάει αυτός - Και ποια είναι η πρωτεύουσα της Ελλάδας; - Η Λάρισα! - Και αφού τα ξέρεις ρε βλάκα, γιατί δεν τα λες και στο σχολείο;!!!!!!!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Aμέσως μετά τον γάμο τους, λέει ο Γιώργος στη Μαρία: - Κάθε φορά που με απατάς, θα βάζεις έναν κόκκο ρυζιού στον κουμπαρά σου. Tο ίδιο θα κάνω κι εγώ και όταν έρθει η επέτειός μας θα τους ανοίξουμε. Όταν έρχεται η πρώτη τους επέτειος, η Μαρία λέει στον Γιώργο: - Για να δω αγάπη μου, πόσες φορές με απάτησες φέτος; Ανοίγει λοιπόν τον κουμπαρά του ο Γιώργος και βγάζει 7 κόκκους ρύζι. H Μαρία λέει ανακουφισμένη: - Αχ, τι καλό άντρα πού χω εγώ! Ανοίγουν και τον κουμπαρά της Μαρίας και βγάζουν έναν μόνο κόκκο ρύζι! O Γιώργος, ψιλοενοχλημένος λέει στη Μαρία: - Καλά, πήγες μόνο με έναν... Αλλά θέλω να μάθω με ποιόν! Και η Μαρία ατάραχη: - Αγάπη μου, θυμάσαι χτες που μου ζήτησες ρυζόγαλο; Ε, μας είχε σωθεί το ρύζι...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα πολύ μικρό χωριουδάκι ζούσε μια γεροντοκόρη, 85 Μαΐων, που ήταν ακόμη παρθένα, παρόλα τα χρονάκια της. Ήταν πολύ περήφανη για το γεγονός ότι δεν είχε χάσει την παρθενιά της και επειδή καταλάβαινε ότι δεν είχε πολύ να ζήσει ακόμη, πήγε και βρήκε το νεκροθάφτη και του είπε ότι η επιθυμία της ήταν, όταν πέθαινε, να γράφανε πάνω στην ταφόπλακα τα εξής: «Γεννήθηκε παρθένα, έζησε παρθένα και πέθανε παρθένα». Κανόνισε και τους λογαριασμούς της μαζί του και έφυγε. Όταν, μετά από ένα διάστημα, πέθανε η παρθένα, ο νεκροθάφτης είπε στους παραγιούς του τι ήθελε να της γράψουν πάνω στην ταφόπλακα κι έφυγε, για να τους αφήσει να κάνουν τη δουλειά. Επειδή όμως βαριόντουσαν εκείνοι και βρήκαν την επιγραφή πολύ μεγάλη, σκάλισαν πάνω στην πέτρα: «Επιστρέφεται χωρίς να ανοιχτεί».

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο Μήτσος ζούσε επάνω από το εστιατόριό του μόνο με το αγαπημένο του σκυλί. Μια ημέρα το σκυλί πέθανε και ο Μήτσος πήγε στον ιερέα της κοινότητας και ρώτησε: - Πατέρα, το σκυλί μου πέθανε. Θα μπορούσατε να κάνετε μία τελετή για το φτωχό μου ζώο; Ήταν όπως ένας γιος για μένα που δεν έχω άλλον κανένα. Ο παπά-Νίκος κούνησε το κεφάλι του και απάντησε: - Πολύ φοβάμαι ότι δεν μπορούμε να έχουμε τέτοιες υπηρεσίες για ένα ζώο στην εκκλησία. Αλλά, υπάρχει μια ενωτική εκκλησία στον επόμενο στενό, και ο Θεός ξέρει τι κάνουν εκεί. Ίσως εκεί κάνουν κάτι για το σκυλί σας.Ο Μήτσος είπε τότε: - Θα πάω αμέσως, παπά-Νίκο. Σκέφτεστε ότι $5.000 είναι αρκετά για την υπηρεσία;Ο πατέρας Νίκος αναφώνησε: - Κύριε Ελέησον! Βρε Μήτσο, γιατί δεν μου είπες ότι το σκυλί σου ήταν ελληνικό ορθόδοξο;
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ένας κοντός cowboy, γύρω στο 1.60, μπαίνει αγριεμένος στο σαλούν και χτυπώντας το χέρι του στο μπαρ ουρλιάζει:
- Ποιός από εσάς ρε, έβαψε το άλογό μου πράσινο;
Τότε πετάγεται ένας τύπος γύρω στα δύο μέτρα και 120 κιλά, τον βουτάει απ’τον γιακά, τον σηκώνει στη μούρη του και τον ρωτάει:
- Εγώ ρε! Τραβάς κανένα ζόρι;
Κι ο άλλος, πανικόβλητος και με τρεμάμενη φωνή του απαντά:
- Όχι ρε φίλε. Απλώς ήθελα να ρωτήσω πότε θα περάσεις το δεύτερο χέρι γιατί η μπογιά έχει σχεδόν στεγνώσει…
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Μέσα στο αεροπλάνο κάθονται δίπλα δίπλα ένας κύριος με μια γοητευτική κυρία .
Ο κύριος θέλοντας να ανοίξει κουβέντα την ρωτάει τι δουλειά κάνει .
Η κυρία του απαντάει ότι είναι καθηγήτρια Σεξολογίας και εξετάζει τις διαφορές που έχουν οι λαοί ανατομικά .
Ο κύριος της ζητάει να του δώσει ένα παράδειγμα .
Η κυρία του λέει :
" Οι Αιγύπτιοι την έχουν μεγάλη στο μήκος ενώ οι Κρητικοί χοντρή . . "
Και τότε ο κύριος λέει :
" Επιτρέψτε μου να συστηθώ . ΙΜΠΡΑΗΜ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗΣ .

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ο Μανωλης που γυριζει απο το ψαρεμα συνανταει τον φιλο του Κωστα που τυχαινει να γυριζει απο τοκυνηγι.-Τι εγινε ρε Μανωλη ρωταει ο Κωστας ειχαμε καμια επιτυχια σημερα?-Ασε Κωστα σημερα επιασα μια σαρδελα 12 κιλων αλλα επειδη την αφησα εκει διπλα μου μεχρι να φυγω ηρθαν κατι γατες και μου την φαγανε! Εσυ τι εκανες?-Να εγω ρε Μανωλη εκει που περπατουσα στο δασος βλεπω πισω απο ενα θαμνο κατι μαυρο να κουνιεται.Νομιζα οτι ειναι αγριογουρουνο και του δινω μια και παρτο κατω.-Σωπα ρε θηριο το σκωτωσες?-Το σκωτωσα αλλα τελικα δεν ηταν αγριογουρουνο αλλα καποιος που εκανε την αναγκη του.Το χειροτερο ομως ειναι οτι εκει που τον τραβουσα για να τον θαψω με ειδε ενα ζευγαρι που εκανε πικ-νικ.-Και τι εκανες ρε Κωστα παραδωθηκες?-Τι ειναι αυτα που λες φιλε μου τους ριχνω απο μια σφαιρα και αυτους και παρτους κατω.-Σωπα ρε Κωστα τι ειναι αυτα που μου λες?-Αυτα δεν ειναι τιποτα Μανωλη,οπως τους τραβουσα για να τους θαψω με ειδε ενα ολοκληρο λεοφορειο που ειχε σταματησει πιο πανω για να κανει ο οδηγος την αναγκη του..-Μη μου πεις ρε Κωστα οτι τους σκοτωσες και αυτους γιατι αρχιζω να μην σε πιστευω.-Κωστα μου αμα δεν κοψεις κανα κιλο απο την σαρδελα νομιζω πως δεν θα σταματησω να σκοτωνω!!!!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Γυρνάει ο ήρωας μας 7.00 το πρωί σπίτι του περπατώντας στα
νύχια και προσπαθώντας να μην κάνει τον παραμικρό θόρυβο, μονο και
μόνο για να βρεί τη σύζυγο του να τον περιμένει πίσω απο την
πόρτα.

-Που ήσουνα Σουπερμαν; 7 η ώρα το πρωί πήγε!

-Μα αγάπη μου δεν σου είχα πει οτι είχαμε συνέδριο με εκείνους τους
πολύ σημαντικούς πελάτες απο την Ιαπωνία;

-Καλά ρε Σούπερμαν μέχρι τί ώρα είχατε συνέδριο; 8.00; 9.00; Είναι 7 η
ώρα το πρωί!

-Ε, κουκλίτσα μου δεν θα πηγαίναμε τους πελάτες κάπου για ένα ποτό να
συζητήσουμε τους όρους της συμφωνίας καλύτερα;

-Εντάξει Σούπερμαν, τους πήγατε για ποτό μέχρι τις 10.00, αντε 10.30.
Μετά πού ήσουνα; Είναι 7 η ώρα το πρωί!

-Ρε αγαπούλα μου , για να γιορτάσουμε την συμφωνία μας πήγαμε σε μια
ταβέρνα να φάμε.

-Και μέχρι πότε Σούπερμαν είσασταν στην ταβέρνα; 12.00; 1.00; Έχει
πάει 7 το πρωί πια!!

-Μα είσαι σοβαρή; Ήρθανε οι άνθρωποι τόσο δρόμο απο την
Ιαπωνία και δεv θα τους πηγαίναμε στα μπουζούκια να γλεντήσουν;

-Αντε οτι κάτσατε στα μπουζούκια μεχρι τις 3.00,άντε 4.00. Μέχρι τώρα
πού ήσουν ρε Σούπερμαν;

-Ε ύστερα απο τόσα ξίδια ,καρδούλα μου, πήγαμε να φάμε ενα πατσά να
στρώσει το στομάχακι μας.

-Έστω οτι τρώγατε πατσά μέχρι τις 5.00-5.30 Σούπερμαν, έχει πάει 7.00
το πρωί πλέον.

-Μα, ύστερα ,φώς μου, πηγαμε για κουλούρι στην Ομόνοια και με την
κίνηση μέχρι να φτάσω εδώ πήγε 7.00. Πές μου όμως, γιατί με λές
Σούπερμαν συνέχεια;

-Γιατί μονο ο Σούπερμαν και εσύ φοράτε το σώβρακο έξω απο το παντελόνι

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΙΣΤΟΡΙΕΣ --ΜΥΘΟΙ ΣΑΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ.ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ;;

Το Καλάμι κι η Ελιά
-------------------------
Μια φορά δίπλα σε μια ελιά είχε φυτρώσει ένα καλάμι.
Η ελιά ήταν ένα μεγάλο και δυνατό δέντρο με πολλά κλαδιά που
κρατούσαν τα φύλλα τους όλη τη χρονιά και κάθε δυο χρόνια,
έγερναν από το βάρος του καρπού.

Το καλάμι πάλι ήτανε ψηλόλιγνο με καταπράσινα στενόμακρα φύλλα, με ωραιότατα παράξενα λουλούδια που έμοιαζαν με τσαμπιά κι είχανε το σχήμα του αδραχτιού.

Η ελιά καυχιόταν ολοένα:

-Τι είσαι συ μπροστά μου; έλεγε στο καλάμι
Εγώ είμαι ένα δέντρο μεγάλο, δυνατό, ευλογημένο. Οι άνθρωποι με λατρεύουν
γιατί τους δίνω τις ελιές και το λάδι μου, τους δίνω ξερόκλαδα για να ζεσταίνονται,
τους δίνω ξύλα για να φτιάχνουν ακριβά έπιπλα. Είμαι μεγάλη, ψηλή, γερή
και συ είσαι ένα αδύναμο πραγματάκι που λυγίζεις μπροστά σ' όλους τους ανέμους και τους προσκυνάς. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς έχεις την τόλμη να φυτρώνεις πλάι μου.

Το καημένο το καλάμι που ήταν από φυσικού του ντροπαλό, τα' άκουγε όλα αυτά και δεν έλεγε τίποτα κι ούτε και θύμωνε γιατί αυτό δεν είχε να καυχηθεί για τίποτα.

Ήρθε ένας χειμώνας όμως βαρύς κι άρχισε να φυσάει ένας αέρας δαιμονισμένος,
που χτυπούσε με μανία την ελιά ώσπου στο τέλος την ξερίζωσε.
Το καλάμι, με το πρώτο φύσημα του ανέμου, έγειρε, λυγερό όπως ήτανε,
προς το νερό κι έτσι ο άνεμος περνούσε από πάνω του χωρίς να το πειράξει.
Κι όταν η καταιγίδα σταμάτησε κι ο άνεμος έπαψε να φυσάει,
η ελιά απόμεινε πεσμένη στο χώμα και το καλάμι σηκώθηκε
πάλι όρθιο και λυγερό, όπως και πριν.

Βλέπετε, το καλάμι ήξερε να υποχωρεί εκεί που ένιωθε ότι δεν είχε δύναμη ν' αντισταθεί, ενώ η ελιά πλήρωσε με τη ζωή της την υπερηφάνειά της.(ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ)


------------------------------------------------------------------------------------------

Παράδεισος και Κόλαση
------------------------
Ένας νέος χριστιανός ήρθε στον Προφήτη Ηλία και τον παρακάλεσε να του πει για την Κόλαση και το Παράδεισο.
Ο Προφήτης δεν απάντησε, ενώ πήρε το χέρι του νεαρού χριστιανού και τον οδήγησε μέσα από σκοτεινούς παρόδους σ' ένα μεγάλο μέγαρο. Πίσω από μια σιδερένια πόρτα βρισκόταν μια μεγάλη αίθουσα γεμάτη κόσμο.
Είδε φτωχούς και πλούσιους ανθρώπους, οι μεν φορούσαν κουρέλια, οι δε ήταν
ντυμένοι με ακριβά και στολισμένα ρούχα. Στο κέντρο της αίθουσας, πάνω
από τη φωτιά στεκόταν ένα μεγάλο σκεύος όπου έβραζε η σούπα.
Γύρω από το σκεύος μαζεύτηκαν πολλοί πεινασμένοι με βαθουλωμένα μάγουλα και ά
γρια μάτια. Ο καθένας προσπαθούσε να πάρει λίγη σούπα.
Ο νέος χριστιανός, αντιλήφθηκε πως τα παράξενα κουτάλια τους με τα οποία προσπαθούσαν να φάνε, είχαν μήκος ίσα με τον άνθρωπο. Τα κουτάλια ήταν σιδερένια και μόνο ένα κοντό μέρος της λαβής ήταν ξύλινο, γι' αυτό ήταν πυρακτωμένα από τη ζεστή σούπα. Οι πεινασμένοι, σπρώχνοντας ο ένας τον άλλον, προσπαθούσαν να πάρουν με το κουτάλι σούπα. Με πολλές δυσκολίες μερικοί έβγαζαν τα βαριά κουτάλια τους γεμάτα σούπα, όμως επειδή ήταν τόσο μακριά, ακόμη και ο πιο δυνατός δε μπορούσε να φέρει το κουτάλι στο στόμα του. Ακόμα και οι πιο γρήγοροι έκαιγαν τα χέρια τους, το πρόσωπό τους ή έχυναν τη σούπα στους ώμους των άλλων.
Με βρισιές και ουρλιαχτά ορμούσαν ο ένας στον άλλον και χτυπούσαν τον συνάνθρωπό τους με τα κουτάλια, με τα οποία θα μπορούσαν να χορταίνουν.
Ο Προφήτης πήρε το χέρι του νεαρού και του είπε: "Αυτή είναι η Κόλαση".
Βγήκαν από την αίθουσα και σε λίγο οι άγριες φωνές δεν ακούγονταν.
Πέρασαν από πολλούς μακρινούς και σκοτεινούς διαδρόμους και τελικά βρεθήκανε σε μια άλλη αίθουσα. Και εδώ είχε πολύ κόσμο. Στη μέση της αίθουσας τα ίδια. Βρισκόταν ένα μεγάλο σκεύος με σούπα που έβραζε. Και εδώ ο καθένας είχε το ίδιο τεράστιο κουτάλι.
Όμως εδώ οι άνθρωποι ήταν μια χαρά. Μιλούσαν μεταξύ τους, γελούσαν και επίσης ακουγόταν κι ο ήχος του κουταλιού καθώς το έβαζαν και το έβγαζαν από τη σούπα. Κάθε φορά δίπλα στο σκεύος βρισκόταν δυο άτομα. Ό ένας έβγαζε το κουτάλι με σούπα και ταΐζε τον άλλον. Αν κάποιος δυσκολευόταν να σηκώσει το κουτάλι, τον βοηθούσε κάποιος άλλος και ο καθένας μπορούσε να φάει όσο ήθελε. Όταν το ένα ζευγάρι τελείωνε το γεύμα, ερχόταν το άλλο.
Ο Προφήτης Ηλίας είπε: "Εδώ είναι ο Παράδεισος".
------------------------------------------------------------------------------------------


Το υποτακτικό λιοντάρι
----------------------
Ο νεαρός καλόγερος, στεγνωμένος απ' τον ήλιο της ερήμου, με κομμένη την ανάσα, χτύπησε την πορτούλα του κελιού. Άνοιξε μετά από κάμποσα λεπτά και πρόβαλε το ψαρό κεφάλι του μοναχού Γεράσιμου. -Έλα μέσα παιδί μου, είπε.


Το καλογέρι μπήκε και κάθισε χαμηλά σε μια πέτρα. Ο Γέροντας του έδωσε νερό.


-Τι ζητάς τον ρώτησε.


-Να γίνω μοναχός .


-Η πρώτη μοναχική αρετή ποια είναι


-Η υπακοή.(Υ Π Α Κ Ο Η)


-Ναι. Και πώς θα τη μάθεις


-Ακολουθώντας σε.


-Πριν μ' ακολουθήσεις, παρακολούθησε έναν υποταχτικό, που έχω εδώ. Έρχεται στο μεσονυχτικό, στέκει έξω από την πόρτα μου και προσεύχεται μαζί μου.


Ο γέροντας Γεράσιμος χαμογέλασε αινιγματικά κι έδωσε ένα παξιμάδι στο νεαρό καλόγερο.


Τα μεσάνυχτα, πριν ν' αρχίσουν οι δυο καλόγεροι μαζί την ακολουθία, ο Γεράσιμος άνοιξε το παραθυράκι της πόρτας και είπε στο καλογέρι:


-Έλα να δεις


Εκείνος πλησίασε κι είδε στο φως του φεγγαριού να' ρχεται ένα λιοντάρι με αργό μεγαλόπρεπο βήμα, να σκύβει το κεφάλι μπρος στην πόρτα κι έπειτα να κάθεται. Το καλογέρι εθαύμασε.

Το πρωί όταν σηκώθηκαν από τον μικρό τους ύπνο, το λιοντάρι είχε φύγει. Ο γέροντας φόρτωσε τις στάμνες στο γαϊδουράκι και πήγε στο ποτάμι να φέρει νερό. Σαν γύρισε, σφύριξε και αμέσως παρουσιάστηκε το λιοντάρι πίσω από τους βράχους. Πλησίασε, έσκυψε το κεφάλι πάλι μπρος στον γέροντα.


-Άντε στο διακόνημα σου, είπε ο γέροντας Γεράσιμος.


Μπρος το γαϊδούρι , πίσω το λιοντάρι, απομακρύνθηκαν. Το καλογέρι τρόμαξε.


-Τι κάνεις γέροντα! Θα το φάει το γαϊδούρι!


Μη φοβάσαι παιδί μου, θα δεις.


Το μεσημέρι, γύρισε το γαϊδουράκι με τη συνοδεία του λιονταριού. Έσκυψε ο Λέων το κεφάλι, πήρε την ευλογία του γέροντα κι έφυγε.


-Τέλειωσε το διακόνημα του και πάει να ζητήσει την τροφή του.


Ο μικρός καλόγερος εθαύμασε πάλι. Είδε από τη μια το υπάκουο λιοντάρι κι από την άλλη τον ταπεινό γέροντα και κατάλαβε: Ο γέροντας Γεράσιμος υπάκουε στον Κύριο Ιησού Χριστό, και τ' άγρια θηρία υπάκουαν στον ίδιο. Ο πιστός και ταπεινός, που ζει με προσευχή, δε φοβάται τίποτα και ταυτόχρονα αγαπάει και δεν μπορεί να κάνει κακό σε κανένα και σε τίποτα. Τα ζώα το καταλαβαίνουν και τον σέβονται.


Μια μέρα όμως, γύρισε το λιοντάρι απ' τη βοσκή χωρίς το γαϊδούρι. Ο γέροντας έμεινε σκεφτικός. Ο μικρός καλόγερος είπε:


-Είδες γέροντα Δεν έπρεπε να εμπιστεύεσαι το θηρίο.


Κι ο γέροντας προς το λιοντάρι:


-Αφού θυμήθηκες τ' άγρια ένστικτα σου κι έφαγες το ζώο, θα κάνεις στο εξής τη δική του εργασία.


Και στ' αλήθεια, από τότε, το λιοντάρι φορτωνόταν τις στάμνες και κουβαλούσε το νερό. Ύστερα ο γέροντας το έδιωχνε να πάει να κυνηγήσει και να ξεκουραστεί. Μα πάντα μέσα του ρωτούσε: «Τάχα το' φαγε το γαϊδούρι ή κάτι άλλο του συνέβη » Και πραγματικά, ο Λέων είχε μόνο πέσει στο αμάρτημα της τεμπελιάς. Κοιμήθηκε κείνο το πρωινό κι άφησε αφύλακτο το ζώο. Πέρασαν έμποροι-τυχοδιώκτες, είδαν το γαϊδουράκι και το έκλεψαν.


Μια μέρα λοιπόν, ξαναπέρασαν από το ίδιο μέρος. Το γαϊδουράκι έσερνε και δυο καμήλες, που είχαν δέσει στο σαμάρι του. Ο Λέων το αναγνώρισε. Όρμησε κατά πάνω στους εμπόρους κι αυτοί το έβαλαν στα πόδια. Το λιοντάρι έπιασε με τα δόντια το σκοινί και οδήγησε το γαϊδούρι με τις δύο καμήλες στο κελί του γέροντα. Κατάπληκτος, ο νεαρός καλόγερος είδε το θηρίο να χτυπάει με το πόδι την πόρτα του κελιού. Βγήκε τέλος ο γέροντας.


-Να λοιπόν που άδικα σε κατηγορήσαμε, είπε. Σωστό δεν είναι πια να σε κρατούμε μακριά από τις συνήθειες σου και τους δικούς σου τόπους. Πήγαινε και να έρχεσαι μια φορά τη βδομάδα να παίρνεις ευλογία.


Το χάιδεψε, το ευλόγησε, εκείνο έσκυψε το κεφάλι κι έφυγε. Ερχόταν από τότε μια φορά τη βδομάδα. Πέρασαν χρόνια. Ο γέροντας Γεράσιμος άσπρισε. Ο μικρός καλόγερος μεγάλωσε στην πνευματική και τη σωματική ηλικία. Ο κόσμος ερχόταν να πάρει συμβουλή από το μεγάλο γέροντα. Μια νύχτα Δε σηκώθηκε από το ψαθί του για την ακολουθία.


-Τι έχεις γέροντα ρώτησε ο άλλος καλόγερος.


-Ήρθε η ώρα μου, παιδί μου. Προσευχήσου για μένα.


Έκανε το μεσονυχτικό ο καλόγερος, άρχισε τον Όρθρο και σαν έφτασε στη Δοξολογία, το πρόσωπο του γέροντα άστραψε και η ψυχή του έφυγε στον ουρανό. Ο καλόγερος τον εδιάβασε και τον έθαψε.


-Καλή αντάμωση γέροντα, είπε πριν τον σκεπάσει το χώμα.


Εκείνο ακριβώς το πρωί, ήρθε κι ο Λέων για την ευλογία του.


-Αχ λέων, μας άφησε ο γέροντας, του είπε και προχώρησε προς τον τάφο λέγοντας στο ζώο:


-Να εδώ, εδώ είναι.


Το λιοντάρι κοίταξε. Πήγε προς το κελί, οσμίστηκε την πόρτα. Πήγε στο λαχανόκηπο. Ήρθε μετά στον τάφο. Έσκυψε, οσμίστηκε πάλι κι άρχισε να βγάζει μικρά κλαψιάρικα μουγκρητά. Τέλος, σήκωσε το κεφάλι προς τα πάνω, μούγκρισε δυνατά και με το τέλος της κραυγής, άφησε και την πνοή και σωριάστηκε νεκρό στον τάφο.


Έτσι, στις 4 Μαρτίου, τέλειωσαν τη ζωή τους ο όσιος Γεράσιμος, «ο εν Ιορδάνη» και το υποταχτικό λιοντάρι του.

ΞΕΚΙΝΗΣΤΕ ΜΕ ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΔΙΩΞΤΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ!!!!!

Ο άντρας διαβάζει την εφημερίδα του και ξαφνικά μπαίνει στο δωμάτιο η γυναίκα του και χωρίς να του πει τίποτα, του αστράφτει μια σφαλιάρα:

ΑΝΤΡΑΣ
Μα καλά τρελάθηκες; Τι με χτυπάς;

ΓΥΝΑΙΚΑ
Τι είναι αυτό το χαρτάκι που βρήκα στην τσέπη του παντελονιού σου και γράφει Μαριλού;

ΑΝΤΡΑΣ
Δεν θυμάσαι πριν από 2 βδομάδες που πήγα στον ιππόδρομο; Μαριλού είναι το όνομα του αλόγου που είχα ποντάρει.

ΓΥΝΑΙΚΑ
Πω-πω, με συγχωρείς, ώρες-ώρες και εγώ δεν καταλαβαίνω πώς γίνομαι τόσο ζηλιάρα. Ελπίζω να μην σε πόνεσα πολύ.

Μετά από 3 μέρες το ίδιο σκηνικό. Ο άντρας να διαβάζει αμέριμνος την εφημερίδα του στην πολυθρόνα και η γυναίκα του ρίχνει μια δυνατή με το τηγάνι στο κεφάλι.

ΑΝΤΡΑΣ
Μα καλά, τι έπαθες πάλι;

ΓΥΝΑΙΚΑ
Τηλεφώνησε το άλογο σου και σε θέλει......

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ο Γιωρίκας επιστρέφει σπίτι νωρίς και βρίσκει την γυναίκα του στο κρεβάτι, λαχανιασμένη και καταϊδρωμένη.
- Αχ ! Νομίζω ότι μ έπιασε η καρδιά μου, αναφωνεί αυτή.

Τρέχει έξω απ το δωμάτιο ο Γιωρίκας και πάει να πάρει τηλέφωνο στις πρώτες βοήθειες. Εκεί που τρέχει, πετάγεται ξαφνικά μπροστά του ο μικρός του υιός φωνάζοντας:
- Μπαμπά , μπαμπά , μπαμπά ! Είναι ένας γυμνός άνδρας στη ντουλάπα !

Ξανά πίσω στην κρεβατοκάμαρα ο Γιωρίκας, μπαίνει σαν σίφουνας, ανοίγει την ντουλάπα και βρίσκει τον Κωστίκα, τον καλύτερό του φίλο.
- Καλά ρε Κωστίκα, του λέει. Εδώ η γυναίκα μου έχει καρδιακή προσβολή και εσύ κάθεσαι και τρομάζεις τα παιδιά;

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ένας ταξιθέτης, κάνοντας έλεγχο στο θέατρο, βλέπει κάποιον με σχισμένα ρούχα, μέσα στα αίματα, σε κακό χάλι, ξαπλωμένο ανάμεσα σε δύο καθίσματα:
- Μπορώ να δω το εισιτήριό σας;
Του δίνει ο τύπος το εισιτήριο, το κοιτάει ο ταξιθέτης και λέει:
- Σ' έπιασα! Αυτό είναι για τον εξώστη!
- Το ξέρω. Έπεσα!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Κλείνουν φυλακή ένα Γερμανό, ένα Γάλλο και ένα Πόντιο ισόβια.
Αποφασίζουν να τους χώσουν σε ένα μπουντρούμι και να μην έχουν επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο για όλη τους τη ζωή.
Τους επιτρέπουν όμως να πάρουν από ένα αντικείμενο, δικιάς
τους επιλογής.
Διαλέγει λοιπόν ο Γερμανός ένα σκάκι. ΄΄Μ΄αυτό θα περνάω τον καιρό μου είναι παιχνίδι που δεν το βαριέσαι ποτέ..΄΄
Ο Γάλλος διαλέγει μια τράπουλα.
΄΄Μ΄αυτή μπορείς να παίξεις όχι ένα αλλά πολλά διαφορετικά
παιχνίδια και εγώ τα ξέρω όλα. Σίγουρα θα είμαι απασχολημένος για πολλά χρόνια΄΄.
Διαλέγει και ο Πόντιος ένα κουτί tampon.
΄΄Καλά ρε του λένε οι άλλοι 2 τι θα κάνεις με αυτό; Χαζός είσαι;
Και τους απαντάει ο Πόντιος
΄΄Τι θα κάνω μ΄αυτό; Διαβάστε εδώ τι γράφει..
Μπορείτε να κάνετε ιππασία, κολύμβηση, ορειβασία, θαλάσσια σπορ...

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ήταν μια παπαγαλίνα η οποία το μόνο το οποίο ήξερε να λέει ήταν: "Είμαι sexy θέλεις να το κάνουμε;".Η νοικοκυρά που την είχε, την πάει στον παπά της ενορίας και του λέει το πρόβλημα. Τότε εκείνος της λέει:- "Φέρτην εδώ που έχω δύο παπαγάλους οι οποίοι το μόνο που κάνουν είναι να διαβάζουν τη βίβλο. Πάει την παπαγαλίνα και όταν μένουν μόνα τους τα πουλιά λέει η παπαγαλίνα:- "Eίμαι πολύ sexy θέλεις να το κάνουμε;"- Λέει ο ένας παπαγάλος στον άλλον:- "Πέτρο, πέτα τη βίβλο, εισακούστηκαν οι προσευχές μου".

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ενας πατέρας, δικηγόρος το επάγγελμα, αφού κατάφερε και έκανε και το γιο του δικηγόρο για να συνεχίσει το γραφείο του, άρχισε να του αναθέτει σιγά-σιγά κάποιες υποθέσεις απο τις δικές του, για να πάρει μπρος. Μετά απο ενα μήνα, έρχεται ο γιος γεμάτος χαρά και λεει στον πατέρα ενθουσιασμένος:- Πατέρα, τελείωσα εκείνη την υπόθεση που εσύ την παίδευες για χρόνια!!!- Να βλάκα! Με αυτή την υπόθεση σε μεγάλωσα!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Τα παλιά χρόνια,τα παιδιά στα χωριά συχνά έλειπαν από το σχολείο γιατί βοηθούσαν τους γονείς τους στα χωράφια. Ο δάσκαλος προσπαθούσε νσ μάθει την άλφα βήτα σε ένα παιδί της πρώτης δημοτικού που είχε χάσει πολλά μαθήματα. - Αλφα Θύμιο!- Αλφα δάσκαλε!- Βήτα Θύμιο!- Βήτα δάσκαλε!- Γάμα Θύμιο!Τίποτα ο Θύμιος.- Θύμιο γάμα!- Δεν με αφήνει η μάνα μου, δάσκαλε!

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μια γυναίκα πηγαίνει στο φαρμακείο και ζητάει από τον Φαρμακοποιό να αγοράσει δηλητήριο και συγκεκριμένα αρσενικό. - Κυρία μου, τι το θέλετε το αρσενικό..; ρώτησε ο Φαρμακοποιός. - Να σκοτώσω τον άντρα μου, απάντησε εκείνη αποφασιστικά. - Δεν μπορώ να σας πουλήσω αρσενικό για να σκοτώσετε έναν άνθρωπο!!!, είπε εκείνος έκπληκτος. Τότε η κυρία βγάζει από την τσάντα της μία φωτογραφία όπου ο άνδρας της βρισκόταν σε μια στάση του Κάμα Σούτρα με την γυναίκα του Φαρμακοποιού. Ο Φαρμακοποιός παίρνει την φωτογραφία στα χέρια του, την κοιτά και απαντά... - Δεν είχα καταλάβει ότι έχετε και... ΣΥΝΤΑΓΗ !!!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Είναι δύο φίλοι που πέφτουν για χόμπι με αλεξίπτωτο κάθε Κυριακή.Το Σάββατο βράδυ τα πίνουνε και λέει ο ένας:- Ρε, λέω να μην έρθω αύριο, γιατί η μάνα μου είδε ένα όνειρο ότι δεν θα ανοίξει το αλεξίπτωτό μου.- Ρε, μην είσαι χαζός. Δεν συμβαίνουν αυτά!- Και άμα συμβεί;- Καλά, έλα εσύ, και θα αλλάξουμε αλεξίπτωτο.Την Κυριακή ανταλλάσουν αλεξίπτωτα και πέφτουν.Αυτός που ανησυχούσε πηδάει, έχει όμως την αγωνία του.Μετράει μέχρι το 10, και ανοίγει το αλεξίπτωτο, το οποίο ανοίγει μία χαρά.Ξαφνικά βλέπει να περνάει από δίπλα του ο άλλος που δεν έχει ανοίξει το αλεξίπτωτο.- Τι, δεν ανοίγει; φωνάζει με αγωνία.Και ακούει τον άλλο να απαντά πέφτοντας:- ....Της μάνας σουυυυυυυυυυυυυ..........
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ήταν ο Τοτός,και πάει στον Μπόμπο και του λέει.- Ρε Μπόμπο, δεν ξέρω αλλά όλες οι γκόμενες για κάποιο λόγο με φτύνουνε.- Ε, κάτι πρέπει να κάνεις και να σε φτύνουνε.- Όχι, εγώ δεν κάνω τίποτε. Απλά καμιά φορά βρίζω.- Ε, για αυτό σε φτύνουνε.- Και τι πρέπει δηλαδή να κάνω;- Να, να τους μιλάς για τα αστέρια για τον ουρανό, τέτοια ρομμαντικά πράγματα.- Εντάξει.Το άλλο βράδυ πάει ο Τοτός στην παραλία με μία γκόμενα, και άρχισε να της λέει.- Να, κοίτα πόσα αστέρια έχει ο ουρανός! Ένα, δύο, τρία... Πώ πω! Της πουτάνας γίνεται από αστέρια!
------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ...ΤΙ ΘΕΛΕΙ Η ΑΛΕΠΟΥ ΣΤΟ ΠΑΖΑΡΙΙ; Η ΣΕ ΤΡΩΕΙ Η ΜΥΤΗ ΣΟΥ ΞΥΛΟ ΘΑ ΦΑΣ; Η ΣΠΑΩ ΠΛΑΚΑ;;;;;

ΕΝΑΣ ΚΑΛΟΣ ΦΙΛΟΣ

ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΩ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο Suspect ME TO http://suspect-enjoys-the-silence.blogspot.com/ IΣΤΟΛΟΓΙΟ.



ΜΟΥ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ,ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΓΡΑΦΕΙ.
ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΩ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΨΗΣ.ΕΧΩ ΜΠΕΙ ΣΤΟ Google friend connect ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΥΧΝΕΣ ΤΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΡΙΧΝΩ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ.
ΣΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΩ ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ.
Κeep writing Suspect
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΤΩΡΑ ΩΡΑ ΓΙΑ ΜΑΘΗΣΗ


Σε τρώει η μύτη σου, ξύλο θα φας

Έκφραση παροιμιακή, που ξεκινάει από πρόληψη και δεισιδαιμονία. Στην
αρχαία Ελλάδα πίστευαν πως ο «κνισμός», η φαγούρα, δηλαδή, το σώματος, ήταν προειδοποίηση των θεών. Πίστευαν πως όταν ένας άνθρωπος αισθανόταν φαγούρα στα πόδια του, θα έφευγε σε ταξίδι. Όταν πάλι τον έτρωγε αριστερή του παλάμη, θα έπαιρνε δώρα. Αν συνέβαινε το ίδιο στη δεξιά, τότε θα έδινε αυτός δώρα. Η πρόληψη αυτή έμεινε ως τα χρόνια μας.
«Με τρώει το χέρι μου, θα πάρω λεφτά», συνηθίζουμε να λέμε, όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Οι αρχαίοι όμως, θεωρούσαν γρουσουζιά, όταν αισθάνονταν φαγούρα στην πλάτη, στο λαιμό, στ' αφτιά και στη μύτη. Κάποτε ο βασιλιάς της Σπάρτης Άγις, ενώ έκανε πολεμικό συμβούλιο με τους αρχηγούς του, είδε ξαφνικά κάποιον απ αυτούς να ξύνει αφηρημένος τ αφτί του. Αμέσως σηκώθηκε πάνω και διέλυσε το συμβούλιο. -Θα έχουμε αποτυχία οπωσδήποτε.
Οι θεοί προειδοποίησαν τον Αρίσταρχο Ας αναβάλουμε γι' αργότερα την
εκστρατεία... Οι Σπαρτιάτες πίστευαν ακόμη ότι τα παιδιά που αισθάνονταν
φαγούρα στη μύτη τους, θα γινόντουσαν κακοί πολεμιστές. Έτσι, όταν
έβλεπαν κανένα παιδί να ξύνει τη μύτη του, το τιμωρούσαν, για να μην την
ξαναξύσει άλλη φορά. Από την πρόληψη αυτή βγήκε η φράση: «η μύτη σου σε τρώει, ξύλο θα φας».

------------------------------------------------------------------------------------------

«Κρύβε λόγια»

Οι Φιλικοί επειδή φοβόντουσαν μήπως προδοθούν, πριν να κηρύξουν την Επανάσταση του 1821, πρόσεχαν πάρα πολύ τα λόγια τους και κυρίως ποιους θα έκαναν μέλη τους. Η εχεμύθεια ήταν το πρώτο τους άρθρο και δεν επέτρεπαν σε κανέναν να... φλυαρήσει. Αφού πρώτα τούς διάλεγαν προσεκτικά, ύστερα από μεγάλη δοκιμασία, τους αποκάλυπταν το μυστικό και τους έδιναν τη συμβουλή – πιο πολύ ήταν διαταγή – να κρύβουν τα λόγια τους. Έτσι λοιπόν – σύμφωνα με όσα αναφέρει ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Τάκης Νατσούλης στο βιβλίο του «Λέξεις και Φράσεις Παροιμιώδεις» (Εκδόσεις Σμυρνιωτάκης) – το «Κρύβε λόγια» εφαρμόστηκε σε πολλές περιπτώσεις κατά την Επανάσταση του 1821, φράση που τη λέμε ακόμη και σήμερα όταν θέλουμε να επιστήσουμε σε κάποιον την προσοχή να κρατήσει καλά ένα μυστικό.

------------------------------------------------------------------------------------------
«Tι θέλει η αλεπού στο παζάρι»;

Η αλεπού είναι... αδύνατον να κάνει την εμφάνισή της στην αγορά ή στο παζάρι, γιατί αμέσως θα την πιάσουν. Κάτι που σημαίνει ότι ο ένοχος αποφεύγει πάντα τους τόπους όπου είναι εύκολο να αποκαλυφθεί το έγκλημά του. Στα Καλάβρυτα εξηγούν τη φράση με τον εξής μύθο: Μια φορά ένας σκύλος έπιασε φιλία με μια αλεπού. Ο σκύλος παρακινούσε την αλεπού να πάνε στο παζάρι και μάλιστα της έταζε πως εκεί θα δει πολλά πράγματα και θα διασκεδάσει. Με τα πολλά, η αλεπού αποφάσισε και τον ακολούθησε. Αλλά καθώς την είδαν οι άνθρωποι αλλά και άλλοι σκύλοι, την... έστρωσαν από κοντά (την κυνήγησαν) και είδε κι έπαθε ώσπου να τους ξεφύγει. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Τάκης Νατσούλης στο βιβλίο του «Λέξεις και Φράσεις Παροιμιώδεις» (Εκδόσεις Σμυρνιωτάκης), η αλεπού, όταν γλίτωσε επιτέλους και βρέθηκε στα βουνά, άρχισε να μονολογεί «τι θέλει η αλεπού στο παζάρι», φράση που έμεινε ως τις μέρες μας.

------------------------------------------------------------------------------------------
«σπάω πλάκα»

Σε συζητήσεις που γίνονται για διάφορα ζητήματα, ακούμε πολύ συχνά να λένε «σπάσαμε πλάκα» ή «σπάω πλάκα». Η φράση αυτή έχει τις ρίζες της στην παλιά Αθήνα, όταν έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους. Τότε άρχισαν να φθάνουν αρχαιοκάπηλοι που δημιούργησαν ένα δίκτυο πρακτόρων. Οι πράκτορες αυτοί ήταν κυρίως Μαλτέζοι και είχαν εγκατασταθεί γύρω από την Πύλη του Αδριανού. Για να καλύπτουν την πραγματική τους δουλειά, έφερναν με ειδικά σκάφη στον Πειραιά, μαλτεζόπλακες, που χρησίμευαν για τα κράσπεδα των δρόμων και τις μονώσεις στις ταράτσες. Κάποτε ένας από τους Μαλτέζους πράκτορες, ο Ντομένικο Τσερούνια, πιάστηκε επ’ αυτοφώρω να μεταφέρει στο καράβι του αρχαιότητες σπάνιας τέχνης, για να τις πάρει μαζί του να τις πουλήσει. Τότε μερικοί θερμόαιμοι φοιτητές που τον πήραν είδηση, ανέβηκαν στο πλοίο και τα έκαναν γυαλιά - καρφιά. Κατέστρεψαν ακόμα κι αυτές τις μαλτεζόπλακες. Ύστερα πήραν τα αρχαία, ξαναγύρισαν στην Αθήνα, πήγαν στην Πύλη του Αδριανού κι έσπασαν όλες τις πλάκες των Μαλτέζων και τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν την Αθήνα. Από αυτό το επεισόδιο έμειναν μέχρι σήμερα οι φράσεις «σπάσαμε πλάκα», «σπάω πλάκα».

------------------------------------------------------------------------------------------
«Bλάκας με λοφίο»

Ο Ιωάννης Κωλέττης έζησε αρκετά χρόνια στη Γαλλία. Εκεί άκουσε μια φράση του Μεγάλου Ναπολέοντος, του άρεσε πολύ και τη μετέφερε στην Ελλάδα κάπως αλλαγμένη. Ο Μέγας Ναπολέων είχε πει κάποτε: «Διακρίνουμε δύο τύπους στρατιωτών. Τους μαχητές που είναι έξυπνοι και δραστήριοι και εκείνους που χρησιμοποιούν για τις παρελάσεις, οι οποίοι πρέπει να είναι... βλάκες ώστε να μπορούν να στέκονται με τις ώρες στους δρόμους και στις πλατείες σαν αγάλματα». Σ’ εκείνες τις παρελάσεις χρησιμοποιούσαν ρακοφόρους που φορούσαν περικεφαλαίες με ένα λοφίο και τους έλεγαν θωρακοφόρους βλάκες. Έτσι δημιουργήθηκε η φράση «Βλάκας σαν θωρακοφόρος». Στην Ελλάδα όμως επειδή δεν υπήρχε παρόμοιο σώμα στρατού, ο Ιωάννης Κωλέττης μετέτρεψε κάπως τη φράση – σύμφωνα με όσα αναφέρει ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Τάκης Νατσούλης στο βιβλίο του «Λέξεις και Φράσεις Παροιμιώδεις» (Εκδόσεις Σμυρνιωτάκης) – και την έκανε: «Είναι βλάκας με λοφίο» ή «Είναι βλάκας με πατέντα», δηλαδή με δίπλωμα, όπως μεταφράζεται η ιταλική λέξη «πατέντα».