ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΝΙΚΟ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ.

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ...ΑΥΓΑ ΣΟΥ ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΝ Η ΑΛΛΟΣ ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗ ΝΥΦΗ Η ΤΑΖΩ ΛΑΓΟΥΣ ΜΕ ΠΕΤΡΑΧΗΛΙΑ!!!!!!!!!!!!

ΑΥΓΑ ΣΟΥ ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΝ;;

Μια φορά τον χρόνο, οι Ρωμαίοι γιόρταζαν (για να τιμήσουν την Αφροδίτη και τον Διόνυσο) μ’ έναν πολύ παράξενο τρόπο:
Κάθε 15 Μαΐου, έβγαινε ο λαός στις πλατείες κι άρχιζε έναν «πόλεμο» με…αυγά μελάτα!
Χιλιάδες αυγά ξοδεύονταν εκείνη την ημέρα για διασκέδαση κι ο κόσμος γελούσε ξέφρενα. Τα γέλια αυτά, κάποιες φορές, εξακολουθούσαν για εβδομάδες ολόκληρες.

Στη γιορτή αυτή, δεν έπαιρναν μέρος μόνο οι πολίτες, που ήταν κατώτερης κοινωνικής θέσης, αλλά κι ανώτεροι κρατικοί υπάλληλοι, στρατηγοί, άρχοντες, Ρωμαίες δέσποινες και αυτοκράτορες καμιά φορά. Π.χ. ο αυγοπόλεμος ήταν μια απ’ τις μεγάλες αδυναμίες του Νέρωνα, που πετούσε αυγά στους αξιωματικούς και στους ακόλουθους των ανακτόρων του, χωρίς να είναι η ημέρα της γιορτής των αυγών.

Για κάποιο διάστημα, η γιορτή αυτή, είχε γίνει δημοφιλής και στο Βυζάντιο. Αναφέρεται σε αρκετά βυζαντινά κείμενα, με δυο-τρία λόγια όμως.

Έτσι, απ’ το περίεργο αυτό έθιμο (που η αιτία του χάνεται στα βάθη των αιώνων), έμεινε η ερωτηματική φράση: «Αυγά σου καθαρίζουνε;».
Την λέμε δε, όταν βλέπουμε να γελά χωρίς προφανή λόγο κι αιτία.

_____________________________________

ΑΛΛΟΣ ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗ ΝΥΦΗ!!!!!

Στην παλιά Αθήνα του 1843, επρόκειτο να συγγενέψουν με γάμο δύο αρχοντικές οικογένειες: Του Γιώργη Φλαμή και του Σωτήρη Ταλιάνη.
Ο Φλαμής είχε το κορίτσι και ο Ταλιάνης το αγόρι. Η εκκλησία, που θα γινόταν το μυστήριο, ήταν η Αγία Ειρήνη της Πλάκας. Η ώρα του γάμου είχε φτάσει και στην εκκλησία συγκεντρώθηκαν ο γαμπρός, οι συγγενείς και οι φίλοι τους. Μόνο η νύφη έλειπε.

Τι είχε συμβεί;
Απλούστατα. Η κοπέλα, που δεν αγαπούσε τον νεαρό Ταλιάνη, προτίμησε ν΄ ακολουθήσει τον εκλεκτό της καρδιάς της, που της πρότεινε να την απαγάγει. Ο γαμπρός άναψε από την προσβολή, κυνήγησε την άπιστη να την σκοτώσει, αλλά δεν κατόρθωσε να την ανακαλύψει.
Γύρισε στο σπίτι του παρ΄ ολίγο πεθερού του και του ζήτησε τα δώρα που είχε κάνει στην κόρη του. Κάποιος όρος όμως στο προικοσύμφωνο έλεγε πως οτιδήποτε κι αν συνέβαινε προ και μετά το γάμο μεταξύ γαμπρού και νύφης «δέ θά ξαναρχούτο τση καντοχή ουδενός οι μπλούσιες πραμάτιες καί τα τζόβαιρα όπου αντάλλαξαν οι αρρεβωνιασμένοι».
Φαίνεται δηλαδή, ότι ο πονηρός γερο-Φλαμής είχε κάποιες υποψίες από πριν, για το τι θα μπορούσε να συμβεί, γι’ αυτό έβαλε εκείνο τον όρο. Κι έτσι πλήρωσε ο φουκαράς ο Ταλιάνης τα δώρα του άλλου.

Από τότε οι παλαιοί Αθηναίοι, όταν γινόταν καμιά αδικία σε βάρος κάποιου, έλεγαν ότι «άλλος πλήρωσε τη νύφη» κι έμεινε η φράση εώς και σήμερα.

______________________________________

ΤΑΖΩ ΛΑΓΟΥΣ ΜΕ ΠΕΤΡΑΧΗΛΙΑ!!!

Χρησιμοποιώντας την έκφραση, εννοούμε ότι κάποιος υπόσχεται κάτι που μπορεί να ακούγεται εφικτό αλλά ουσιαστικά και στην πράξη, είναι ανέφικτο ή σχεδόν ανέφικτο.

Η λέξη «πετραχήλι», λοιπόν αποτελεί παραφθορά της λέξης «επιτραχήλιον». Αν και σήμερα η λέξη αυτή είναι ταυτόσημη με το μακρόστενο άμφιο των ιερέων, παλιά τη χρησιμοποιούσαν για το λουρί που έβαζαν στον λαιμό των ζώων για να τα κρατάνε δεμένα.
Το να έβαζε κάποιος το πετραχήλι σε ζώα οικόσιτα, όπως για παράδειγμα την κατσίκα, τον σκύλο, τον γάιδαρο, ήταν σχετικά εύκολο και συνηθισμένο. Ακατόρθωτο όμως ήταν να συμβεί με τα ζώα που ζουν ελεύθερα στη φύση. Όπως οι λαγοί, που το βάζουν αμέσως στα πόδια μόλις αντικρίσουν άνθρωπο.Έτσι λοιπόν ένας λαγός με πετραχήλι, ήταν κάτι αδύνατον και πρακτικά ανέφικτο.

ΚΑΛΗ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ.Η ευτυχία είναι ένα άρωμα. Δε μπορείς να ραντίσεις τους άλλους χωρίς να πέσουν μερικές σταγόνες πάνω σου!!!!!!!!!!!!.

3 παιδια πανε να κανουν πλακα σε ενα περιπτερο.Παει ο πρωτος και ρωταει
" Φετα εχετε?"
"Οχι δεν εχουμε φετα" του απανταει ο περιπτερας παει μετα ο δευτερος και ρωταει
"Φετα εχετε?"
"οχι δεν εχουμε ειναι ΠΕΡΙΠΤΕΡΟΟ" απανταει νευριασμενος ο περιπτερας.Παει και ο τριτος
"ΤΙ Θες του φωναζει ο περιπτερας"
"Εφιμεριδα εχετε?" των ρωταει ο τριτος.
"Ναι " λεει εκπληκτος ο περιπτερας
"Ωραια , τυλιξτε ενα κιλο φετα"

________________________________________

Ενας οδηγος εκει που οδηγαει ακουει κατι να πεφτει επάνω στο αυτοκινητο!

Σταματάει, κατεβαινει και βλέπει ότι έχει χτυπήσει ένα καναρίνι. Όλο τύψεις, πάει να το θάψει, όμως παρατηρεί ότι το καναρίνι δε έχει πεθάνει!
"Ωραία!", σκέφτεται, "Θα το πάρω και θα το κρατήσω μέχρι να γίνει καλά!"
Επιστρέφει σπίτι του, το βάζει σε ένα κλουβί και το αφήνει να συνέλθει. Πράγματι, μετά από λίγο το καναρίνι συνέρχεται. Κοιτάζει γύρω του. Παντού κάγκελα. Με απόγνωση πιάνει με τις φτερούγες του το κεφάλι του και μονολογεί:
"Όχι ρε γαμώτο! Τον σκότωσα τον άνθρωπο!"

________________________________________

Πάει ο πόντιος στον γιατρό και του λέει ότι δεν πρέπει να κάνει άλλα παιδιά γιατί έχει ήδη τέσσερα, το πρόβλημα του είναι ότι πηγαίνει καθημερινά με την γυναίκα του.
Ο γιατρός του προτείνει την χρήση του προφυλακτικού.
Ο πόντιος επιστρέφει μετά από ένα μήνα και τα βάζει με τον γιατρό γιατί η μέθοδος που του πρότεινε δεν απέδωσε.
Τον ρωτά ο γιατρός πως το χρησιμοποίησε το προφυλακτικό και ο πόντιος του εξηγεί ότι άνοιξε το πλαστικό περίβλημα και το περιεχόμενο του το έριξε μέσα σε ένα ποτήρι νερό το ανακάτεψε και το ήπιε.
Τότε αναγκάζεται ο γιατρός να του εξηγήσει πλήρως την χρήση του προφυλακτικού από το Α έως το Ω.
Μετά από ένα μήνα να σου πάλι ο πόντιος με μια καραμπίνα έτοιμος να σκοτώσει τον γιατρό, με τα χίλια ζόρια τον αποτρέπει από την πράξη που θέλει να κάνει και του ζητάει να του εξηγήσει πάλι τι έγινε.
Τότε ο κακομοίρης ο πόντιος του λέει:
- Να γιατρέ έκανα ότι μου είπατε. Πριν από την επαφή με την γυναίκα μου έβαλα κανονικά το προφυλακτικό βάσει των οδηγιών αλλά μπροστά περίσσευε ένα κομματάκι και το έκοψα.

________________________________

Στο τραπέζι, ο μικρός κάτι θέλει να πει:
_Όταν τρώνε, δεν μιλάνε, του λέει αυστηρά ο πατέρας του.
Μετά από μισή ώρα…
_Τι ήθελες να μου πεις; Τώρα που τελειώσαμε το φαΐ, μπορείς να μιλήσεις.
_Να πατέρα, κατέβηκα στην αποθήκη να γεμίσω τη κανάτα με κρασί. Ύστερα όμως δεν μπορούσα να κλείσω την κάνουλα.

________________________________

Ένα αντρόγυνο μαλώνει στο αυτοκίνητο. Κάποια στιγμή ο άντρας βλέπει δύο γαϊδούρια και λέει στη γυναίκα του, για να την πειράξει:
- "Συγγενείς σου είναι;"
Και η γυναίκα του απαντάει:
- "Ναι. Τα πεθερικά μου!

________________________________

Στο δημοτικό η δασκάλα λέει στους μαθητές της:'Παιδιά, ελάτε να κάνουμε ένα τεστ εξυπνάδας! Ριχάρδο, πες μου ποιο είναι αυτό το ζωάκι: Περπατά στα κεραμίδια, έχει μουστάκι, κάνει νιάου και αλλά έχει και μια ελιά στη μυτούλα του!'.Απαντά ο μαθητής:'Δεν ξέρω κυρία!'. Και η δασκάλα του λέει:'Μα είναι η γάτα, την ελιά έβαλα απλά να σε μπερδέψω'.Στην συνέχεια...'Πέτρο, πες μου εσύ: έχει φτερό, ράμφος και από κάτω ένα κουκούτσι;'. Απαντά ο Πέτρος:'Πού να ξέρω κυρία, και με κουκούτσι από κάτω; Δύσκολα τα πράγματα!'. Του απαντά η δασκάλα: 'Είναι το πουλί βρε παιδί μου, το κουκούτσι έβαλα έτσι απλά να σε μπερδέψω!'.Σηκώνεται ο Τοτός και λέει:Κυρία, θέλω να ρωτήσω και εγώ κάτι.'Τι είναι μακρύ, είναι κόκκινο και στρογγυλό στην κορυφή, έχει δυο μπάλες από κάτω και αρέσουν στις γυναίκες να το βάλουν στο στόμα;'.Τσαντίζεται η δασκάλα και του λέει!: 'Τοτέ, έξω από την τάξη!!! ΤΩΡΑ!!!'. Ήρεμος της λέει της δασκάλας:Όχι κυρία... είναι το ΚΡΑΓΙΟΝ, τις μπάλες τις έβαλα απλά για να σας μπερδέψω!»

_________________________________

Η Μάρια και η Σοφία ήταν γειτόνισσες και "άσπονδες φίλες" και προσπαθούσε η μια να βγάλει τα μάτια της άλλης. Τα σπίτια τους ήταν το ένα απέναντι στο άλλο. Μια μέρα λέει η Μαρία στη Σοφία:

- Να μου πεις πότε είναι τα γενέθλια σου να σου κάνω δώρο κουρτίνες.
- Και γιατί να μου κάνεις δώρο κουρτίνες;
- Να τις βάλεις στο παράθυρο σου, γιατι βαρέθηκα να βλέπω τον κ.....ο του άντρα σου στο παράθυρο.
- Εσύ να μου πεις πότε είναι τα γενέθλια σου να σου κάνω δώρο γυαλιά.
- Γιατί να μου κάνεις δώρο γυαλιά;
- Γιατί ο κ....ος που βλέπεις στο παράθυρο δεν είναι του άντρα μου, αλλά του άντρα σου!

__________________________________

________________________________________

Ήταν κάποτε δύο φίλοι οι οποίοι λογομαχούσαν συχνά πυκνά. Κάποια μέρα τσακώθηκαν και πάλι:

- Δεν σου ξαναμιλάω ρε! Τέρμα ως εδώ!, λέει ο ένας.
- Εγώ είμαι εγωιστής κι αν εσύ είσαι μία φορά εγώ είμαι εκατό. Για να καταλάβεις πόσο είμαι, μόνο αυτό θα σου πω… δέκα μέρες πονούσε ο φρονιμίτης μου, πήγα στον οδοντογιατρό, του τον δείχνω και του λέω “Άστον αυτόν και βγάλε όλα τα άλλα δόντια μου”. Έτσι από εγωισμό ρε! Κατάλαβες;
- Χμμ… Σιγά τα αυγά! Εγώ να δεις εγωισμό που έχω! Πόσα χρόνια είμαι παντρεμένος; Θυμάσαι;
- 20 χρόνια, του λέει ο άλλος.
- Στο γάμο μου… Θυμάσαι τη φασαρία που έκανα στη γυναίκα μου επειδή μου πάτησε το πόδι;
- Φυσικά και το θυμάμαι! Πανικός είχε γίνει, λέει ο άλλος.
- Από εκείνη τη μέρα ούτε που της έχω μιλήσει και ούτε που την έχω ακουμπήσει καθόλου.
- Μα καλά, τα τέσσερα παιδιά πώς τα κάνατε τότε;
- Από εγωισμό δεν τη ρωτάω με ποιον πήγε.

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!

ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ;;ΑΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΚΟΥΚΛΑ!!!!!!!!

Μια φορά και έναν καιρό και ακόμα περισσότερο, υπήρχε μια όμορφη και μεγάλη πόλη χτισμένη στα ανατολικά της Ονειροχώρας. Εκεί ζούσε ένας παιχνιδοποιός που έφτιαχνε τις ωραιότερες κούκλες του κόσμου. Όλες ήταν αψεγάδιαστες. Φτιαγμένες με τα καλύτερα υλικά. Ντυμένες με τα ακριβότερα υφάσματα. Συνοδευόμενες από τα πιο φανταχτερά ονόματα. Όλοι οι άρχοντες και οι ευγενείς της χώρας ερχόντουσαν στον παιχνιδοποιό και έδιναν χρήματα πολλά για να αποκτήσουν τις τόσο υπέροχες και τέλειες κούκλες που έφτιαχνε.

Μια μέρα, καθώς ο παιχνιδοποιός κρατούσε στα χέρια του το τελευταίο του δημιούργημα και του έδινε πνοή, ακούστηκε ένας δυνατός κρότος έξω από την πόρτα του. Τρόμαξε. Το χέρι του κουνήθηκε. Και.. Τι τρομερό! Μια σταγόνα χρώματος ξέφυγε από το πινέλο δημιουργώντας ένα μικρό σημαδάκι ακριβώς κάτω από το μάτι της όμορφης κούκλας του. Προσπάθησε να το διορθώσει αλλά ήταν πια αργά. Το σημάδι φαινόταν σαν δάκρυ στο πρόσωπο της. Ποιος θα ήθελε μια κούκλα που δακρύζει? Οι άνθρωποι θέλουν να βλέπουν χαμογελαστά πρόσωπα. Χαρούμενα. Να καλύπτουν την δικιά τους μελαγχολεία. Η κούκλα δεν μπορούσε να πουληθεί έτσι. Ήταν παντελώς άχρηστη. Της έδωσε το όνομα Αδιαφορία και την παράτησε με έναν μορφασμό στο περβάζι του παραθύρου του.

Ο χρόνος περνούσε. Ο παιχνιδοποιός συνέχισε να φτιάχνει και να πουλάει όμορφες και χαμογελάστες κούκλες. Η Αδιαφορία σιωπήλη στεκόταν πάντα στο περβάζι του παραθύρου. Ποτέ δεν της έδινε σημασία. Ήταν η απόδειξη ότι είχε κάνει λάθος. Και δεν του άρεσε αυτό. Σε ποιον αρέσει άλλωστε να παραδέχεται τα λάθη του και να τα κοιτάει κατάματα?

Ένα πρωινό, ο παιχνιδοποιός πετάχτηκε στο διπλανό μαγαζί να αγοράσει λίγο κόκκινο χρώμμα που του τελείωσε, αφήνοντας στο μαγαζί μόνο του τον Σταχτύ, τον γάτο του. Ο Σταχτύς άλλο που δεν ήθελε να σεργιανίζει χωρίς ενόχληση στο πολύχρωμο εργαστήρι του αφεντικού του. Μ'; ένα πήδο φτάνει στο ανοιχτό παράθυρο και πλησιάζει την Αδιαφορία. Ποτέ δεν την συμπάθησε αυτή την κούκλα. Είχε κάτι. Κάτι που τον ενοχλούσε. Χώνοντας τα μουστάκια του στα μαλλιά της και με μια ελαφριά κίνηση του κεφαλιού του, ρίχνει την Αδιαφορία στο χώμα. Μακριά από τα δικά του εδάφη.

Εκείνη την ώρα, έτυχε να περνάει με το καφασάκι του ο κ.Αντρέας. Ένας άντρας φτωχός, που έφτιαχνε τα παπούτσια των περαστικών. Η γυναίκα του είχε φύγει στην γέννα και αυτός έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να μην λείψει η φροντίδα και η τροφή στην κορούλα του. Καθώς λοιπόν έψαχνε τόπο να αράξει τα εργαλεία του, βλέπει κάτι να γυαλίζει μέσα από μια λακούβα λάσπη. Βάζει τα χέρια του μέσα, το σηκώνει και το σκουπίζει προσεκτικά. Δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια του. Ήταν μια κούκλα. Ποτέ δεν μπόρεσε να πάρει κάποιο παιχνίδι στην κόρη του. Και τώρα; Κρατάει στα χέρια του το πιο όμορφο που είχε δει ποτέ του. Την καλύπτει με το παλτό του και τρέχει χαρούμενος σπίτι. Σήμερα θα είχαν γιορτή.

Ο παιχνιδοποιός επέστρεψε στο εργαστήρι του και συνέχισε να φτιάχνει τις παραγγελίες του. Ξαφνικά κρύωσε. Σαν ένας παγωμένος αέρας να έχει καταλάβει όλο τον χώρο. Έριξε μερικά ακόμα ξύλα στην φωτιά και κάθισε στην μεγάλη πολυθρόνα του. Και όμως. Δεν μπορούσε να ζεσταθεί. Αισθανόταν την απώλεια να του καίει τα ρουθούνια και δεν μπορούσε να καταλάβει γιατί. Πήγαινε πάνω -κάτω στο δωμάτιο προσπαθώντας να βρει την λύση. Μέρες ολόκληρες. Δεν είχε διάθεση να φτιάξει άλλες κούκλες. Ούτε να ακούει τα φιλοφρονήματα των ευγενών. Ήθελε μόνο να διώξει αυτό το περίεργο και πρωτόγνωρο συναίσθημα από μέσα του. Ώσπου. Το κατάλαβε. Γύρισε αργά προς το μέρος του παραθύρου και έμεινε ακούνητος. Ένα δάκρυ κύλησε από τα μάτια του. Την είχε χάσει. Για πάντα

Ο κ.Αντρέας μπαίνει φουριόζος μέσα στο σπίτι και σηκώνει ψηλά το ξανθό κοριτσάκι του που έπαιζε με ένα κουτάλι και μια μικρή κατσαρολίτσα. Την αφήνει κάτω. Κάνει μια βαθία υπόκλιση βγάζοντας το φθαρμένο του καπέλο. Και της παρουσιάζει με μια θεατρινίστικη φιγούρα το απόκτημα του. Η μικρή νόμιζε ότι έβλεπε όνειρο. Δάκρυα χαράς άρχισαν να τρέχουν στο πρόσωπο της. Αγκάλιασε με δέος την όμορφη κούκλα της. Και την ονόμασε

Πολύτιμη

ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ ΤΑ ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ!!!!!!!!

ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΠΑΤΑΛΑΕΙ ΤΗΝ ΑΔΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΤΥΣΙΜΟ==ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ(ΑΔΕΙΑ--ΦΟΡΕΙ)

ΑΝ ΚΑΙ ΘΡΟΝΟΣ ΜΟΥ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΘΕΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΕΡΒΑΖΙ.== Ο ΒΑΣΙΛΙΚΟΣ.

ΚΟΝΤΟΣ ΚΟΝΤΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ ΠΑΛΟΥΚΙΑ ΦΟΡΤΩΜΕΝΟΣ.== Ο ΣΚΑΝΤΖΟΧΟΙΡΟΣ.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΡΑΙΖΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΑΛΙΑ ΝΕΡΟ ΛΙΩΝΕΙ==ΤΟ ΧΙΟΝΙ.

ΕΝΑΣ ΣΤΡΑΒΟΣ,ΕΝΑΣ ΚΟΥΛΟΧΕΡΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΓΥΜΝΟΣ ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΑΝ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ.Ο ΣΤΡΑΒΟΣ ΕΙΔΕ ΤΟ ΨΑΡΙ,Ο ΚΟΥΛΟΧΕΡΗΣ ΤΟ ΠΙΑΣΕ, ΚΑΙ Ο ΓΥΜΝΟΣ ΤΟ ΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ.==ΤΟ ΨΕΜΑ.

ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ,ΚΟΡΩΝΑ ΦΟΡΩ,ΡΟΛΟΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΜΕΤΡΩ.==Ο ΚΟΚΟΡΑΣ.

ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ ΑΝΑΓΥΡΙΖΕΙ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ.==Η ΣΚΟΥΠΑ.

ΑΚΟΛΟΥΘΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΠΡΑΜΑ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ.==Η ΣΚΙΑ ΜΑΣ.

ΣΕ ΓΛΑΣΤΡΑ ΔΕ ΦΥΤΕΥΕΤΑΙ,ΣΕ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΟΧΙ,Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΟ ΓΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΛΟΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΧΕΙ.==ΤΟ ΑΛΑΤΙ.

360 ΓΕΡΑΝΟΙ,30 ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ, ΣΕ 12 ΦΩΛΙΕΣ ΓΕΝΟΥΝ ΚΑΙ 1 ΑΥΓΟ ΚΛΩΣΣΟΥΝ.==ΟΙ ΜΕΡΕΣ,ΟΙ ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ.

ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΚΑΘΟΜΑΙ,ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΔΙΑ ΕΧΩ,ΟΛΟΥΣ ΕΓΩ ΣΑΣ ΒΑΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΣΑΣ ΠΑΡΕΧΩ.== Η ΚΑΡΕΚΛΑ.

ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΕΓΩ ΛΑΜΠΡΙΝΩ,ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ ΣΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ ΤΟΝ ΑΦΗΝΩ.==Ο ΗΛΙΟΣ.

ΙΣΟ,ΙΣΟ ΣΑΝ ΚΕΡΙ ΚΑΙ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΔΥΝΑΤΗ.==ΤΟ ΤΟΥΦΕΚΙ.

ΑΠΟ ΧΩΜΑ ΠΛΑΣΤΗΚΑ ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΔΑΜ,ΣΤΟ ΚΑΜΙΝΙ ΨΗΘΗΚΑ ΣΑΝ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΠΑΙΔΕΣ,ΜΕ ΤΑ ΣΠΛΑΧΝΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΟΥΣ ΕΔΡΟΣΙΣΑ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΘΑΨΕ ΤΑ ΚΟΚΚΑΛΑ ΜΟΥ.==Η ΣΤΑΜΝΑ.

Ο ΜΠΑΡΜΠΑΣ ΜΟΥ Ο ΜΙΧΕΛΗΣ ΣΑΡΑΝΤΑ ΔΥΟ ΒΡΑΚΙΑ ΦΟΡΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΠΑΛΙΟ ΑΠ ΕΞΩ.==ΤΟ ΚΡΕΜΜΥΔΙ.

ΜΙΑ ΒΑΡΚΟΥΛΑ ΦΟΡΤΩΜΕΝΗ ΣΤΗ ΣΠΗΛΙΑ ΠΑΕΙ ΚΑΙ ΜΠΑΙΝΕΙ.==ΤΟ ΚΟΥΤΑΛΙ ΜΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ.

ΧΙΛΙΟΤΡΥΠΗΤΟ ΛΑΙΝΙ ΠΟΥ ΣΤΑΛΙΑ ΝΕΡΟ ΔΕΝ ΧΥΝΕΙ.==ΤΟ ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ.

ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΤΥΝΩ ΚΑΙ ΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΓΥΜΝΗ.==Η ΒΕΛΟΝΑ.

ΜΙΚΡΗ ΕΙΝΑΙ Η ΝΟΙΚΟΚΥΡΑ ΜΑ ΚΑΝΕΙ ΠΙΤΑ ΤΟΣΗ.==Η ΜΕΛΙΣΣΑ.

ΑΠΟ ΠΙΣΩ ΜΟΥ ΜΑΚΡΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣ ΜΟΥ,ΜΟΥ ΚΟΝΤΑΙΝΕΙ.==Ο ΔΡΟΜΟΣ.

ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ,ΚΑΙ ΑΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ,ΜΑΣ ΧΟΡΤΑΙΝΕΙ,ΜΑΣ ΦΩΤΙΖΕΙ,ΜΑΣ ΑΝΑΒΕΙ ΤΑ ΚΑΝΤΗΛΙΑ.==ΤΟ ΛΑΔΙ.

ΤΟ ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΧΙΣΤΟ ΣΟΥ.==ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ ΚΑΙ Η ΚΟΥΜΠΟΤΡΥΠΑ.

ΠΟΙΑ ΜΥΤΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΙΑΝΕΙ ΠΟΤΕ ΣΥΝΑΧΙ;== ΤΟΥ ΜΟΛΥΒΙΟΥ.

ΠΕΝΤΕ ΑΔΕΡΦΙΑ ΤΟ ΑΡΠΑΖΟΥΝ,ΤΡΙΑΝΤΑ ΔΥΟ ΣΦΥΡΙΑ ΤΟ ΣΠΑΖΟΥΝ ,ΜΙΑ ΚΟΠΕΛΑ ΤΑ ΑΓΚΑΛΙΑΖΕΙ ΣΤΟ ΑΣΚΙ ΤΑ ΚΑΤΕΒΑΖΕΙ.==ΦΑΓΗΤΟ, ΔΑΧΤΥΛΑ, ΔΟΝΤΙΑ,ΓΛΩΣΣΑ.

ΤΡΕΧΩ ΠΑΝΤΑ ΒΙΑΣΤΙΚΟ,ΤΗ ΖΩΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΡΩ,ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΥ ΠΟΔΑΡΙ ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΑ ΚΟΥΝΩ.==ΤΟ ΡΟΛΟΙ.

ΚΟΒΩ ΠΑΓΟ,ΒΡΙΣΚΩ ΑΣΗΜΙ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΑΣΗΜΙ ΜΑΛΑΜΑ.==ΤΟ ΑΥΓΟ.

ΑΜΑ ΒΛΕΠΩ,ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΩ,ΚΑΙ ΤΟ ΒΛΕΠΩ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ.==ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ.

ΠΟΙΟΣ Τ ΑΚΟΥΕΙ ΟΛΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΤΙΠΟΤΑ;==ΤΟ ΑΥΤΙ.

ΨΗΛΟΣ ΨΗΛΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΟΣ ΚΑΙ ΠΛΑΚΑ Η ΚΕΦΑΛΗ ΤΟΥ.==ΤΟ ΚΑΡΦΙ.

ΟΤΑΝ ΦΥΣΑΣ ΣΚΟΥΖΩ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΣΚΟΥΖΕΙΣ ΣΩΠΑΙΝΩ.==Η ΣΦΥΡΙΧΤΡΑ.

ΞΕΦΛΟΥΔΙΖΩ ΚΑΙ ΧΑΡΑΖΩ ΚΑΙ ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΤΟΥ ΑΡΠΑΖΩ.==ΤΟ ΠΕΥΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΡΕΤΣΙΝΙ ΤΟΥ.

ΠΟΔΙΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΚΙΝΟΥΜΑΙ,Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΧΤΥΠΑΕΙ ΣΑΝ ΤΗ ΔΙΛΗ ΣΟΥ.==ΤΟ ΡΟΛΟΙ.

ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΝΗΚΕΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΜΕΝΑ.ΜΑ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ.==ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ.

ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΜΟΙΡΑΖΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΤΑΙ!!!!!ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΡΟΣΕΞΕ ΤΙ ΜΟΙΡΑΖΕΙΣ!!!!!!ΜΟΙΡΑΣΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ!!!!!!ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Μια μέρα ένας ξυλοκόπος εκεί που πελεκούσε ένα κορμό δίπλα σ' ένα ποτάμι, του φεύγει το τσεκούρι και πέφτει μέσα στο θολό νερό.
Μεγάλη η ζημιά και τον είχαν πάρει σχεδόν τα κλάματα, όταν εμφανίζεται ο Κύριος και τον ρωτάει:
- Γιατί κλαις;
Ο ξυλοκοπος του λεει για το τσεκούρι, ο Κύριος βυθίζεται στο ποτάμι και, όταν ξαναεμφανίζεται, κρατάει ένα χρυσό τσεκούρι:
- Αυτό είναι το τσεκούρι σου; τον ρωτάει.
Ο ξυλοκόπος απαντάει:
- Όχι!
Ο Κύριος ξαναβυθίζεται και εμφανίζεται με ένα ασημένιο τσεκούρι:
- Αυτό είναι το τσεκούρι σου; ρωτάει
Ο ξυλοκοπος:
- Όχι!
Τρίτη βουτιά ο Κύριος και βγαίνει με ένα σιδερένιο τσεκούρι:
- Μήπως, αυτό είναι το τσεκούρι σου;
- Ναι!
Ο Κύριος χάρηκε για την τιμιότητα του ξυλοκόπου και του χάρισε ΚΑΙ τα άλλα δυο πολύτιμα τσεκούρια. Ο ξυλοκόπος γύρισε σπίτι του πολύ χαρούμενος...
Μετά από καιρό, καθώς έκαναν βόλτα με τη γυναίκα του άκρη - άκρη στο ποτάμι, τρώει αυτή μια γλίστρα και παρ' την μέσα. Ο ξυλοκόπος, που δεν ήξερε μπάνιο, το 'ριξε στο κλάμα, οπότε να σου παλι ο Κύριος:
- Γιατί κλαις;
- Κύριε, η γυναίκα μου έπεσε μέσα στο ποτάμι!
Ο Κύριος ρίχνει μια βουτιά και βγαίνει με την Αντζελίνα Τζολί:
- Αυτή είναι η γυναίκα σου;
- Ναι! φώναξε ο ξυλοκόπος.
Ο Κύριος έγινε έξαλλος:
- Τί λες, ρε ψεύτη!
Ο ξυλοκόπος:
- Συγχώρεσέ με, Κύριε... Πρόκειται για παρανόηση... Αν έλεγα "όχι" στην Αντζελίνα Τζολί, μετά θα μου έβγαζες τη Μέγκαν Φοξ... Και αν έλεγα "όχι" και σ' αυτήν, μετά θα μου έβγαζες τη γυναίκα μου... Εγώ θα έλεγα ναι... και θα μου τις έδινες και τις τρεις... Αλλά, Κύριε, εγώ είμαι ένας φτωχός ξυλοκόπος, πως να τις συντηρώ ΤΡΕΙΣ γυναίκες;........ Γι' αυτό είπα "ναι"!

________________________________________

Ενας τσιγκούνης παίρνει τηλέφωνο σε μια εφημερίδα για να κανονίσει τα σχετικά με την δημοσίευση του θανάτου της γυναίκας του.
- "Ναι, γεια σας. Θα ήθελα να σας δώσω να δημοσιεύσετε ένα κείμενο σχετικά με τον θάνατο της γυναίκας μου".
- "Ξέρετε κύριε η χρέωση είναι με την λέξη, η οποία στοιχίζει 5 ευρω η μία".
- "Χμμμμ", σκέφτεται ο τσιγκούνης. "Τότε γράψτε... Μαρία πέθανε".
- "Ξέρετε κύριε, δεν μπορείτε να βάλετε τόσο μικρό κείμενο, το ελάχιστο είναι πέντε λέξεις".
Το σκέφτεται λίγο ο τσιγκούνης και του λέει:
- "Βάλτε τότε... Μαρία πέθανε, πωλείται Fiat Punto"

________________________________________

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!!

Η μικρή στην θάλασσα βλέπει ένα αγοράκι γυμνό και ρωτάει.
- Τι είναι αυτό μαμά;
- Πουλάκι.
- Γιατί δεν έχω και εγώ;
- Γιατί είσαι κοριτσάκι.
- Όταν μεγαλώσω θα έχω και εγώ ένα τέτοιο;
- Αν είσαι καλό κορίτσι, όταν μεγαλώσεις θα έχεις ένα.
- Και αν δεν είμαι καλό κορίτσι;.
- Ε τότε θα έχεις πολλά!

_________________________

Ένας μπαμπάς προσπαθεί να ταΐσει τον μικρό του γιο και του λέει:
- Έλα Κωστάκη, φάε το αυγό σου να μεγαλώσουν τα χεράκια σου.
- Όχι ζε σέλω....
- Φάε το αυγό σου να μεγαλώσουν τα ποδαράκια σου.
- Όχι ζε σέλω...
- Φάτο αγοράκι μου, να μεγαλώσει το πουλάκι σου...
Και η μαμά μόλις το ακούει φωνάζει:
- Φάτο εσύ το αυγό Γιώργο μου, θα φτιάξω φρουτόκρεμα για το παιδί !!!

___________________________

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!!

Ένας ταξιθέτης, κάνοντας έλεγχο στο θέατρο, βλέπει κάποιον με σχισμένα ρούχα, μέσα στα αίματα, σε κακό χάλι, ξαπλωμένο ανάμεσα σε δύο καθίσματα:
- Μπορώ να δω το εισιτήριό σας;
Του δίνει ο τύπος το εισιτήριο, το κοιτάει ο ταξιθέτης και λέει:
- Σ' έπιασα! Αυτό είναι για τον εξώστη!
- Το ξέρω. Έπεσα!

_____________________

Η γυναίκα του Κύκλωπα λέει σε μια φίλη της:
- Αχ, χτες το βράδυ ο άντρας μου με σακάτεψε στο ξύλο.
- Γιατί καλέ, τι του έκανες; απορεί η φίλη της.
- Τίποτα δεν του έκανα. Απλά, μόλις μπήκε στη σπηλιά του είπα: "Καλώς τα μάτια μου τα δυο!!!"

_____________________

ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!!

Σε αυτά τα γενέθλια Αν θέλετε να ρθείτε Βιαστείτε να προλάβαιτε και Βάλτε ότι βρείτε. Απλόχερα να φέρετε μονο χαμόγελα και αγάπη !!!!!!!!!!!

ιτ

ε και

Βάλτε ότι βρείτε.
Απλόχερα να φέρετε χαμόγελα και αγάπη

Σ'αυτό δεν συμβιβαζομαι και πείτε με σατραπη!

Μία φορά η δασκάλα του Τοτού ζήτησε από τους μαθητές να γράψουν μία εργασία για το πώς γίνονται τα παιδιά. Ο Τοτός μόλις πήγε στο σπίτι του επειδή δεν ήξερε πως γίνονται ρώτησε την μητέρα του.
Η μάνα του επειδή ντρεπόταν, του είπε ότι έτσι όπως πέρνεις την πατάτα και την ανοίγεις έτσι γίνονται και τα παιδιά.
Ο Τοτός πήρε μία πατάτα για να τη δείξει στην κυρία.
Την επόμενη μέρα στο σχολείο η κυρία ρώτησε τον Τοτό.
-Τοτέ παιδί μου για πες μας πως γίνονται τα παιδιά;
-Μισό λεπτό κυρία να σας δείξω.
-Οχι, όχι λέει η δασκάλα μην μας δείξεις!
Τότε απαντά ο Τοτός.
-Ααα κυρία, να την τρώτε σας αρέσει, να την βλέπετε δεν σας αρέσει...

_________________________________________

__Ο Μπόμπος προσεύχεται μεγαλόφωνα:

- «Θεούλη μου, σε παρακαλώ, στείλε μου ένα ποδήλατο στα γενέθλιά μου.»

- «Δεν είναι ανάγκη να φωνάζεις, ο Θεός δεν είναι κουφός,» του λέει η μάνα του.

- «Το ξέρω», απαντά ο Μπόμπος, «αλλά η γιαγιά που βλέπει τηλεόραση στο διπλανό δωμάτιο είναι…»!

____________________________________________________

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ

Στις 2 Απριλίου, ημέρα γέννησης του μεγάλου παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, εορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου.