ΑΡΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝΤΑΣ.

Ήταν κάποτε στο στρατό ένας gay φαντάρος, ο οποίος κάνει σκοπιά. Εκεί που κάθεται αμέριμνος, μες την καλή χαρά, περνάει ο λοχαγός.
- Αχ! Καλέ ένα μανάρι! λέει ο φαντάρος.
Εκνευρίζεται ο λοχαγός, βάζει φωνή και του λέει:
- Πώς λέγεσαι ρε; Παρουσιάσου!
Αφού παρουσιάζεται ο φαντάρος, γυρίζει ο λοχαγός δείχνοντας το ένα εκ των τρίων αστέερων που έχει, και του φωνάζει:
- Τί είναι αυτό ρε;
- Ένα αστεράκι, απαντάει με νάζι ο φαντάρος.
- Κι αυτό τί είναι ρε; τον ρωτάει ο λοχαγός δείχνοντας με νεύρα το δεύτερο αστεράκι.
- Ακόμα ένα αστεράκι!, λέει με το ίδιο νάζι ο άλλος.
- Κι αυτό τί είναι ρε;, του φωνάζει εκνευρισμένος ο λοχαγός.
- Ένα τρίτο αστεράκι!, απαντάει με γλύκα ο φαντάρος.
- Και πώς πρέπει να με φωνάζεις ρε;
- Ουρανέ μου…
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Ήταν κάποτε δύο φίλοι οι οποίοι λογομαχούσαν συχνά πυκνά. Κάποια μέρα τσακώθηκαν και πάλι:
- Δεν σου ξαναμιλάω ρε! Τέρμα ως εδώ!, λέει ο ένας.
- Εγώ είμαι εγωιστής κι αν εσύ είσαι μία φορά εγώ είμαι εκατό. Για να καταλάβεις πόσο είμαι, μόνο αυτό θα σου πω… δέκα μέρες πονούσε ο φρονιμίτης μου, πήγα στον οδοντογιατρό, του τον δείχνω και του λέω “Άστον αυτόν και βγάλε όλα τα άλλα δόντια μου”. Έτσι από εγωισμό ρε! Κατάλαβες;
- Χμμ… Σιγά τα αυγά! Εγώ να δεις εγωισμό που έχω! Πόσα χρόνια είμαι παντρεμένος; Θυμάσαι;
- 20 χρόνια, του λέει ο άλλος.
- Στο γάμο μου… Θυμάσαι τη φασαρία που έκανα στη γυναίκα μου επειδή μου πάτησε το πόδι;
- Φυσικά και το θυμάμαι! Πανικός είχε γίνει, λέει ο άλλος.
- Από εκείνη τη μέρα ούτε που της έχω μιλήσει και ούτε που την έχω ακουμπήσει καθόλου.
- Μα καλά, τα τέσσερα παιδιά πώς τα κάνατε τότε;
- Από εγωισμό δεν τη ρωτάω με ποιον πήγε…
------------------------------------------------------------------------------------------------
Μετά την ερωτική πράξη, ο σύζυγος ρωτάει τη γυναίκα του:
- Σου άρεσε αγάπη μου;
- Χμμμμμ…. σαν ταινία του Αγγελόπουλου ήταν, απαντάει εκείνη.
- Δηλαδή; Ξαναρωτά εκείνος. Εννοείς ότι είχε μεγάλη διάρκεια και πάω για χρυσό φοίνικα;
- Όχι, του λέει, εννοώ ότι δεν κατάλαβα τίποτα!
-------------------------------------------------------------------------------------------------
Ένας κοντός cowboy, γύρω στο 1.60, μπαίνει αγριεμένος στο σαλούν και χτυπώντας το χέρι του στο μπαρ ουρλιάζει:
- Ποιός από εσάς ρε, έβαψε το άλογό μου πράσινο;
Τότε πετάγεται ένας τύπος γύρω στα δύο μέτρα και 120 κιλά, τον βουτάει απ’τον γιακά, τον σηκώνει στη μούρη του και τον ρωτάει:
- Εγώ ρε! Τραβάς κανένα ζόρι;
Κι ο άλλος, πανικόβλητος και με τρεμάμενη φωνή του απαντά:
- Όχι ρε φίλε. Απλώς ήθελα να ρωτήσω πότε θα περάσεις το δεύτερο χέρι γιατί η μπογιά έχει σχεδόν στεγνώσει…
-------------------------------------------------------------------------------------------------

Δύο φίλες είχαν πάει σε μια καφετέρια για να μιλήσουν. Ξαφνικά λέει η μία στην άλλη:
- Άκου να δείς τί έγινε χτες το βράδυ. Γύρισε ο Γιάννης μου από την δουλειά του κατακουρασμένος και του λέω: “Γιάννη, πήγαινε να κάνεις μπάνιο και μόλις βγεις σου έχω μια έκπληξη!” Χωρίς να ρωτήσει πολλά πάει για μπάνιο και μόλις βγαίνει, του τραβάω την πετσέτα, του τα πιάνω και του λέω: “Γιάννη μου γιατί σου είναι κρύα; Έλα να στα ζεστάνω εγώ!” Και μετά στο σπίτι έγινε κόλαση!
Λέει τότε κι η φίλη της:
- Αφού είναι εγγυημένο, θα το κάνω και εγώ!
Ξανασυναντιούνται την επόμενη μέρα και βλέπει την φίλη της με μαυρισμένο το μάτι και μες στις μελανιές και τη ρωτάει:
- Τί έγινε μωρή και είσαι έτσι; Δεν έκανες ό,τι σου είπα;
- Ό,τι μου είπες έκανα… Γύρισε ο Κώστας μου απο την δουλειά κατακουρασμένος και του είπα: “Τι έχεις Κώστα μου και είσαι έτσι; Πήγαινε και κάνε ένα μπάνιο και μετά σου έχω μια έκπληξη!” Βγαίνει από το μπάνιο, του τραβάω την πετσέτα και του λέω: “Γιατί Κώστα μου, σου είναι ζεστά; Του Γιάννη ήταν κρύα!”

------------------------------------------------------------------------------------------------
Μόλις έχει βρέξει και στο σπίτι το αντρόγυνο συζητά περί φαγητού. “Πήγαινε Μήτσο μου να μαζέψεις σαλιγκάρια, καιρό έχουμε να φάμε”, προτείνει η σύζυγος στον άντρα της. “Καλή ιδέα”, απαντά αυτός, και ξεκινά την αναζήτηση.
Πράγματι, πολλά τα σαλιγκάρια, πέρασε γρήγορα η ώρα, ώσπου κάποια στιγμή το απόγευμα εκεί που μάζευε ο Μήτσος βλέπει ένα φίλο του.
- Ρε συ, πάμε να πιούμε κανά κρασάκι, του λέει ο φίλος του.
- Μπα, θα με σκοτώσει η γυναίκα μου. Άστο καλύτερα.
- Πάμε ρε, καιρό έχουμε να τα πούμε, επέμενε ο άλλος.
Τελικά κατάφερε να τον πείσει και βρέθηκαν να τα πίνουν με τις ώρες. Το ένα ποτήρι κρασί έφερε το άλλο και πήγε η ώρα περασμένα μεσάνυχτα. Μόλις το παίρνει χαμπάρι ο Μήτσος λέει:
- Θα με σκοτώσει η γυναίκα μου. Της είπα ότι πάω για σαλιγκάρια και λείπω όλη μέρα.
Παίρνει λοιπόν τα σαλιγκάρια του και τρέχει προς το σπίτι. Φτάνοντας στο κατώφλι του σπιτιού του, βλέπει το φως αναμμένο. Αντιλαμβανόμενος τί έχει να ακούσει από τη γυναίκα του που τον περίμενε, ανοίγει τη σακούλα και σκορπάει τα σαλιγκάρια κάτω. Τότε ανοίγει την πόρτα και βλέπει τη σύζυγό του έτοιμη να του ορμήξει με το τηγάνι στο χέρι. Αμέσως ο Μήτσος γυρίζει το κεφάλι του προς τα πίσω και κάνοντας πως μιλάει στα σαλιγκάρια, λέει:
- Έλα, άλλο λίγο και φτάσαμε!