ΑΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΚΕΡΙ!!! ΚΑΙ ΑΣ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΑΡΧΙΖΕΙ.

EΛΠΙΔΑ

Τέσσερα κεριά έκαιγαν απαλά φωτίζοντας το σκοτεινό δωμάτιο. Η νύχτα ήταν τόσο ήσυχη που μπορούσες να τα ακούς να σιγοψιθυρίζουν…

“Είμαι η Ειρήνη, όμως κανένας δε φροντίζει να διατηρεί τη φλόγα μου, μάλλον θα πρέπει να αποχωρήσω”, ακούστηκε να ψιθυρίζει το πρώτο κερί και αργόσβησε.

“Είμαι η Πίστη, μα κανένας δε φαίνεται να με χρειάζεται πλέον, οπότε δεν υπάρχει νόημα να παραμένω αναμμένη”, είπε το δεύτερο κερί την ώρα που ένα απαλό αεράκι έσβηνε τη φλόγα του.

“Είμαι η Αγάπη, δεν έχω την αντοχή να διατηρήσω τη φλόγα μου. Οι άνθρωποι δε μου δίνουν σημασία και δεν κατανοούν την αξία μου. Έχουν πάψει να αγαπάνε ακόμα και τα πιο κοντινά τους άτομα.” ψιθύρισε το τρίτο κερί και έσβησε.

Ένα μικρό κοριτσάκι άνοιξε ξαφνικά την πόρτα και μπήκε στο δωμάτιο. Κοίταξε τα σβησμένα κεριά και με βουρκωμένα μάτια τους είπε: “Γιατί δεν είστε αναμμένα; Θα έπρεπε να είστε αναμμένα μέχρι το τέλος”

Τότε μοναχά μίλησε το τέταρτο κερί। “Μη κλαις, της είπε. Όσο υπάρχω εγώ και διατηρώ τη φλόγα μου, μπορούμε να ανάψουμε και πάλι τα σβησμένα κεριά. Το όνομα μου είναι Ελπίδα…”

_____________________________________________________________

ΩΡΑ ΧΑΜΟΓΕΛΩΝ

Πεθαίνει ο Μήτσος και πάει στον παράδεισο. Εκεί βλέπει ένα μέρος γεμάτο με ρολόγια. Την ίδια στιγμή συναντάει έναν άγγελο και τον ρωτάει:
- Γιατί είναι όλα αυτά τα ρολόγια εδώ;
-Κάθε ρολόι μετράει τη διαφθορά μιας χώρας. Όσο πιο γρήγορα κινούνται οι δείκτες τόσο πιο μεγάλη είναι διαφθορά, του λέει ο άγγελος.
Αμέσως ο Μήτσος πηγαίνει για να δει τα ρολόγια.
Βλέπει το ρολόι της Αμερικής και οι δείκτες κινούνταν κανονικά. Βλέπει το ρολόι της Γερμανίας και οι δείκτες κινούνταν κανονικά. Βλέπει το ρολόι της Ιταλίας και οι δείκτες κινούνταν κανονικά.
Ψάχνει για το ρολόι της Ελλάδας αλλά δεν το βρίσκει. Τότε ρωτάει τον άγγελο:
- Ρε άγγελε, το ρολόι της Ελλάδας δεν το βρίσκω… Πού είναι;
Και του απαντάει ο άγγελος:
- Το ρολόι της Ελλάδας το πήρε ο θεός για ανεμιστήρα।
_____________________________________________________________
Τρεις γυναίκες, μια μελαχρινή, μια κοκκινομάλλα και μια ξανθιά πεθαίνουν και πάνε στον Άγιο Πέτρο. Τους λέει ο Saint Peter:
“Θα σας πω 10 ανέκδοτα. Για να περάσετε τις πύλες του παραδείσου θα πρέπει να μη γελάσετε σε κανένα από τα ανέκδοτα. Αν γελάσετε, θα πάτε στην κόλαση.”
Πάει η μελαχρινή, κρατιέται στο πρώτο αλλά στο δεύτερο ανέκδοτο γελάει και τη στέλνει ο Πέτρος πακέτο στην κόλαση.
Πάει δεύτερη η κοκκινομάλλα, κρατιέται λίγο παραπάνω αλλά μετά από λίγο γελάει και τη στέλνει ο άγιος στην κόλαση.
Ήρθε η σειρά της ξανθιάς. Ξεκινάει ο Άγιος Πέτρος τα ανέκδοτα. Η ξανθιά ατάραχη… Είχε φτάσει στο 9ο ανέκδοτο ο Άγιος Πέτρος και η ξανθιά δεν είχε γελάσει, οπότε της λέει:
“Μπράβο, ένα ακόμα και θα πας στον παράδεισο.”
Ξαφνικά όμως η ξανθιά αρχίζει να γελάει λέγοντας:
“Χαχαχα, τώρα κατάλαβα το πρώτο!”
_____________________________________________________________

Το πρωί ήμουνα στην Εθνική Οδό, κοιτάω αριστερά και τί να δω!!! Μια γκόμενα, με μια αυτοκινητάρα, με πατημένα 120, να κοιτάζεται στον πλαϊνό καθρέφτη και να βάζει κραγιόν!
Και φυσικά, έτσι αφηρημένη όπως ήταν, είχε αρχίσει να μπαίνει στη λωρίδα μου! Τρόμαξα τόσο που μου έπεσε η ξυριστική μηχανή απ’ το ένα χέρι και το σάντουιτς από το άλλο.
Προσπάθησα να κουμαντάρω το τιμόνι με τα γόνατα, μου φεύγει και το κινητό όπως το κρατούσα με τον ωμό και μιλούσα, πέφτει μέσα στον καφέ που είχα ανάμεσα στα πόδια μου, έγιναν τα πλήκτρα του laptop σκατά!
Πάλι καλά που δε βράχηκε η εφημερίδα που είχα πάνω στο τιμόνι!

Γυναίκες οδηγοί, σου λέει μετά!

_____________________________________________________________

Έγινε κάποτε ένας διαγωνισμός τοξοβολίας στον οποίο έχουν φτάσει στον τελικό ένας Άγγλος, ένας Γερμανός και ένας Πόντιος. Ο στόχος ήταν να πετύχουν ένα μήλο το οποίο ήταν πάνω στο κεφάλι ενός ανθρώπου.

Πρώτος ρίχνει ο Άγγλος ο οποίος πετυχαίνει το μήλο και το κόβει στα δύο. Τότε γυρνάει πίσω και λέει στους άλλους:
“I am Robin Hood” (Είμαι ο Ρομπέν των Δασών) και όλοι τον χειροκροτούν.

Έρχεται η σειρά του Γερμανού, ο οποίος σημαδεύει σωστά και πετυχαίνει το μήλο πάνω στο κεφάλι, γυρνάει στο κοινό και λέει όλο καμάρι:
“I am Wilhelm Tell” (Είμαι ο Γουλιέλμος Τέλος) και όλοι τον χειροκροτούν.

Έρχεται και η σειρά του Πόντιου, ο οποίος σημαδεύει, ρίχνει το βέλος αλλά αστοχεί και πετυχαίνει το κεφάλι αντί για το μήλο. Τότε γυρνάει ο Πόντιος προς το έκπληκτο κοινό και τους λέει:
“I am…… sorry”

_____________________________________________________________

Μόλις έχει βρέξει και στο σπίτι το αντρόγυνο συζητά περί φαγητού. “Πήγαινε Μήτσο μου να μαζέψεις σαλιγκάρια, καιρό έχουμε να φάμε”, προτείνει η σύζυγος στον άντρα της. “Καλή ιδέα”, απαντά αυτός, και ξεκινά την αναζήτηση.
Πράγματι, πολλά τα σαλιγκάρια, πέρασε γρήγορα η ώρα, ώσπου κάποια στιγμή το απόγευμα εκεί που μάζευε ο Μήτσος βλέπει ένα φίλο του.
- Ρε συ, πάμε να πιούμε κανά κρασάκι, του λέει ο φίλος του.
- Μπα, θα με σκοτώσει η γυναίκα μου. Άστο καλύτερα.
- Πάμε ρε, καιρό έχουμε να τα πούμε, επέμενε ο άλλος.
Τελικά κατάφερε να τον πείσει και βρέθηκαν να τα πίνουν με τις ώρες. Το ένα ποτήρι κρασί έφερε το άλλο και πήγε η ώρα περασμένα μεσάνυχτα. Μόλις το παίρνει χαμπάρι ο Μήτσος λέει:
- Θα με σκοτώσει η γυναίκα μου. Της είπα ότι πάω για σαλιγκάρια και λείπω όλη μέρα.
Παίρνει λοιπόν τα σαλιγκάρια του και τρέχει προς το σπίτι. Φτάνοντας στο κατώφλι του σπιτιού του, βλέπει το φως αναμμένο. Αντιλαμβανόμενος τί έχει να ακούσει από τη γυναίκα του που τον περίμενε, ανοίγει τη σακούλα και σκορπάει τα σαλιγκάρια κάτω. Τότε ανοίγει την πόρτα και βλέπει τη σύζυγό του έτοιμη να του ορμήξει με το τηγάνι στο χέρι. Αμέσως ο Μήτσος γυρίζει το κεφάλι του προς τα πίσω και κάνοντας πως μιλάει στα σαλιγκάρια, λέει:
- Έλα, άλλο λίγο και φτάσαμε!
_____________________________________________________________
Ήταν κάποτε ένας Λαρισαίος από χωριό, που πήγε στην Αθήνα. Μπαίνει σε κάποιο πολυκατάστημα και λέει στον υπάλληλο:
- Θέλω ένα βρακί.
- Slip;, τον ρωτάει αυτός.
- Ε τί; Αν δε μου έλειπε θα ερχόμουνα;
_____________________________________________________________
Ο σύζυγος ήθελε να ζυγιστεί οπότε ανεβαίνει στη ζυγαριά. Τον βλέπει η σύζυγος να ρουφάει την κοιλιά και του λέει:
- Mε το να ρουφάς την κοιλιά σου την ώρα που ζυγίζεσαι, δεν πρόκειται να δείξει λιγότερα κιλά η ζυγαριά!
- Το ξέρω, βρε Μαρία!
- Τότε γιατί τη ρουφάς;
- Για να δω τι γράφει η ζυγαριά!
_____________________________________________________________
Ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας πάει στην Ιαπωνία για κάτι δουλειές. Φτάνει το απόγευμα και είχε την επόμενη μέρα ένα σημαντικό ραντεβού και μετά, σε περίπτωση που έκλεινε τη συμφωνία, μια παρτίδα γκολφ με τους νέους του συνεργάτες.
Όμως, επειδή ήθελε να δοκιμάσει την παράδοση των Γιαπωνέζων εκδιδόμενων γυναικών, πήρε μια γκέισα για μια νύχτα. Ενώ ήταν λοιπόν μέσα στο πάθος, ξαφνικά ξεφωνίζει αυτή “KAWASAKI!”. Aυτός φυσικά δεν καταλάβαινε αλλά φαντάστηκε ότι είναι η επιβράβευση του για το ότι ήταν πολύ καλός.
Συνέχισε λοιπόν πιο δυνατά και άρχισε αυτή “KAWASAKI! KAWASAKI!” ώσπου τελικά δεν άντεξε και σηκώνεται και φεύγει πριν αυτός καταλάβει τί γίνεται.
“‘Ημουν πολύ καλός γι’ αυτήν φαίνεται” σκέφτεται και πέφτει για ύπνο. Την άλλη μέρα πάει στο συμβούλιο και αφού κλείνει τη συμφωνία των πολλών εκατομμυρίων δολλαρίων τον καλούν για μια παρτίδα γκολφ. Εκεί, σε μια πολύ μακρινη βολή καταφέρνει και βάζει το μπαλάκι με την πρώτη και για
να δείξει ότι έμαθε και Ιαπωνικά, φωνάζει “KAWASAKI!”
Οι Ιαπωνέζοι συνεργάτες του τον κοιτάνε περίεργα και τον ρωτάνε:
- Τί εννοείς ‘λάθος τρύπα’;
_____________________________________________________________
Ένα Datsun, με την καρότσα φορτωμένη τίγκα στην πατάτα και στα γυφτάκια, κινείται γκαζομένο στην στην εθνική οδό.
Ξαφνικά ένα μπλόκο της τροχαίας, που ήταν καλά κρυμμένο, κάνει νόημα στον γύφτο οδηγό για να σταματήσει.
Ο γύφτος όμως, συνεχίζει με το γκάζι πατημένο.
Ο αστυνομικός, καβαλάει τη μοτοσυκλέτα του, γκαζώνει και προλαβαίνει το βαρυφορτωμένο Datsun. Του κλείνει το δρόμο και το αναγκάζει να σταματήσει.
- Δεν με είδες που σου έκανα σήμα; τον ρωτάει ο αστυνομικός.
- Σε είδα ρε φίλε, αλλά πού να σε βάλω; Δε βλέπεις ότι η καρότσα είναι φορτωμένη τίγκα;
_____________________________________________________________
Ήταν κάποιος που μόλις είχε αγοράσει ένα καινούργιο αυτοκίνητο. Οδηγώντας προς το σπίτι του, συναντάει στο δρόμο μια γιαγιά, η οποία του ζητά να την πάει στο χωριό.
Μπαίνει μέσα στο αμάξι η γιαγιά και ο οδηγός ξεκινά γρήγορα, βγαίνει στην εθνική οδό και ανεβάζει ταχύτητα 100, 150, 200 και πιάνει 250χλμ/ώρα τελική. Όπως πηγαίνει γρήγορα, πατάει και σκοτώνει μια χελώνα. Αρχίζει η γιαγιά να φωνάζει και να λέει “σκότωσες το ζώο του θεού, τί έκανες, πάει το ζωντανό”. Αυτός νευριασμένος γυρνάει και της λέει:
- Γιαγιά ξέρεις να οδηγείς;
- Όχι, απαντά η γιαγιά.
- Τότε σκάσε, της λέει όλο νεύρα ο οδηγός.
Παρακάτω χτυπά μια αγελάδα και η γιαγιά αρχίζει να λέει πάλι “σκότωσες το ζώο του θεού, τί έκανες κακούργε!”. Αυτός πολύ νευριασμένος γυρνά και της λέει:
- Γιαγιά ξέρεις να οδηγείς;
- Όχι, απαντά η γιαγιά.
- Τότε σκάσε, της ξαναλέει ο οδηγός.
Η γιαγιά σκέφτεται ότι δεν μπορεί να συνεχισθεί αυτό και παρακάτω αν την ξαναρωτήσει, θα απαντήσει ναι. Παρακάτω λοιπόν, καθώς έτρεχε με 250χλμ/ώρα, χτυπάει ένα ζευγάρι ηλικιωμένωνν που έβγαινε από την εκκλησία. Αρχίζει να φωνάζει πάλι η γιαγιά “τί έκανες, σκότωσες τους χριστιανούς” και τότε ο οδηγός γυρνά νευριασμένος και της λέει:
- Γιαγιά ξέρεις να οδηγείς;
- Ναι, απαντά αυτή τη φορά η γιαγιά.
- Ε τότε, πού είναι το φρένο;
_____________________________________________________________
Τέσσερις φίλοι, ανάμεσα στους οποίους ήταν κι ένας τραυλός, αποφασίζουν μια μέρα να πάνε για ψάρεμα με τη βάρκα που είχε ο ένας από αυτούς. Αφού ανοίχτηκαν στο πέλαγος, ετοίμασαν τα σύνεργά τους κι άρχισαν να ψαρεύουν.
Μετά από λίγη ώρα πετάγεται όρθιος ο τραυλός και αρχίζει να φωνάζει τρομαγμένος δείχνοντας προς τη θάλασσα.
- Κα… κα… κα… κα… κα…
Πριν προλάβει να τελειώσει την φράση του, ένα καράβι πέφτει επάνω στο βαρκάκι και το κάνει κομμάτια.
Αφού πέρασε αρκετός καιρός μέχρι να συνέλθει από το ατύχημα, η παρέα ετοιμάζεται να ξαναπάει για ψάρεμα. Στην αρχή βέβαια κανείς δεν ήθελε τον τραυλό μαζί, αλλά με τα πολλά τον πήραν. Εκεί που ψάρευαν ήσυχα αρκετή ώρα πετάγεται ο τραυλός και αρχίζει να φωνάζει δείχνοντας προς τη θάλασσα.
- Κα… κα… κα… κα… κα…
Μόλις το ακούνε οι άλλοι τρείς τα παρατάνε όλα και βουτάνε στη θάλασσα για να σωθούν.
- Κα… κα… κα… κα… κα… καρχαρίας, λέει ο τραυλός।