ΑΝΟΙΞΑ ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΓΑΠΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΠΛΟΓΚΕΡΣ.ΚΑΤΕΘΕΣΑ ΣΤΟ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟ ΥΓΕΙΑ ΠΟΛΥ ΕΥΤΥΧΙΑ,ΧΑΡΑ,ΕΙΡΗΝΗ.ΞΟΔΕΨΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΜΕ ΚΕΦΙ ΚΑΙ ΟΡΕΞΗ !!!

glitter-graphics.com

Του νέου χρόνου ζήτησα,
όλοι οι καλοί μου φίλοι,
να 'ναι με το χαμόγελο
συνέχεια στα χείλη.

glitter-graphics.com

Καλή χρονιά σε όλους!!

Καλη χρονια σε ολους με υγεια, ευτυχια, αγαπη, καλη διαθεση και να γινουν πραξη οι επιθυμιες μας.

ΣΑΣ ΔΙΝΩ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΕΥΧΕΣ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΧΡΟΝΟ

ΠΑΜΠΛΟΥΤΟΙ ΝΑ ΣΤΕ ΣΤΗ ΧΑΡΑ

ΚΑΙ ΠΑΜΦΤΩΧΟΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ.

ΜΕ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ

ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ

ΜΟΝΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

ΝΑ ΕΡΘΟΥΝΕ ΓΙΑ ΦΕΤΟΣ

Το σπάσιμο του ροδιού, έθιμο της Πελοποννήσου



Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία και ο νοικοκύρης κρατάει στην τσέπη του ένα ρόδι, για να το λειτουργήσει. Γυρνώντας σπίτι, πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι της εξώπορτας – δεν κάνει να ανοίξει ο ίδιος με το κλειδί του – και έτσι να είναι ο πρώτος που θα μπει στο σπίτι, για να κάνει το καλό ποδαρικό, με το ρόδι στο χέρι. Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα, το ρίχνει δηλαδή κάτω με δύναμη, για να σπάσει και να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα λέει: "με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά".
Τα παιδιά μαζεμένα γύρω-γύρω κοιτάζουν οι ρώγες, αν είναι τραγανές και κατακόκκινες. Όσο γερές κι όμορφες είναι οι ρώγες, τόσο χαρούμενες κι ευλογημένες θα είναι οι μέρες που φέρνει μαζί του ο νέος χρόνος.

ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ

Μία παράδοση της Κωνσταντινούπολης λέει τα εξής: Όταν ο άγιος Βασίλειος ήταν Επίσκοπος στην Καισαρεία, ο Έπαρχος της Καππαδοκίας πήγε με σκληρές διαθέσεις να εισπράξει φόρους. Οι κάτοικοι φοβισμένοι ζήτησαν την προστασία του ποιμενάρχη τους. «Σας ζητάω αμέσως, τους είπε εκείνος, να μου φέρει ο καθένας ό,τι πολύτιμο αντικείμενο έχει». Μάζεψαν πολλά δώρα και βγήκαν μαζί με το Δεσπότη τους οι κάτοικοι της Καισαρείας να προϋπαντήσουν τον Έπαρχο. Ήταν όμως τέτοια η εμφάνιση και η πειθώ του Μεγάλου Βασιλείου, που ο Έπαρχος καταπραύνθηκε χωρίς να θελήσει να πάρει τα δώρα. Γύρισαν πίσω χαρούμενοι κι ο άγιος Βασίλειος πήρε να τους ξαναδώσει τα πολύτιμα αντικείμενα τους. Ο χωρισμός όμως ήταν δύσκολος γιατί είχαν προσφέρει πολλά όμοια αντικείμενα, δηλαδή δαχτυλίδια, νομίσματα κ.λ.π. Ο Βασίλειος τότε σκέφθηκε ένα θαυματουργό τρόπο: Διέταξε να κατασκευασθούν το απόγευμα του Σαββάτου μικρές πίτες και μέσα σε καθεμιά τοποθέτησε από ένα αντικείμενο. Την επόμενη μέρα έδωσε από μία σε κάθε Χριστιανό. Και τότε έγινε το θαύμα! Μέσα στην πίτα του βρήκε ο καθένας ό,τι είχε προσφέρει! Από τότε, λέει η παράδοση, κάθε χρόνο, στη γιορτή του αγίου Βασιλείου, κάνουμε κι εμείς πίτες και βάζουμε μέσα νομίσματα.