ΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΑΣ ΜΕ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣΚΑΙ ΑΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙ!!!!

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΓΙΟΜΟ!!!

____________________

Μία φορά και έναν καιρό ζούσε ένας πολύ μα πολύ φτωχός άνθρωπος,που το μόνο που είχε στη ζωή του ήταν ένα όνομα και ένα όνειρο.

Ολοι ήξεραν το όνομά του που ήταν Γιόμο,αλλά κανένας δεν γνώριζε το κρυφό του όνειρο.Κανένας δεν είχε ακούσει ότι ήθελε να φτιάξει και να φορέσει μία πανάκριβη και όμορφη φορεσιά.

Δούλευε μέρα-νύχτα για το όνειρο αλλά δεν του εφταναν τα λεφτά.Πέρασαν μέρες,νύχτες,μήνες,χρόνια και κάποτε καταφερε να μαζέψει τα λεφτα που ήθελε για τη φορεσιά.

Και τότε αγόρασε τη φορεσιά που ήταν όδοα με εκείνη του ονείρου του.Πανάκριβη,πολύχρωμη,ολοκαίνουρια.

Ολοι στο χωρίο τον θαυμαζαν για τη φορεσιά του και εκείνος δεν έλεγε να τη βγάλει μέχρι που πέρασαν αρκετά χρόνια και άρχισε να σκίζεται.Ο Γιόμο όμως δεν απελπίστηκε.Το ύφασμα ήταν πολύχρωμο και ήταν αρκετό ώστε να φτιάξει ένα γιλέκο.Πήγε στο ράφτη και έτσι εκείνος του έραψε ένα πολύχρωμο γιλέκο που δεν το έβγαζε ποτέ απο πάνω του.Ολο το χωριο το θαύμαζε.Πέρασν όμως χρόνια και το γιλέκο άρχισε να σκίζεται και να λιώνει.Αυτός όμως δεν απελπίστηκε ούτε τότε.

Το ύφασμα ήταν ακόμα πολύχρωμο και έφτανε να φτιαξει έναν σκούφο.Πήγε λοιπόν στο ράφτη και τον παρακάλεσε με τα γερά κομμάτια που είχαν απομείνει απο το γιλέκο να του φτιάξει έναν σκούφο.

Ολοι τώρα στο χωριό θαυμαζαν τον όμορφο σκούφο του Γιόμο.Εκείνος δεν έλεγε με τίποτα να τον βγάλεο απο το κεφάλι του.Πέρασαν όμως χρονια και ο σκούφος έλιωσε.Ο Γιόμο όμως δεν απελπίστηκε ούτε τότε.Με το λίγο ύφασμα που είχε απομείνει απο το σκούφο έδωσε και του εφτιαξε ο ράφτης ένα κουμπί για το παλιό του ρούχο.Ετσι το κουμπί έγινε όμορφο και όλοι το θαυμαζαν στο χωριό.

Πέρασαν όμως και άλλα χρόνια και το κουμπί έλιωσε.

Τούτο το μικρό κομματάκι που απόμεινε τι θα το κάνεις τώρα;;;του είπαν οι φίλοι του στο χωριο γελώντας.

Τίποτα δεν μπορείς να το κάνεις.

Ο Γιόμο όμως είχε μάθει να μην απελπίζεται ποτέ στη ζωή του.Χαμογέλασε,λοιπόν,σαν τους άκουσε και το ίδιο βράδυ το τριμμένο κουμπί της πολύχρωμης φορεσιάς του,το έκανε παραμύθι για να το διαβάζουμε όλοι εμείς!!!

_______________________________

ΩΡΑ ΓΕΛΙΟΥ!!!!

Η δασκάλα ρωτάει τα παιδιά στην τάξη, πως φαντάζονται τον Άγιο Βασίλη.
Άλλα απαντούν πως τον φαντάζονται με έλκηθρο, άλλα χοντρό με άσπρη γενειάδα, άλλοι με ένα σάκο γεμάτο δώρα...ώσπου η δασκάλα ρώτησε τον Μπόμπο.
Ο Μπόμπος με βλοσυρό ύφος.
-Σαν κ*λο...
-Και πως έβγαλες αυτό το συμπέρασμα; ρωτάει η δασκάλα.
-Να τις προάλλες ρώτησα τον μπαμπά μου τι δώρο θα μου φέρει φέτος ο Άγιος Βασίλης και μου είπε...σκατά...

_______________________________

Είναι πάνω σε μια στέγη, ο Άγιος Βασίλης, μια έξυπνη ξανθιά και μια χαζή ξανθιά. Ποιός θα πέσει πρώτος;
Η χαζή ξανθιά, γιατί τα άλλα δύο, είναι ανύπαρκτα πρόσωπα!

_______________________________

Ήταν 3 φίλες οι οποίες πέθαναν σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Φτάνουν στις πύλες του Παραδείσου και ο Αγιος Πέτρος...ρωτάει την πρώτη:
- Πόσες φορές έχεις απατήσει τον άντρα σου;
- Μια-δυο.
- Βάλτε τη στο ασημένιο δωμάτιο
Ρωτάει τη δεύτερη:
- Εσύ ποσες φορές έχεις απατήσει τον άντρα σου;
- Καμία.
- Εύγε. Βάλτε τη στο χρυσό δωμάτιο
Ρωτάει και την τρίτη:
- Εσύ πόσες φορές έχεις απατήσει τον άντρα σου;
- Α! Εγώ όσες φορές μου ζητήθηκε, το έκανα.
- Αυτή βαλτε τη στο δικό μου δωμάτιο!

_______________________________

Τέσσερις ναυαγοί ηλικίας 20, 30, 40 και 60 ετών βρίσκονται σε ένα νησί και σε απόσταση αναπνοής σε ένα άλλο νησί βρίσκονται 4 καταπληκτικά μοντέλα.
Ο 20άρης λέει:
- Γρήγορα να κολυμπήσουμε να πάμε απέναντι στα κορίτσια!
Ο 30άρης του απαντά:
- Καλά μην βιάζεσαι και τόσο...
Ο 40άρης προτείνει:
- Εγώ λέω να κατασκευάσουμε μία σχεδία
O 60άρης:
- Για σταθείτε βρε παιδιά। Γιατί να τα κάνουμε όλα αυτά; Αφού και από εδώ βλέπουμε!!!

_______________________________

Ο πωλήτης αυτοκινήτων προσπαθεί να εξυπηρετήσει έναν απαιτητικό Σκοτσέζο. Για να τον πείσει να αγοράσει, του λέει:
- Είναι πάρα πολυ οικονομικό αυτοκίνητο.Να φανταστείτε πως με μόνο ένα κουτάλι βενζίνη μπορείτε να κάνετε δέκα ολόκληρα χιλιόμετρα.
Και ο Σκοτσέζος:
- Τι κουτάλι; Κουτάλι του γλυκού ή μήπως της σούπας;

_______________________________

- Και γιατί κατηγορούμενε, δεν έσπευσες να παραδώσεις αυτήν την πολυτιμη καρφίτσα, αφού λες ότι την βρήκες στον δρόμο;

- Μα κύριε δικαστά, δεν βλέπετε που γράφει πάνω: "Δική σου για πάντα;"