ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ!!!!ΑΝ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΤΑ ΦΕΡΝΕΙ ΑΝΑΠΟΔΑ ΚΑΙ ΜΑΣ ΓΟΝΑΤΙΖΕΙ,ΜΗΝ ΑΠΕΛΠΙΖΕΣΤΕ.ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΘΕΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ ΣΤΟ ΘΕΟ!!!!ΚΑΛΗ ΦΩΤΕΙΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ!!!!!!

   

H ΔΡΟΣΟΣΤΑΛΙΔΑ!!!(Παραμύθι)

Μια φορά και έναν καιρό ήταν μια μικρή ψιχάλα πολύ στενοχωρημένη.Ηταν τοση δα μικρή δροσοσταλίδα.Δεν είχε ηλικία γιατί όλες οι δροσοσταλίδες ειναι αιώνιες.Δεν ήξερε όμως το όνομά της.
Σπίτια μου έλεγε είναι τα ποτάμια,τα σύννεφα,οι λίμνες και η θάλασσα.Ομως πως με λένε;ρώταγε συνέχεια οποιον συναντούσε.
Κάποια μέρα καθώς χόρευε,πέρασε ένας αετός δίπλα της και σταματώντας στην άκρη ενός σύννεφου τον ρώτησε.Ξέρεις πως με λένε;
Οχι απάντησε ο αετός και συνέχισε την πορεία του.
Σε λίγο ένας αέρας φύσηξε δυνατά και πήρε το σύννεφο στη χώρα της βροχής.Εκεί η δροσοσταλίδα είδε τις αδερφές της ν αφήνουν τα χέρια τους απο το σύννεφο και να πέφτουν στη γη.Αφησε και αυτή τα χέρια της και έπεσε μέσα στο ποτάμι.Σκαρφάλωσε πάνω σ ένα φύλλο και με σοβαρό ύφος το ρώτησε:Μήπως ξέρεις πως με λένε;
Οχι αποκρίθηκε εκείνο,συνεχίζοντας το ταξίδι του στο ποτάμι.
Μετά απο αρκετό ταξίδι,η δροσοσταλίδα κατέληξε στη θάλασσα.Κατάφερε να γαντζωθεί πάνω σ ένα αδειο μπουκάλι.
Σιγουρα αυτό θα ξέρει σκέφτηκε.Το ρώτησε λοιπόν:Μήπως ξέρεις πως με λένε;
Οχι απάντησε εκείνο,αλλά σίγουρα ο αφρός της θάλασσας θα ξέρει.
Οταν έφτασε στην κορυφή ενός κύματος ρώτησε τον αφρό αλλά και αυτός δεν ήξερε.Ετσι αποκοιμήθηκε πάνω στο μπουκάλι απο την κούραση.
Το πρωί ήταν πάλι στο σπίτι της στον ουρανό,γιατί οι δροσοσταλίδες όταν κοιμούνται,ελαφραίνουν και ανεβαίνουν στον ουρανό.
Κοίταξε κάτω προς τη γη και τι να δει!!!Ενας πανέμορφος κήπος γεμάτος λουλούδια.Της άρεσε τόσο πολύ,ώστε άφησε τα χέρια της απο το σύννεφο  και κατέβηκε κάτω.Επεσε πάνω  σ΄ένα φυλλαράκι γιασεμιού και εκείνο νιώθοντας τη δροσιά της την ευχαρίστησε.Πες μου τι θέλεις απο μένα της είπε αφού με δρόσισες.
Θα΄θελα να μάθω τ΄όνομά μου του είπε.Δυστυχώς δεν το ξέρω της είπε και η δροσοσταλίδα έπεσε στην πλάτη μιας πασχαλίτσας.
Τι έχεις και είσαι τόσο λυπημένη;την ρώτησε.
Θέλω να μάθω τ΄όνομά μου απάντησε η δροσοσταλίδα.Αιώνες τώρα ψάχνω χορεύοντας παντού στα σύννεφα ,αλλά κανένας δεν μου λέει πως με λένε.
Μήπως ξέρεις εσύ;
Οχι απάντησε η πασχαλίτσα αλλά θα σε πάω κάπου για να μάθεις.
Ξεκίνησε λοιπόν η πασχαλίτσα και άφησε την δροσοσταλίδα πάνω σ ένα σπόρο φραουλιάς.
Να!!!!!!!αυτός ξέρει τ όνομά σου της είπε.
Αλήθεια!!!!!!!!!!
Ναι!!!!!!!!!!!απάντησε ο σπόρος.
Σε λένε ΖΩΗ και σε περίμενα ...της είπε και την αγκάλιασε σφιχτά.
Ενα δάκρυ κύλισε απο τη δροσοσταλίδα και ο σπόρος φύτρωσε.
Τι ευτυχία!!!!!!Επιτέλους έμαθα τ όνομά μου είπε και χαμογέλασε.
_______________________________________
Να χαμογελάτε!!!!Ενα ζεστό χαμόγελο είναι μια λιακάδα μέσα στο καταχείμωνο!!!

    

Μετά από 20 χρόνια γάμου, το ζευγάρι πάει κρουαζιέρα. Μια νύχτα με πανσέληνο βρίσκονται στο κατάστρωμα και με πολύ ρομαντική διάθεση λέει η
γυναίκα:
- Αγάπη μου, αν έπεφτα στη θάλασσα, θα έπεφτες να με σώσεις;
- Αν σου πω "ναι", θα πέσεις;
_______________________________________
    

Η μικρή στην θάλασσα βλέπει ένα αγοράκι γυμνό και ρωτάει.
- Τι είναι αυτό μαμά;
- Πουλάκι.
- Γιατί δεν έχω και εγώ;
- Γιατί είσαι κοριτσάκι.
- Όταν μεγαλώσω θα έχω και εγώ ένα τέτοιο;
- Αν είσαι καλό κορίτσι, όταν μεγαλώσεις θα έχεις ένα.
- Και αν δεν είμαι καλό κορίτσι;.
- Ε τότε θα έχεις πολλά!
_______________________________________

Στο νηπιαγωγείο, τα παιδάκια γύρω γύρω κι η δασκάλα να ρωτάει
- Νικολάκη, πώς κάνει η αγελάδα;
- Μουυυυυυυ, κυρία
- Ελενίτσα, πως κάνει η γάτα;
- Νιάου, κυρία
- Θανασάκη, πώς κάνει το ποντίκι;
- Κλικ, κυρία.
_______________________________________

Μια γυναίκα μπαίνει σε ένα κατάστημα με είδη κυνηγίου και ζητάει να αγοράσει ένα όπλο.
- Είναι για τον άντρα μου, εξηγεί στον υπάλληλο
- Μήπως σας είπε τι διαμέτρημα θέλει να αγοράσετε;
- Μη λές βλακείες, αφού δεν ξέρει ότι θα τον πυροβολήσω!