ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΔΕΧΤΕΙΤΕ ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΒΓΑΛΜΕΝΕΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΕΣ!!!!!ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!!!!!

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ-ΟΛΕΣ!!

Μια ιστορία για το πασχαλινό αυγό!!
Μια φορά και έναν καιρό μέσα σ ενα ψάθινο καλάθι ζούσε ένα πανέμορφο αυγό και περίμενε καθε χρόνο μια συγκεκριμένη περίοδο να του πει η μητέρα του μια  γλυκιά ιστορία.Αρχιζε λοιπόν η μητέρα του και του έλεγε:
Κάποτε εκεί που ο ήλιος ήταν πολύ χαρούμενος και χαμογελούσε και τα πουλιά κελαηδούσαν μελωδικά στον ουρανό,ένα σημαντικό γεγονός έκανε τον κόσμο να κλάψει.
Εμαθαν πως κάποιοι άνθρωποι που δεν είχαν αγάπη στην καρδιά τους θα σταύρωναν τον Χριστό μας.
Τότε όσα αυγά είχαν κάνει οι χήνες,οι αετοί και οι κότες μαζεύτηκαν και με μεγάλους πήδους πήγαν στον ανηφορικό δρόμο που οδηγούσε στον Γολγοθά.
Πω ! πω! τι έβλεπαν!Τον Χριστό ν ανεβαίνει το βουνό αναστενάζοντας και ζητώντας συγχώρεση απο το Θεό για τους ανθρώπους που τον καταδίκασαν.Ο ιδρώτας κυλούσε απο το πρόσωπό του,ο όχλος να τον περιγελά και η μητέρα του πιο πέρα να κλαίει γοερά.
Τότε ένα μικρό αυγό βλέποντας όλο αυτό το μαρτύριο,πριν βασιλέψει ο ήλιος έτρεξε δίπλα στο Χριστό μας.Κάθισε δίπλα του και άρχισε να κλαίει με λυγμούς.
Ο Χριστός ακούγοντας το κλάμα του μικρού αυγού έσκυψε προς το μέρος του και το έπιασε.Αμέσως σταλαματιά-σταλαματιά,το αίμα απο το αγκάθινο στεφάνι που είχε στο κεφάλι Του , έπεσε πάνω στο αυγό που έγινε κατακκόκινο.
Αμέσως έτρεξαν και τα υπόλοιπα αυγά δίπλα στον Χριστό και όταν όλα είχαν γίνει κατακόκκινα απο το ευλογημένο αίμα του Χριστού έφυγαν για το σπίτι τους.

Οι μαμάδες τα φύλαξαν ,γράφοντας αυτή την ιστορία για να ξέρει ο κόσμος  ανά τους αιώνες,πως κάθε  Μεγάλη Πέμπτη που ο Χριστός πηγαίνει προς τον γολγοθά,πρέπει να βάφει κόκκινα αυγά εις ανάμνηση εκείνης της ημέρας ,όπου το αίμα του Χριστού έβαψε εκείνο το αυγουλάκι.

Από τότε πέρασαν 2000 χρόνια και το Πασχαλινό αυγό θα βάφεται πάντα κόκκινο!!
  
Να χαμογελάτε!!!
Συναντιούνται δυο αρνιά τη Μεγάλη εβδομάδα.
Τι γίνεται ρε μεγάλε; που χάθηκες;
Ε,μωρέ,δουλειές απο δω και απο εκεί...καταλαβαίνεις.
Θες να βρεθούμε Κυριακή να τα πούμε;
Δυστυχώς,δεν μπορώ,έχω γύρισμα!!!!