ΞΕΡΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΛΕΜΕ...ΤΑ ΣΠΑΣΑΜΕ;;Η ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ;;Η ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗ ΚΟΡΥΦΗ ΚΑΝΕΛΑ;;Η ΕΒΡΕΞΕ ΜΕ ΤΟ ΤΟΥΛΟΥΜΙ;;

Τα σπάσαμε

Οι αρχαίοι Μακεδόνες, την παραμονή του γάμου τους, έβγαιναν με φίλους στο κυνήγι, στο οποίο έπρεπε απαραίτητα να σκοτώσουν ένα αγριογούρουνο, για να το προσφέρουν σαν δώρο στη νύφη. Οι Θρακιώτες, πάλι, την ημέρα του γάμου τους, έπρεπε να ημερέψουν ένα άγριο άλογο, από τα γνωστά θρακικά άλογα, που την παλιά εποχή θεωρούνταν τα πιο άγρια του κόσμου.

Αλλά το πιο παράξενο έθιμο που κρατάει από τα αρχαιότατα μινωικά χρόνια, είναι των Κρητικών. Από την παραμονή του γάμου τους οι Κρητικοί συγκέντρωναν σε ένα μεγάλο δωμάτιο διάφορα πήλινα βάζα κι ενώ τραγουδούσαν και χόρευαν, τα έσπαζαν ένα ένα. Η συνήθεια αυτή με τον καιρό, γενικεύτηκε σε όλη την Ελλάδα κι έτσι σήμερα όχι μονάχα σε γάμους, αλλά και σε κάθε είδους διασκέδαση, οι Έλληνες τους αρέσει πάνω στον ενθουσιασμό τους να σπάνε ποτήρια και πιάτα. Από αυτό άλλωστε, βγήκε η φράση «τα σπάσαμε» που τη λέμε μετά από κάθε διασκέδαση.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Αυτός είναι για τα πανηγύρια
Την εποχή που δεν υπήρχαν ειδικά ιδρύματα για τους ψυχοπαθείς, τους έπαιρναν οι δικοί τους και τους πήγαιναν στις εκκλησίες ή στα μοναστήρια: εκεί αφού τους έδεναν με αλυσίδα σ’ ένα δέντρο ή κούτσουρο, έλεγαν του παπά ή του καλόγερου να τους διαβάσει μια ευχή. Συνήθως, οι συγγενείς των ψυχοπαθών τούς μετέφεραν στις εκκλησίες την ημέρα που γιόρταζε ο άγιος της εκκλησίας, δηλαδή τη μέρα εκείνη που ο ναός είχε γι’ αυτή την αιτία πανηγύρι.

Γι’ αυτό το λόγο, λοιπόν, για κάποιον που δεν είναι στα καλά του λέμε: αυτός είναι για τα πανηγύρια ή για το κούτσουρο ή για το νάρθηκα, αφού η συνηθισμένη θέση που τοποθετούσαν τους αρρώστους αυτούς ήταν ο νάρθηκας των εκκλησιών.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα
Ίσως η χαρακτηριστικότερη πρόταση για την περιγραφή της ασυναρτησίας. Σύμφωνα με ιστορικές μαρτυρίες, η πραγματική μορφή της φράσης είναι: "Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή καν' έλα'', που σημαίνει: έρχομαι από την Κωνσταντινούπολη και σε προσκαλώ να έρθεις στην κορυφή. Αποτελούσε μήνυμα των Σταυροφόρων, όταν επέστρεφαν από την κατακτημένη πλέον Κωνσταντινούπολη και καθόριζαν ως σημείο συνάντησης τους την κορυφή του λόφου. Όσο για την συνέχεια της φράσης...
"και βγάζω το καπέλο μου να μη βραχεί η ομπρέλα μου", φαίνεται ότι αποτελεί νεότερη προσθήκη όσων δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι σχέση είχε η Πόλη με την κανέλα.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
γιατί...
λέμε τη φράση «Έβρεξε με το τουλούμι»;

Στα ορεινά χωριά, τα παλιά χρόνια, όταν δεν ήταν εύκολο για τους κατοίκους να έχουν στάμνες, αποθήκευαν το νερό στα ασκιά, τα «τουλούμια» όπως λέγονται στα τουρκικά. Έτσι, όταν ήθελαν να αδειάσουν το νερό από το «τουλούμι», αυτό έπεφτε μπόλικο, όπως όταν βρέχει καταρρακτωδώς. Σύμφωνα με μία εκδοχή, οι Τούρκοι που είχαν δημιουργήσει πυροσβεστική υπηρεσία, με πρότυπο τα ελληνικά, εβραϊκά και ρωμαϊκά πυροσβεστικά σώματα της τότε εποχής, όταν ήθελαν να σβήσουν κάποια πυρκαγιά χρησιμοποιούσαν πρωτόγονες αντλίες και – σύμφωνα με όσα αναφέρει ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Τάκης Νατσούλης στο βιβλίο του «Λέξεις και Φράσεις Παροιμιώδεις» (Εκδόσεις Σμυρνιωτάκης) – για την πίεση του νερού είχαν ασκιά, τα λεγόμενα «τουλούμια», που βοηθούσαν να εκτοξεύεται άφθονο νερό. Από αυτό βγήκε και η φράση «Έβρεξε με το τουλούμι».